Terapie bioenergetyczne mogą pomóc w złagodzeniu, zapobieganiu i leczeniu wielu problemów, ale zdarzają się sytuacje, w których potrzebne są również inne leki. Bioenergia jest skuteczna, gdy jest stosowana równolegle z medycyną i może pomóc przyspieszyć powrót do zdrowia po niezbędnych zabiegach lub złagodzić objawy podczas ich stosowania.
Aromaterapia
Wprowadzenie
CHCECIE zmienić życie, stać się ludźmi sukcesu, być szczęśliwi? Zacznijcie już dzisiaj.
W pierwszej części skupimy się na pracy nad sobą
Ktoś mądry kiedyś powiedział: zanim pokochasz innych, pokochaj siebie. Kiedy kochamy i akceptujemy siebie, nie odczuwamy strachu. Ważne, aby pozwolić innym doświadczyć prawdy o tym, kim jesteśmy w głębi duszy, gdyż życie jest tańcem kontrastów, doświadczeń i ekspansji, dlatego też nie ma nic piękniejszego od dostrzegania uczucia, jakim jest miłość. Łatwo jest nam otworzyć się na kogoś, kto nas akceptuje i rozumie, wtedy nasze życie staje się piękniejsze.
Czasem trudno nam odpuścić, gonimy ślepo za szczęściem, gdyż jesteśmy przekonani, że damy radę. Jednak jeśli nie uwolnimy się od starych schematów, to nadal będziemy tkwić w próżni.
Warto pamiętać o tym, że wspólnie tworzymy coś cennego i kompletnego, co znacznie różni się od wszystkiego, co możemy stworzyć samodzielnie. Powinniśmy puścić w zapomnienie to, co było kiedyś i otworzyć się na nowe. Przebywać z ludźmi, którzy szanują nas nie za coś, ale pomimo czegoś. Każdy z nas ma prawo błądzić, jednak musimy na bieżąco wyciągać wnioski i starać się iść dalej przed siebie z nową czystą kartą.
Jeśli zrzucimy ciężar, który destrukcyjne wpływa na nasze życie, wtedy zobaczymy, jak wkracza do naszego życia miłość, światło, śmiech i wewnętrzny spokój.
Musimy pamiętać, że przeszłość nie ma nad nami władzy
Liczy się tylko ten moment, który jest tu i teraz. To, czy ruszymy naprzód i wejdziemy w transformację, czy zostaniemy w tyle, zależy tylko od naszych działań.
Ważne byśmy pamiętali, że transformacja zaczyna się w środku. Tym samym powstaje nowy wgląd, który daje nam nowe możliwości, by dokonać zmiany. Najważniejszym aspektem tworzenia nowego jest konsekwentne działanie, które jest niezbędne dla dalszego rozwoju.
Energia transformacyjna powinna stać się naszym najwyższym priorytetem. Kluczem natomiast jest ulepszenie. Spróbujmy wprowadzić jedną świadomą zmianę i postarajmy się postrzegać ją jako istotny aspekt codziennej rutyny.
Powtarzanie tworzy przepływ energii, który ułatwia nowe działanie za każdym razem, gdy jest ono powielane. Należy pamiętać, że jest to możliwe tylko wtedy, gdy nauczymy się kochać siebie i porzucimy wszystkie warstwy bólu, które nas ograniczają. Życzliwość i współczucie tworzą przestrzeń, w której możliwa jest transformacja. Duchowa praktyka polega na poznawaniu miłości, zaczynając od miłości do siebie, do życia, innych ludzi, aż wreszcie do pasji. Każdy z nas jest wyjątkowy i może wnieść do istnienia innej osoby wiele dobroci, wsparcia miłości.
W tym momencie przychodzą mi do głowy piękne słowa, które kiedyś usłyszałam:
Miłość — to nie tylko piękne słowa
Miłość — to nie tylko seks, całowanie
Miłość — to wspólna przez życie droga
Miłość — to codzienne dbanie o tych, co kochamy
To wszystko przekłada się na rozwój osobisty
Czym jest rozwój osobisty?
Jest podstawą każdej transformacji własnego życia. To właśnie on pozwala nam skontaktować się z naszą prawdziwą boską esencją i potencjałem. Jest to zmiana, która prowadzi nas do lepszego życia, dzięki nowej świadomości.
SIŁA jest naszym ŚWIATŁEM, Naszą PRAWDZIWĄ BOSKĄ ESENCJĄ
Dlatego zaczynamy wprowadzać zmiany, decydujemy się iść ścieżką miłości, czując, jak wydobywają się z nas wielkie pokłady energii. Zaczynamy świadomie zmieniać swoje życie, doceniać to, co mamy i wierzyć, że wszystko jest możliwe. Stajemy się pewni siebie, wyzbywamy się wszystkiego, co nam nie służy. Zaczynamy oddychać pełną piersią.
Tu zaczyna się przebudzenie.
