Bezpłatny fragment - Odkrywanie siebie. Cztery ukryte słowa.

Tomik wierszy „Odkrywanie siebie. Cztery ukryte słowa.” — tomik wierszy o odkrywaniu swojej osobowości i poznawaniu siebie, czyli kontynuacja „Manekina” zawarta w większej dawce wierszy. Jest to pierwsza „część”, w której skupiam się również na rozwijaniu talentu i walce o swoje marzenia. Cztery ukryte słowa to dziękuję, kocham, przepraszam i proszę, czyli słowa, o których dość często zapominamy, a są naszą codziennością. Poprzez „dziękuję” chcę zwrócić uwagę na to, że warto doceniać starania innych i być im wdzięcznym nawet za najprostsze uczynki. „Kocham” ma na celu doceniania naszego prostego życia i pięknego środowiska, które tak bardzo źle traktujemy. „Przepraszam” ma dać nam do zrozumienia, że mamy prawo popełniać błędy, ale najważniejsze jest przyznanie się do tych pomyłek i praca nad tym, aby nie powtarzać ich, stawać się coraz lepszych człowiekiem. „Proszę” to właśnie tę słowo, przez które pomaganie nabiera większego znaczenia.

Powodem napisania tomiku wierszy jest moja najbliższa rodzina. To właśnie dzięki Wam jestem człowiekiem o takich wartościach. To Wam dedykuję ten tomik.

Pełen wartościowy’97

Mały bohater

Jestem tylko dzieckiem, mam pięć lat

Nie wiem jak mogę pomagać,

jedynie potrafię kochać ten świat

Kocham tę łąkę, po niej biega mój kochany brat

Widzę tu niedaleko małego bohatera,

myślę „jaki wspaniały jest tu krajobraz”

Ten mały bohater wyciąga dłoń

do bezbronnego człowieka

Zastanawia się „Co się stało? Na co on tu czeka?”

Siada obok niego i się do niego uśmiecha

„Ja wiem, że ten świat ma mało do zaoferowania

Nie zmienię tej planety, Twoje otoczenie już mogę

Dlatego postanawiam od teraz —

tym, co będą potrzebowali wsparcia

z miłą chęcią pomogę”.

Małym bohaterem może być każdy —

ja, Ty też możesz nim zostać, szansę ma każdy z nas

Mogę chcieć zmienić ten świat na lepsze.

A Ty swój czas potrzebującemu zaoferujesz?

Nie musisz mieć dużo, wystarczą chęci i czas

Oby Twoje życie stało się przepiękną łąką,

a nie zmieniło jak ciemny nocą las.

Kocham

Kocham swą ojczyznę — mówię naprawdę szczerze

Kocham ludzi mały bohaterze

Kocham mamę i tatę

Kocham brata i siostrę

Mogę mówić wiele, znam dużo słów,

a „kocham” to dla mnie tę najpiękniejsze

Chcę dawać dużo miłości i dobroci, to jest najlepsze

Najlepsze jak bliscy obok mnie i Ciebie

Kocham niebo, słońce, chmury, łąkę, gwiazdy

Kocham Ziemię, deszcz, las, asteroidy

„Hmmm… A gwiazdą jesteś Ty.”

Boję się ciemności, nie lubię gór

Zabierz mnie stąd, jest tyle innych fajnych miejsc

— plaż i mórz

Życie to dar od Boga, kocham Cię ojcze

Nigdy o Tobie nie zapomnę

Kocham i szanuję to moje priorytety.

Gra zespołowa

Stare dobre czasy sobie wspominam

Kiedy graliśmy sobie w piłkę i się latało za tą piłką

do końca dnia

Kiedy z dziećmi z sąsiedztwa wspaniale się bawiłem

Chowaliśmy się przed rodzicami

Wtedy byliśmy zgranym zespołem

Podobało mi się to wiesz?

No nie gadaj, że Tobie nie?

Fajnie było jeszcze kiedy chodziłem do szkoły

Niby dzieciństwo minęło,

ale wciąż z kumplami się spotykamy

Nieźle się odwalało, dziewczyny na nas się patrzyły

My lataliśmy, kombinowaliśmy,

bo wiecznie się nudziliśmy

Musieliśmy coś wymyślić — mieć jakiś spoko pomysł

i realizację godną polecenia

To już nie wróci, tego już nie będzie i już nie ma

Teraz edukacja się zmienia

Tylko zastanawiam się czy to ma być rozwój czy przestój

Niby zegary idą do przodu,

a z nim przecież czas to powinien być rozwój

Ale młodzież dość często ucieka przed trudniejszymi

wyzwaniami.

No to przestój.

Zmiany nie zawsze są lepsze i to jest zrozumiałe

Chwilami mają nas gdzieś i to jest smutne

„Ja rozumieć” niedługo do tego dojdzie

„Ja pić i jeść proszę” bo nic zrobić

nie będzie im się chciało

Smutne, ale prawdziwe

Godne polecenia — zmieńcie to dopóki jeszcze możecie.