Bezpłatny fragment - Leśna Przygoda Małej Iskierki

Rozmowa z mamą

W magicznym lesie w którym drzewa szeptały, a kwiaty nuciły ciche piosenki, mieszkała mała Iskierka. Była świetlikiem, którego światło świeciło jaśniej niż wszystkie inne.

Ale Iskierka miała problem — bała się ciemności i często chowała swoje światełko.

Pewnego wieczoru, gdy las ogarniała noc, mama świetlik usiadła obok Iskierki.

— Iskierko! Pamiętaj, Twoje światło jest wyjątkowe. Gdy jest Ci smutno lub boisz się, znajdziesz w sobie siłę, jeśli uwierzysz w swoje światełko- powiedziała mama, otulając Ją ciepłym blaskiem swojego światła.

— Ale mamo, co jeśli ktoś mnie wyśmieje? Co jeśli moje światełko zgaśnie? — spytała Iskierka, czując łzy na małych policzkach.

— Nie martw się kochanie. W lesie znajdziesz odpowiedz. Tylko musisz zaufać sobie i swojemu światłu.

In an enchanted forest, where trees whispered secrets and flowers hummed lullabies, there lived a tiny firefly named Sparkle.

Her glow shimmered brighter than all the stars above the treetops.

But Sparkle carried a quiet fear — she was afraid of the dark, and often dimmed her own light.

One twilight, as the forest fell under the hush of night, Mama Firefly nestled beside her.

— My little Sparkle, — she whispered gently, -your light is one of a kind. When sadness shadows you, or fear tiptoes in, remember — there is strength within, if you believe in the light you carry.

— But Mama… what if someone laughs at me? What if my light flickers out? Sparkle asked, her tiny cheeks damp with tears.

— Oh, my sweet one, -Mama said, her glow wrapping them both in warmth, -the forest holds the answers. But you must trust — in yourself, and in the light only you can shine.

Rada Drzewa Szeptuch

Tej nocy Iskierka wyruszyła w swą pierwszą przygodę.

Leciała cicho między gałęziami, aż dotarła do wielkiego starego drzewa. Jego korzenie oplatały ziemię, a w dziupli świeciły się gwiezdne pyły.

— Witaj Drzewo Szeptuch- powiedziała nieśmiało- Jak mam przestać bać się ciemności?

Drzewo poruszyło gałęziami, jakby zastanawiało się nad odpowiedzią.

— Twoje światło to dar, Mała Iskierko. Spróbuj zaświecić w ciemności, a zobaczysz, że nie jesteś sama. Czasami wystarczy zrobić pierwszy krok, by zrozumieć swoją moc.

Iskierka uśmiechnęła się i podziękowała Drzewu Szeptuch.

That night, Sparkle set off on her very first adventure.

She drifted softly between the branches, until she reached a great, ancient tree.

Its roots curled deep into the earth, and in a hollow within its trunk, stardust shimmered gently.

— Greetings, Whispering Tree,=-she said shyly, -how can I stop being afraid of the dark?

The tree rustled its leaves, as if pondering the answer.

— Your light is a gift, little Sparkle. Try shining it into the darkness — you’ll see you’re not alone. Sometimes, all it takes is a single step to discover your true strength.”

Sparkle smiled and thanked the Whispering Tree,

her heart glowing just a little brighter than before.