Transformacja zawsze zaczyna się od małych kroków.
Wybieramy nowy kierunek swojego życia, wierzymy w swoje cele i siłę, porzucamy stare wzorce i uczymy się widzieć wszechobecne piękno, doceniać to, co mamy. Wibrująca i bezwarunkowa miłość, wybaczanie i puszczenie każdego balastu przeszłości pozwala ruszyć nam do przodu.
Powinniśmy być świadomi, że każda ścieżka wymaga stałości, konsekwencji, motywacji, determinacji, wiary, pasji, poświęcenia, odwagi, siły umysłu i transmutacji starych wzorców. Kiedy zrozumiemy, że klucz jest w nas, wtedy nastąpi punkt zwrotny — staniemy się wolni, szczęśliwi, będziemy autorami nowej przemiany, jaka w nas zaistniała. Holistyczny świat pokazuje nam piękną drogę przemiany, stymuluje do nowych celów.
Szczególnie inspirujące są dla mnie słowa Gandhiego:
Bądź zmianą, którą chcesz zobaczyć na świecie.
Na nas wszystkich spoczywa obowiązek umieszczania w swoich wibracjach silnych składników, które utworzą zbiorową falę głębokiego dobrego samopoczucia i harmonii, czyli bezwarunkową miłość, entuzjazm, radość i wdzięczność. Jeśli przyzwyczaimy się do malowania naszego dnia radosnymi emocjami, całe nasze ciało, komórki i organy zaczną wibrować na wysokich częstotliwościach. Jeśli nasze emocje są przepełnione gniewem, strachem i smutkiem, ciało sztywnieje i doświadcza stresu. Zachodzi wtedy wysokie prawdopodobieństwo, iż ciało fizyczne zacznie chorować ze względu na wysyłanie niskich sygnałów wibracyjnych.
Powinniśmy codziennie zadawać sobie pytanie: Jak chcę dzisiaj żyć?
Czy chcemy być na niskich wibracjach, które blokują i osłabiają, czy na wysokich, pełnych miłości, radości, które sprawiają, że czujemy się dobrze, zdrowo i w harmonii z całym światem?
Zawsze bądźmy odpowiedzialni za swój wybór
Uświadamiajmy sobie, co jest złe i zmieniajmy kierunek. Decydujmy, co chcemy i wierzmy w to.
Możemy zmienić nasze życie, zaczynając od bardzo prostych rzeczy, takich jak rozkochanie się w nim i dostrzeganie cudu w małych, codziennych rzeczach. Rzeczywistość jest neutralna, to my kierujemy ją swoimi emocjami na podstawie doświadczeń.
Pamiętajmy, że jesteśmy iskrą światła w posłannictwie miłości, nawet, jeśli nie jesteśmy świadomi tego daru. Nigdy nie pozwólmy nikomu zgasić naszego światła. Zaczynamy przemianę podstaw!
WSZYSCY doskonale wiemy, że posiadamy nie tylko ciało fizyczne, lecz także energetyczne.
Ciało energetyczne jest w naszej świadomości
Łączy się ono z ciałem fizycznym przy narodzinach i opuszcza je po śmierci. Jeśli ciało energetyczne tymczasowo opuści ciało fizyczne, nazywamy to projekcją astralną.
Ciało energetyczne posiada wiele warstw. Najbardziej wewnętrzna warstwa jest najbliższa naszemu ciału fizycznemu, a najbardziej zewnętrzna warstwa rozciąga się do piątego wymiaru, czyli płaszczyzny duchowej. Ta warstwa jest Wyższą Jaźnią. Wyższe Ja zachowuje pamięć o wszystkich wcieleniach i czasie między wcieleniami.
Ciało energetyczne jest nośnikiem, który przenosi naszą świadomość z jednego życia na drugie, tym samym utrzymując naszą świadomość pomiędzy nimi.
Kolejną jego cechą charakterystyczną jest to, iż odbiera i wysyła energię. Jest to forma komunikacji, którą większość z nas zna i używa na co dzień, jak język werbalny czy mowa ciała. Ciało energetyczne „wydziela wibracje”, które są odbierane przez wszechświat.
Na płaszczyźnie fizjologicznej ciało fizyczne dziedziczy materiał genetyczny od przodków sprzed tysięcy lat. Jednakże na płaszczyźnie duchowej ciało energetyczne odziedziczyło mądrość z wielu przeszłych wcieleń. Wybieramy nasze ciała fizyczne przed urodzeniem, aby doświadczyć określonych lekcji podczas danego wcielenia.
Ciało energetyczne składa się z kanałów energetycznych, często nazywanych meridianami oraz centrów energetycznych, zwanych czakrami. Czakry są jak elektrownie, które dostarczają energię różnym narządom w ciele fizycznym. Zasadniczo kontrolują prawidłowe funkcjonowanie całego ciała. Poważne dolegliwości zwykle zaczynają się z powodu nieprawidłowego działania jednej lub kilku czakr w ciele energetycznym.
