Bezpłatny fragment - onyx

Redakcja: Tomasz Janecki

Okładka: Anna Chomik

Korekta & opieka artystyczna: Katarzyna Mieśnik — Jabłońska

Copyright © Anna Chomik / Tarot Studio

Wydanie I

Gdańsk, 2022

Ridero, tomik numer 5.

O Autorce

about.me/chomika

coś wam powiem

znów jestem dziewczyną z gatunku dzikich

które zakochują się w trudnych chłopakach

przypominających kamień

wyobraźcie sobie, jak to jest:

spać obok kamienia

dotykiem drążyć skałę — nieruchomy głaz

razem choć na zawsze

solo

amplitudy

ty — zimnolubny chłopiec

kiedy myślę, że już cię nie ma w pobliżu

i jesteś gdzieś daleko

nagle niespodziewanie, jakby najbliżej serca

słyszę znajome kroki

nie rozmawiamy po drodze

no może tylko tyle:

że zimno, że jako tako, że tu i teraz

my: szron i dym we mgle

zawsze mi mówisz, że to przejdzie, przeminie

kiwam głową na TAK

umami

nie mogę do ciebie pisać

w żadnym języku

w tych krajach stronią od nas nawet zwierzęta

może jeszcze kiedyś będziemy potrzebni

czyimś oczom

czyimś rękom

nie wiem już sama

co jeszcze miałabym zrobić

taka jestem bezludna

że za grosz nikomu nie wierzę

łuski

przymykam na zmianę raz lewe

raz prawe oko

ty leżysz obok

nigdy nie jestem pewna

jak to się pisze:

razem czy osobno?

a przede wszystkim:

dokąd to prowadzi?

stale musimy się mierzyć

z tym że tutaj jesteśmy

żywi, razem

ktoś, gdzieś na pewno nas kocha

chcę to wiedzieć, już i teraz

albo nie, nic nie mów

lepiej będzie

muszla

emocje między dwojgiem ludzi

widoczne na pierwszy rzut oka

są jedynie małą cząstką ich historii

pod powierzchnią toczy się gra

gdyby tym wibracjom

dodać dźwięku — powstałby hałas

porównywalny z orkiestrą dętą

milczenie wydaje mi się

równie pełne treści, co słowa

przypomina most

łączący partnerów rozmowy,

znajdujących się po przeciwległych

stronach rzeki

chodzi tylko o to,

aby opanować ciszę dla samej ciszy

ot tyle

więcej NIC

przypływ

„chaos”

— tego słowa użyję na opisanie moich przeżyć