Pieśń i Cień
O kobiecie, która usłyszała na nowo to, co zostało zapomniane.
O książce
Opinie
to jakaś grafomania na poziomie podstawówki, szkoda, że nie ma tu żadnej weryfikacji, Błąd błędem pogania, obwieszczanie się pisarką po publikacji tego czegoś...litości
Dziękuję tym, którzy naprawdę czytają i rozumieją moją pracę. Nie każdemu musi się podobać, ale to nie daje prawa do hejtu, pomówień i obrażania mnie jako autorki. Nie jestem zawodową pisarką? To moja sprawa. Tworzę i mam do tego pełne prawo. Komentarze pełne złośliwości, niepoparte żadną merytoryczną krytyką, to nic innego jak zwykłe chamstwo. Jeśli tak bardzo bolą Was moje niepoprawione błędy – chętnie przyjmę wsparcie finansowe na ich poprawę. Do tej pory krytykujcie za darmo. Takie wpisy będą zgłaszane i nie zamierzam ich tolerować ani ignorować. Jeśli nie potraficie szanować czyjejś pracy i osoby, po prostu nie czytajcie. Ja tworzę dalej – dla tych, którzy mają odwagę patrzeć sercem, a nie tylko krytykować z ukrycia. — Emilia Hodak
:)))
Aż mnie oczy bolą od czytania tej "książki".
:))))
Bardzo słabe te wypociny, czytałem tylko darmowy fragment i nawet tego nie da sie doczytac do końca, jeden bełkot, to że każdy może tu darmowo wydać książkę nie znaczy,że każdy powinien, jedna gwiazdka bo mniej sie nie da
:))))
🌑 Oświadczenie autorki Sztuka, którą tworzę – czy to słowem, czy obrazem – rodzi się z prawdy i z serca. Nie musi podobać się wszystkim. Ale nie godzę się na insynuacje, które podważają moją uczciwość jako autorki. W ostatnim czasie pojawiły się publiczne komentarze zarzucające mi nieautorskość książki oraz moich projektów artystycznych. Są to bezpodstawne oskarżenia, niepoparte żadnym dowodem, wypowiedziane przez osobę, która – co istotne – nawet nie zakupiła książki, którą komentuje. Nie mam obowiązku tłumaczyć się z własnej pasji, ale mam prawo chronić swoje imię i dorobek. Nie tworzę dla algorytmów, lecz dla tych, którzy potrafią jeszcze czytać sercem. Nie reaguję na hejt. Ale nie będę też milczeć, gdy ktoś przekracza granice. Dlatego: – Komentarze o charakterze zniesławiającym będą zgłaszane. – Moje książki i projekty są autorskie – od pierwszego słowa po ostatnią linię kreski. – Każda osoba, która publicznie mnie oskarża, musi liczyć się z odpowiedzialnością za swoje słowa. Dziękuję tym, którzy czytają, wspierają i rozumieją. To dla Was powstała „Pieśń i Cień” – i powstaje „Zegar Niepamięci”. Nie przestaję. Nie zawracam. Tworzę dalej. — Emilia Hodak
Opinia z racji, że autorka usunęła poprzednią wypowiedz, zamiast przyjąć jak człowiek i się do tego odnieść ;)
Dla tych, którzy chcą mnie uciszyć — mam odpowiedź. Nie krzyczę. Nie tłumaczę się. Piszę. „Pieśń i cień” była początkiem. „Zegar Niepamięci” jest ciosem — w obojętność, w drwinę, w samozwańczych sędziów z literackim kompleksem boga. 👁️🗨️ Panie ... czy jak ci tam — nie masz prawa oceniać czegoś, czego nie przeczytałeś. Nie masz prawa szczuć innych swoją pustką. Nie jesteś literaturą. Jesteś hałasem. 📖 Ta książka nie jest dla tłumu. Jest dla tych, którzy czują. Którzy pamiętają. Którzy nie klękają przed ślepą krytyką. Piszę, bo świat potrzebuje głosów spoza salonów. Piszę, bo to moje światło. I jeśli boli cię, że świeci — to nie mój problem. 🔗 Zegar Niepamięci powstaje. A ciebie....zostawiam w cieniu, gdzie twoje słowa znikają szybciej niż przecinek. #ZegarNiepamięci #literaturaoporu #PieśńiCień #EmiliaHodak #pismojakbroń #tworzępomimo #
Panie Mariuszu, dziękuję za poświęcony czas, choć ton Pańskiej wypowiedzi mówi więcej o Panu niż o mojej pracy. Książka nie jest dla każdego — podobnie jak sztuka secesyjna nie była tworzona dla tych, którzy widzą tylko kalkulacje i poprawność ortograficzną. Widzi Pan w mojej twórczości AI? To zabawne. Szkoda, że nie dostrzega Pan człowieka. Jeśli brak redakcji boli Pana oczy bardziej niż obecność emocji, symboliki i wewnętrznej drogi — być może to nie książka jest „chłamem”, tylko to Pan zagubił umiejętność czytania sercem. Co do „projektów AI” — szkoda, że nie zna Pan mojego procesu twórczego, szkiców, inspiracji i miesięcy pracy. Ale do tego trzeba czegoś więcej niż szybkiego osądu. Trzeba wrażliwości. Mało tego — nie raczył Pan nawet zakupić książki. Krytykuje Pan coś, czego Pan nawet nie dotknął, nie przeczytał w całości, nie spróbował zrozumieć. To nie jest krytyka. To tani pokaz frustracji ubranej w słowa. Krytykę przyjmuję. Pomówienia – nie. Dlatego jeśli jeszcze raz posądzi mnie Pan o nieuczciwość, zareaguję już nie słowem, a zgłoszeniem. To, że jestem artystką, nie znaczy, że jestem bezbronna. Proszę się nauczyć odróżniać opinię od oszczerstwa. I proszę nie mylić odwagi twórczej z łatwym celem.
Nie wiem kim pan jest i co Panu to daje ..
i tak jak pani wcześniej wspomniała - skoro się pani nie boi publicznie wydawać za przeproszeniem taki chłam, to proszę również liczyć się z krytyką, a nie zawijać pod dywan i udawać, że nie ma negatywnego odbioru.