To ostatnie odgrywa znaczącą rolę w prawidłowym funkcjonowaniu ciała fizycznego. Jedną z głównych funkcji ciała energetycznego jest to, że pochłania pranę z otoczenia i rozprowadza ją do całego ciała fizycznego, energetyzując je.
Stan ciała energetycznego można zobaczyć na kilka sposobów, od obserwacji, jasnowidzenia czy fotografii, aż po zwykłe skanowanie ręką.
Czakry
Czakry nasze centra energetyczne, pobierają i przetwarzają energię. Jeśli jest ona zanieczyszczona, zostaje wydalona, a jej miejsce zajmuje świeża energia.
W naszym ciele są 74 czakry, ale tylko 7 z nich to czakry główne. Każda z nich znajduje się w określonym punkcie naszego ciała i jest rozmieszczona między głową a podstawą kręgosłupa.
Dlaczego Czakry są dla nas tak ważne?
Czakry są naszymi punktami życiowymi i reprezentują centra energetyczne naszego ciała, które mają za zadanie absorbować naszą energię witalną pranę i rozprowadzać ją na zewnątrz.
Gdy czakry są otwarte, energia może swobodnie przepływać, co ma pozytywny wpływ na umysł i ciało. Natomiast każda dysfunkcja związana z pracą czakr ma negatywny wpływ na nasze życie. Mogą być one zamknięte, zablokowane lub niezrównoważone.
Główne czakry to
• Muladhara — czakra podstawy
• Svadhisthana — czakra sakralna
• Manipura — czakra splotu słonecznego
• Anahata — czakra serca
• Visuddha — czakra gardła
• Ajna — czakra trzeciego oka
• Sahasrara — czakra korony
Sześć pierwszych czakr jest powiązane z mantrami:
— czakra podstawy — Lam
— czakra sakralna — Wam
— czakra splotu słonecznego — Ram
— czakra serca — Jam
— czakra gardła — Ham
— czakra trzeciego oka — Om
Mocą każdej mantry są wibracje dźwiękowe, które mają silny wpływ na jakość naszego umysłu. Warto wspomnieć, że mantra może tworzyć nowe obwody neuronalne. Kolejnym zagadnieniem godnym uwagi jest to, iż każda pojedyncza mantra posiada specyficzny kod wibracyjny, który aktywujemy poprzez śpiewanie na głos. Wibracje mantr rezonują z wibracjami poszczególnych czakr, dzięki czemu możemy przywracać harmonię, tym samym napełniając się zdrowiem. Należy pamiętać, że bardzo ważne jest utrzymywanie równowagi w każdej z siedmiu czakr, gdyż dzięki niej możemy prowadzić spokojne życie oraz połączyć się z piękną energią Wszechświata.
Teraz skupimy swoją uwagę na poszczególnych czakrach
Czakra podstawy — Muladhara
Ta czakra znajduje się u podstawy kręgosłupa, w kroczu. Jest też symbolem ziemi, dlatego oznacza stabilność, a tym samym solidny fundament.
Oznacza również wszelkie twarde części naszego ciała takie jak zęby, kości, paznokcie. Kiedy mamy ją zrównoważoną, czujemy się pewni siebie, szczęśliwi i potrafimy cieszyć się każdą chwilą. Jesteśmy przepełnieni entuzjazmem. Bez wahania planujemy przyszłość. Istotne jest, aby mieć solidne korzenie, na których możemy oprzeć całe nasze życie, podobnie jak fundamenty pod solidną budowę naszego domu.
Czakra sakralna — Swadhiszthana
Mieści się w niej nasze centrum radości, zaufania i akceptacji. Jest powiązana z żywiołem wody.
Mówi się, że łączy ona naszą duszę z ciałem. Możemy ją znaleźć na poziomie kości krzyżowej około 5 centymetrów poniżej pępka.
To czakra, w której mieszczą się nasze emocje, spontaniczność, przyjemność, kreatywność oraz seksualność.
Czakra splotu słonecznego — Manipura
Jak sama nazwa wskazuje, czakra ta mieści się w obszarze naszego splotu słonecznego, między pępkiem a mostkiem. Jest też nazywana klejnotem pępka. Czakra ta reprezentuje naszą indywidualność. Jest siedzibą determinacji, siły woli i pewności siebie. Symbolizuje energię światła słonecznego. Warto też zwrócić uwagę, że jest związana z gruczołem dokrewnym, jakim jest trzustka. Jak wiadomo, narząd ten jest odpowiedzialny za procesy trawienne, gdyż reguluje funkcje żołądka, wątroby, śledziony oraz pęcherzyka żółciowego.
