Zapraszam Cię w małą podróż
Drogi czytelniku/ Droga czytelniczko,
Książka, którą wybrałeś/-łaś jest zbiorem wierszy, które są wyrazem mojej własnej drogi do pełniejszego poznania samej siebie. Postanowiłam się nimi podzielić i umożliwić Tobie inspirację tymi wierszami do wejścia w dialog z własnymi emocjami i myślami. Po każdym fragmencie wiersza przewodniego i korespondującego z nim tekstu jest przestrzeń, pozostawiona tylko dla Ciebie. Wykorzystają ją by zadać sobie pytanie: jak dany przekaz wpłynął na Ciebie? Czy rozbudził jakieś emocje? Jeśli tak, jakie? Czy wyciągnął jakieś wspomnienie? Tych pytań może być znacznie więcej, pozwól sobie na nie. Szczególnie, że tu nie ma złych czy idealnych odpowiedzi (sama łapałam się w pułapkę takich odpowiedzi, korzystając z przewodników poświęconych samorozwojowi). Tutaj, jeśli dokonasz takiego wyboru, najważniejsze jest by wejść w rozmowę z samym sobą.
Zapraszam Cię w podróż do Twojego wewnętrznego świata. Niech Ci się odkrywa, inspiruje i dzieli tym co pozwolisz sobie zobaczyć.
Pozdrawiam ciepło,
Patrycja Lipińska
*
Ogromny szary żaglowiec
przemierzający oceany Wszechświata.
Na jednej z burt siedzi mała dziewczynka.
Uważnie przygląda się jak białe, jaśniejące kule
wpadają do wody powoli znikając w głębinach.
Cierpienie
(20.09.2004)
Cierpienie wtargnęło do mego serca
przeszywając je włócznią.
Cierpienie
pogłębiło ranę,
strumień krwi…
Cierpienie,
zawładnęło mym umysłem — powodując zamęt
Zagłuszając rozsądek.
Cierpienie,
wypełniło mą duszę.
Wysysając ostatnie krople życia.
Przestrzeń tylko dla Ciebie
*
Ludzie się topią w życia otchłani…
Szepcze wiatr w odpowiedzi na niezadane pytanie.
Ona nie rozumie — po co?
Wskakuje do oceanu!
Szczerość
(09.06.2005)
Piękno jest w jej słowach,
a w nich tkwi jad.
Rani najgłębiej,
Kaleczy — przemienia.
Łzy zmieniają bieg.
Słowa nie chcą pomagać,
chowają się,
by nie usłyszeć więcej,
by nie tłumaczyć niczego.
Tkwi w niej ból,
Cierpienie.
Tkwi w niej prawda,
Zmiana…
Szczerość potokiem słów,
nieskończenie ostrych.
Potokiem łez,
niekończących się wątpliwości zmian!
Szczerości, gdzie Cię znajdę?!
Przestrzeń tylko dla Ciebie
*
Marynarze przyglądają się
jak mrok pochłania dziewczynkę.
Żaden jej nie pomaga,
spokojnie stoją — patrzą.
Dialog
(02.02.2006)
— Mamo, czy noc jest cicha?
— Tak synku.
— Ale przecież słychać samochody…
— Tak synku.
— I ludzi na ulicach
— Tak synku.
— Szum wiatru w liściach…
— Tak, tak.
— Cichy śpiew morza.
— Acha…
— Mamo wiesz, że jest już dzień?!
— Tak, tak.
— Tylko tak naprawdę jest noc. Nie ma tu morza ani drzew.
Samochody też nie jeżdżą po ulicach.
— Tak, tak synku.
— Mamo nie spotkamy się jutro.
— Wiesz, jestem zmęczona. Dobranoc synku.
Przestrzeń tylko dla Ciebie
*
Ciemność wypełniają szepty,
historie przeplatają się z prądami wód.
Ona wciąż opada,
obserwując, jak drobinki przygasają.
Samotność
(2007)
Samotność to wielka rodzina,
w której czujesz się obco.
Samotność to setki przyjaciół,
z którymi nie tworzysz więzi.
Samotność to otaczanie się ludźmi,
którzy są niedostępni jak duchy.
Samotność to życie…
Samotność to pokój pełen gwaru,
który zdaje się tak odległy.
Samotność to puste patrzenie w dal,
w oczekiwaniu na zmianę.
Samotność to całun smutku,
wypełniający umysł.
Samotność to świat…
Samotność to album pełen wspomnień,
którego wierzysz, że nie masz z kim dzielić.
Samotność to śmierć i wieczny spokój.
Albo — poszukiwanie samego siebie!
Przestrzeń tylko dla Ciebie
Ludzie się topią w życia otchłani?
Kup książkę, aby przeczytać do końca.