Czakra serca — Anahata
Czakra ta jest związana z sercem, grasicą, płucami i ramionami. Położona jest na środku klatki piersiowej, czyli na wysokości serca. Powiązana jest z emocjami miłości oraz współczucia. Brak odpowiedniej równowagi w tej czakrze może doprowadzić do chorób serca, astmy czy alergii. Anahata jest łącznikiem między ziemią a niebem. Pięknie funkcjonująca czakra zapewni nam bezwarunkową miłość, troskliwość i serdeczność. Będziemy w stanie kochać siebie i dzięki temu obdarzać miłością i szczęściem innych.
Czakra gardła — Vishuddha
Jak sama nazwa wskazuje, czakra ta znajduje się u podstawy gardła i pełni funkcję komunikacji, zarówno w świecie ówczesnym, jak również w innych wymiarach czasowych.
Vishuddha jest związana z jamą ustną, gardłem, tarczycą oraz przełykiem. To łącznik między naszym sercem a umysłem. Jeśli dobrze funkcjonuje, możemy wyrażać się bez przeszkód — jasno i klarownie. Nasz głos jest wtedy spokojny, zrelaksowany, potrafimy słuchać innych oraz bez obaw możemy wyrażać to, co myślimy i czujemy.
Czakra trzeciego oka — Ajna
Czakra trzeciego oka znajduje się między brwiami i jest powiązana z intuicją. Jest ściśle związana z oczami, czołem, skroniami, mózgiem i rdzeniem kręgowym. Znajdziemy w niej połączenie wszystkich przeciwieństw i dualności, takich jak mężczyzna i kobieta, rozum i intuicja, ciało i umysł, dobro i zło. Jeśli przepływ energii nie jest zablokowany, dostrajamy się do naszego wyższego Ja. Stajemy się świadomi, skupieni, bardzo spostrzegawczy. Jesteśmy w stanie wizualizować myśli i obrazy, a nasza empatia staje się bardziej wyrazista. Łatwiej nam wówczas zrozumieć, co myślą inni ludzie. Patrzymy jaśniej na świat, widzimy go takim, jakim jest. Z mądrością i duchową świadomością wkraczamy na tę piękną ścieżkę.
Czakra korony — Sahasrara
Ostatnia czakra znajduje się na szczycie naszej głowy. W przeciwieństwie do pozostałych sześciu czakr, nie ma połączenia z organami. Będąc natomiast na szczycie naszych centrów energetycznych, odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie kory mózgowej i szyszynki, a także za nasze najważniejsze formy myślenia takie jak transcendencja, wiedza oraz duchowość.
Jest ona związana z energią wszechświata. Jest to połączenie z Boskością i Oświeceniem. Każdy, kto osiągnie ten etap, zrozumie tajemnice narodzin, życia i śmierci. Otwarcie czakry trzeciego oka daje nam mądrość, dobre samopoczucie, spokój oraz szczęście. Stajemy się bardziej cierpliwi, wyrozumiali i współczujący. Wzbijamy się na wysokie wibracje.
Aura
Pamiętajcie wszystko składa się z energii.
Czy kiedykolwiek poczuliście od kogoś jakieś złe wibracje? Czy kiedykolwiek ktoś sprawił, że poczuliście się niekomfortowo, niespokojnie? A może wręcz przeciwnie, poczuliście od niego spokój i płynące dobro? To wszystko zasługa energii, którą emitujemy. Nazywa się ona aurą. Jest to pole elektromagnetyczne, które otacza wszystkie żywe istoty. Osoby, które ją widzą, mogą powiedzieć, że pojawia się ona jako aureola energii, która otacza ciało fizyczne i promieniuje kolorami. Aura składa się z siedmiu warstw, zwanych ciałami subtelnej energii. Są one ściśle związane z różnymi częściami nas samych. Podobnie jak w przypadku czakr, ciała te można leczyć, przywracać im równowagę.
Pierwsza warstwa to płaszczyzna fizyczna aury. Jak wiadomo, bycie bliżej ciała fizycznego wiąże się z bólem, samopoczuciem i bytem fizycznym.
Druga warstwa odpowiada płaszczyźnie astralnej, emocjonalnej, która pomaga nam wzmocnić naszą samoocenę i zadbać o siebie.
Trzecia warstwa znana jest jako płaszczyzna mentalna. To właśnie tam mieszczą się nasze myśli i przekonania.
Czwarta warstwa to wyższy poziom mentalny. Znana jest również jako warstwa miłości.
Piąta warstwa to warstwa duchowa. Pomaga nam połączyć się z wyższym wszechświatem i rozwijać naszą duchową ścieżkę.
Szósta warstwa jest przyczynowa lub intuicyjna. Mieści się tam intuicja i trzecie oko.
Siódma, ostatnia warstwa odpowiada płaszczyźnie absolutnej. Obejmuje wszystkie warstwy i zapewnia ich harmonię. Ponadto może być powiązana z wyższym poziomem duchowym.
Kolory aury i ich znaczenie
Każda aura ma swoją barwę. Często składa się z niejednego koloru. Znaczenie każdego z nich może się różnić w zależności od danej chwili.
Zielony: osoba ostrożna, kochająca przyrodę, opiekuńcza, towarzyska.
Żółty: osoba kreatywna, zrelaksowana, inteligentna.
Czerwony: osoba realistyczna, aktywna, bardzo przedsiębiorcza, namiętna.
Niebieski: osoba duchowa, otwarta, wrażliwa, spokojna.
Fioletowy: osoba mądra, intuicyjna, idealistyczna, z wielką wyobraźnią.
Pomarańczowy: osoba odważna, towarzyska, miła, kreatywna.
Pamiętajmy, że nasza aura nieustannie zmienia się zgodnie z naszymi myślami, uczuciami i doświadczeniami. Wszystko może mieć na nią wpływ od nastroju po sytuację w naszym życiu. Przykładowo, kiedy przechodzimy przez trudne chwile, nasza aura ciemnieje lub osłabia swój kolor, dlatego warto o nią dbać. Techniki takie jak: medytacja, wizualizacja, mantry, afirmacje i kąpiele w soli mogą być bardzo użytecznymi sposobami do jej oczyszczenia.
Uzdrawianie emocji
Emocje są językiem duszy, którym dzielimy się z naszym Wyższym Ja. Są one furtką do integracji z wszechświatem. Nasze emocje zawierają wibracje, które przyciągają lub odpychają. Energia o wysokiej częstotliwości wibracyjnej przyciągnie inne wyższe energie. To samo dotyczy niższych częstotliwości wibracyjnych przyciągających niższe energie. Nasze emocje odgrywają dużą rolę w tym, jak współżyjemy z wszechświatem. Ważne jest, aby wiedzieć, że wyobraźnia jest pomostem do podświadomości. Ta jednak nie wie, co jest rzeczywiste, a co wyobrażone. Jeśli mamy blokady emocjonalne od nieleczonych ran, czy doświadczeń życiowych, nasze życie staje się trudne, szare i smutne.
Emocje takie jak zmartwienie, zazdrość, kontrola czy poczucie winy wynikają ze strachu. Ważne, aby zrozumieć nasze emocje z mentalnego, psychologicznego, fizycznego i duchowego punktu widzenia, ponieważ zrozumienie, w jaki sposób działają, może ulepszyć każdą dziedzinę naszego życia.
Dopiero od niedawna współczesna nauka i medycyna uznały, że emocje mają głęboki wpływ na ciało fizyczne. Uczucia takie jak strach i gniew uwalniają substancje chemiczne zwane neuropeptydami, endorfinami i adrenaliną. Każdy przedłużający się negatywny stan psychiczny, emocjonalny przejawia brak równowagi w ciele, umyśle i duchu. Osłabiony układ odpornościowy, zaburzenia trawienia, alergie i inne zaburzenia hormonalne to tylko kilka czynników, które są przyczyną nierównowagi.
Nasze blokady emocjonalne są blokadami psychologicznymi, które są utrzymywane w naszym duchowym ciele. Te, które pozostają nieleczone, powodują nierównowagę energii, która wpływa na układ nerwowy. Warto wiedzieć, że stłumione emocje spoczywają w ciele fizycznym. Dopóki ich nie wyrównamy, mogą wywołać chorobę, której przyczyną jest zastała energia.
Kiedy odczuwamy stres psychiczny i emocjonalny w ciele, krew nie może odpowiednio transportować tlenu do komórek i tkanek narządów, co powoduje, że organizm musi to kompensować, ostatecznie prowadząc do pojawienia się nierównowagi. Nasze ciało zawsze wysyła sygnały. Wzorce zachowań, reakcje emocjonalne czy zachowania naszych przodków wszystko to odgrywa rolę w doświadczanych emocjach.
Uświadomienie sobie stanu umysłu i ciała na poziomie podświadomości okaże się łatwym zadaniem, gdy tylko będziemy w stanie uświadomić sobie swoje emocje. Osoby, które wielokrotnie cierpiały z powodu traumy emocjonalnej, psychicznej i fizycznej, odłączyły się od uczucia emocji, stoją w miejscu, nie są w stanie pójść dalej.
Emocje są bramą do uzdrowienia, które nieuchronnie prowadzi do poznania siebie. Pozwala nam ono żyć naszym najlepszym Ja. Należy więc dbać o emocje, starać się uzdrawiać, gdyż jesteśmy po to Tu i Teraz. Każdy ma jakiś plan do realizacji. Jeśli jesteście gotowi, idźcie dalej ku samorealizacji, by kiedyś, siedząc u schyłku pobytu Tu i Teraz, nie pożałować straconego czasu i nieosiągniętych celów. Wszystko zależy od uzdrowienia relacji, czyli wyzbycia się blokad, hamulców tylko wtedy wejdziemy na wysokie wibracje. Nie zrobimy kroku do przodu, trzymając balast.
Jak uwolnić strach i zmienić go w światło?
Zawsze mamy wybór, czy iść w kierunku miłości, czy w kierunku strachu. To wszystko tak naprawdę zależy tylko od nas samych. Miłość jest drogą do doświadczania boskich i anielskich królestw oraz do życia z większą pasją. Natomiast strach popycha nas w przeciwnym kierunku.
Każdy z nas nie raz doświadczył strachu w różnych sferach życia. Żyjemy bowiem w świecie, gdzie istnieje dualizm. Jest to kontrast, którego doświadczamy, huśtawka między miłością a strachem. Ucząc się uwalniać strach i żyć z miłością w każdej chwili, możemy naprawdę osiągnąć nasz pełen potencjał, jako oświecone istoty duchowe w formie fizycznej. To jest realna „mistrzowska ścieżka” stawianie miłości na pierwszym planie.
Dzięki praktyce i wytrwałości kroczenie ścieżką miłości jest możliwe, a nasze życie nabiera w ten sposób piękna. Natomiast to strach ogranicza nas przed podążaniem za naszymi marzeniami, pragnieniami. Życie w wiecznym lęku może nas doprowadzić do skrajnego wyczerpania, zamknięcia się w sobie.
Wszyscy mamy wolną wolę, aby wybierać i doświadczać miłości, lecz nie zawsze jest to łatwe.
Warto mieć jednak świadomość, że anioły są zawsze gotowe, by pomóc nam przezwyciężyć każdy strach. Wezwanie ich do pomocy w uwolnieniu się od strachu i powrocie do miłości jest jednym z najlepszych sposobów.
Przed wami prosty przykład, w jaki sposób możecie zrobić to sami: zaczynamy od poświęcenia kilku minut, aby świadomie się zrelaksować. Skupiamy się na głębokim oddychaniu. Następnie wzywamy swojego Anioła Stróża, który pomoże nam się uwolnić od strachu, tym samym wprowadzając spokój i miłość w nasze serca.
Zapalacie świece i zacznijcie wizualizować sobie, że jesteście otoczeni białym światłem i oddychacie nim. Wdychajcie białe światło, uwalniając się tym samym od trwającego strachu, gęstej energii lub pozostałości po stresie czy napięciu.
Poczujecie, jak strach opuszcza ciało, jako gęsta lub szara energia, rozpuszcza się w otaczającym was świetle. Możecie wyobrazić sobie, że mentalny symbol waszego strachu, rozpływa się w białym świetle. Symbolem może być roztapiający się lód. Wszystko zależy od waszej wizualizacji. Następnie podziękujcie za pomoc i wsparcie. Możecie użyć takich słów:
Dziękuję Ci Aniele Miłości, że przyszedłeś i pomogłeś mi, by w moim życiu było wiele miłości. Zażegnałeś strach, ból, cierpienie. Dziękuję Ci za to mój Aniele.
Kolejny ważny temat to Koherencja Serca, czyli zrównanie się z najwyższą miłością. Ma ona miejsce, gdy fale mózgowe i fale serca są zsynchronizowane i poruszają się razem w zorganizowany sposób. Kiedy jesteśmy w stanie koherencji, nie tylko nasze serce i umysł są wyrównane, lecz także nasz układ sercowo-naczyniowy, odpornościowy, nerwowy, jak również hormony działają razem w harmonijny i skuteczny sposób. Kluczową drogą jest medytacja. Niestety nie każdy jest w stanie odpowiednio się skupić i oddać w całości. Można więc zastosować inne rozwiązanie:
Skupcie się i przenieście swoją świadomość z umysłu do serca. Następnie możecie zamknąć oczy i położyć ręce na sercu. Wtedy automatycznie poczujecie jego bicie. Następny krok to wyobrażenie sobie, że świeci wokół niego światło, jaskrawym, złotym kolorem.
Teraz weźcie głęboki, około sześciosekundowy oddech i zacznijcie oddychanie swoim sercem. Niech w tym momencie wasze serce jaśnieje i nabiera blasku. Zaczynamy wdech i wydech.
Wdychając, wyobraźcie sobie, że przyciągacie światło do swojego serca, a kiedy wydychacie, wyobraźcie sobie, że wasze serce świeci jeszcze intensywniej. Kontynuując wizualizację oddychania w sercu, dostrójcie się do miejsca, które kochacie, gdzie czujecie się bezpieczni, co spowoduje przejście do stanu spójności. Oddychając w swoim sercu, możecie zacząć wysyłać miłość dla kogoś, kto jest ważny w waszym życiu. Niech wasze serce świeci światłem. Wyobraźcie sobie, że szerzycie miłość i wdzięczność we wszystkich dziedzinach życia.
Energia duchowa
Mistrz Chao Kok Sui powiedział, że Guru jest jak transformator, który „sprowadza wysoką energię duchową do poziomu, który mogą wytrzymać twoje subtelne ciała”.
Energię duchową często określa się mianem energii Chi lub Qi, która jest siłą życiową, przenika i energetyzuje wszystko. Opracowano różne techniki, aby ukierunkować tę energię i wykorzystać ją do leczenia. Najlepiej postrzegać ją zatem jako potężną siłę, która nie jest żadnym ograniczeniem. Jest ona przede wszystkim tym, co umożliwia podróż do wewnętrznych królestw świata duchowego. Osiągnięcie bezruchu i świadomości nie wystarczy, by napędzać rozwój duchowy. Bez energii duchowej świadomość nie może rosnąć, a ekspansja jest tym samym zatrzymana. Cały wszechświat jest siecią energii. Emanuje ona przez cały czas, poprzez wszystkie rzeczy. Kiedy medytujemy, następuje zejście boskiej energii. Jednak, aby móc poradzić sobie z ogromnymi ilościami energii duchowej, należy rozwinąć swoje ciało fizyczne.
Wszystkie praktyki duchowe mają na celu opanowanie energii duchowej, która umożliwi jej transformację i wykorzystanie ogromnego potencjału, który posiada.
Moc umysłu
Moc umysłu może pomóc nam uwolnić się od gniewu, poczucia winy i wstydu, wprowadzając nas w stan spokoju i dobrego samopoczucia. Wszystko tak naprawdę zależy tylko od nas samych.
Jedną z zasad witalistycznego podejścia do zdrowia jest to, że ciało jest zdolne do samouzdrawiania. W samym bowiem wnętrzu znajduje się wrodzona inteligencja, która działa niestrudzenie, by utrzymać naturalną równowagę ciała, zachować zdrowie i dobrą kondycję fizyczną. Serce bije około 110 000 razy dziennie, aby wysłać substancje odżywcze i witalność do wszystkich tkanek i komórek narządów. Wrodzona inteligencja pracuje dla nas wyjątkowo intensywnie, tym samym prosząc o tak niewiele w zamian: o szacunek dla naszego ciała i umysłu.
Każdy ma zdolności do samoleczenia swojego ciała. Czasem wystarczy jedynie dać odpocząć organizmowi, zrobić coś tylko dla siebie. Każdego dnia wystarczy trzydziestominutowy relaks, podczas którego możemy otworzyć umysł, odprężyć się, pokazać ciału, że je kochamy i staramy się o nie zadbać. Możemy wtedy medytować, czytać książkę, czy po prostu zapalić świecę, kadzidełko i usiąść spokojnie, oddając się w ramiona ciszy.
Zaczynamy wtedy aktywować uzdrawiające moce, które w nas tkwią. Możemy je wykorzystać do pokonania niezdrowych wzorców energii, które są źródłem chorób i toksycznych emocji. Podczas takiego relaksu zaczynamy od zwykłych słów, które zaczną wypływać z waszego wnętrza:
Ufam i wiem, że moje ciało potrafi się samo uleczyć… Całe moje ciało jest zdrowe…
Widzę i czuję zdrowy obraz siebie z większą energią…
Pamiętajcie, że umysł każdego z nas jest potężny. To od nas samych zależy, jak go zaprogramujemy.
Każda myśl jest na wagę złota, każde pragnienie i wypowiedziane słowo. Dbajmy o nasz umysł i ciało, tak samo jakbyśmy chcieli, by ktoś zadbał o nas samych.
Komunikacja z duszą
Komunikacja z duszą jest jednym z najważniejszych aspektów życia. W swoim życiu porozumiewamy się z członkami rodziny i znajomymi. We współczesnym świecie wykorzystujemy do tego telefon, Internet, satelity. Komunikacja jest ważnym aspektem życia każdego człowieka. Odbywa się ona jednak nie tylko między ludźmi, lecz także między wszystkimi żywymi organizmami. Możemy także komunikować się z rzeczami, które nie mają postaci fizycznej, na przykład w przestrzeni duchowej.
Często zadajemy sobie pytanie, dlaczego komunikacja duszy jest tak ważna? Odpowiedź jest prosta: ponieważ chcemy zrozumieć jej intencje. Kolejnym, często nasuwającym się pytaniem jest: czy nasza dusza ma jakiś cel w życiu? Odpowiedź brzmi: tak! Ma ona wyraźną intencję życiową. Każda dusza istoty żywej ma swój cel i sens. Gdy ten kanał komunikacyjny mamy otwarty, możemy otrzymywać bezpośrednią komunikację od boskości i każdej duszy. Jeśli mamy świadomy kontakt z duszą, każdy komunikat jest zrozumiały. Możemy zadawać pytania i uzyskiwać podpowiedzi, wskazówki.
Możemy pytać się o wszystko.
Jednak jest jedna bardzo ważna zasada: nigdy nie zadawaj pytań, które nie promują miłości, pokoju i harmonii. Dusza bowiem jest wyznacznikiem dobra, a przede wszystkim miłości zarówno do innych, jak i nas samych.
Nie jesteśmy świadomi siły emocji w naszej egzystencji. Nasza planeta i płynność życia reagują na wibracje ludzkich emocji, gdzie umysł jest siłą napędową strategii myślowych, które wytwarzają zaplanowane działania, pochodzące z uczuć. Strach, smutek, zazdrość, gniew, nienawiść, uraza, chciwość, miłość, przywiązanie i współczucie są, między innymi, prawdziwymi siłami napędowymi działania, z ich odpowiednimi reakcjami w życiu. Jesteśmy jak elektrownie, które powstają z naszych emocji. Wibracje energetyczne docierają do wszechświata i wracają do swojego potencjału. To jest podstawa prawa przyciągania.
Brak jasności mocy emocji i ich konsekwencji w naszym życiu powoduje u większości ludzi niedostosowania i wszelkiego rodzaju nierównowagi, wpływając na byt systemowy, zwłaszcza w odniesieniu do emocji negatywnych.
Emocje, uczucia i myśli bezpośrednio wpływają na komórki. Kiedy emocje są zrównoważone, życie płynie ze zdrowiem, lekkością i poczuciem szczęścia. Przeciwnie dzieje się, gdy są one niezrównoważone powstają wtedy choroby, ból i poczucie nieszczęścia.
Bardzo ważne jest, aby uświadomić sobie, jak reagujemy emocjonalnie na sytuacje, aby nauczyć się, jak lepiej sobie radzić. Musimy więc poznać siebie lepiej, świadomie przejąć kontrolę nad jakością naszych emocji i zyskać moc przekształcania negatywnych uczuć w neutralne lub pozytywne. Musimy dokonać tego tak szybko, jak to możliwe, ponieważ stagnacja hamuje wszelki rozwój.
Żyjemy w świecie dualności, reprezentowanym przez energię Yin i Yang. Są to siły w ciągłej transformacji, siły przeciwne i uzupełniające się. Prezentują one dynamikę życia.
Jednym z aspektów dualizmu jest zasada dobra lub zła. Wiele złudzeń, nieporozumień i działań opiera się na zbiorze fałszywych przekonań, które generują negatywne emocje i uczucia, ale jeśli istnieje świadoma wola duchowego wznoszenia się, możemy dokonać pozytywnej zmiany w naszym życiu, dzięki nowemu zrozumieniu siebie i drugiego człowieka.
Dążenie do samoświadomości, z silnym celem osiągnięcia duchowego rozwoju, pozwoli nam znaleźć w sobie odpowiedzi: kim naprawdę jesteśmy? Co robimy?. Wzmacniając w ten sposób nasze cele życiowe, staniemy się lepszymi ludźmi, pozytywnie kwalifikując się do nowych ewolucyjnych skoków kwantowych, które rozjaśnią podróż do Pierwotnego Źródła.
Kod emocji
Kod emocji jest najłatwiejszą oraz najszybszą metodą, jaką kiedykolwiek opracowano, aby znaleźć, rozwijać i rozwiązać bagaż emocjonalny. Składa się on z rzeczywistych energii, energii intensywnych wydarzeń emocjonalnych, których doświadczyliśmy, a które wciąż tkwią w naszym ciele fizycznym. Zakłócają one normalne pole energetyczne organizmu, powodując ból, nieprawidłowe działanie, wszelkiego rodzaju choroby, a nawet raka. Ponadto, energie te (uwięzione emocje) są siłą napędową depresji, lęków, fobii i wszelkiego rodzaju chorób psychicznych. Ludzie często czują, że mają problemy emocjonalne, ale nie wiedzą, jak sobie z nimi poradzić. Niepowodzenia, które wciąż stają na ich drodze, są często spowodowane uwięzionymi emocjami. Zazwyczaj osoby są zdziwione, gdy dowiadują się, że ich bagaż emocjonalny często składa się z energii uwięzionych z przeszłości. Jednak okazują się jeszcze bardziej zdumieni, widząc, jak łatwo można znaleźć i usunąć te energie oraz jaką odczuwają różnice, kiedy zostaną od nich uwolnieni.
Można to porównać do wiatru: nie widzisz, ale odczuwasz jego skutki. Uwięzione emocje są niewidoczne, jednak mogą wpływać na osoby zarówno fizycznie, jak i psychicznie, emocjonalnie.
Kod emocji został stworzony, aby dać nowy wgląd, pokazać, w jaki sposób uwięzione emocje mogą powodować różnego rodzaju problemy. Jednak możemy odzyskać swoje życie, cieszyć się lepszym zdrowiem, uwolnić się!
To serce jest centrum istoty. Może być ono drugim, potężniejszym mózgiem. To przez nasze serce dajemy i otrzymujemy miłość. Jednak jest ono podatne na obrażenia emocjonalne. Czasami uwięzione emocje powstają w ciele, gromadzą się w okolicy serca.
Wszystkie rzeczy ze swej natury są czystą energią, to samo dotyczy więc uwięzionych emocji. Czasami nasz podświadomy umysł bierze dodatkową energię, która jest w obszarze serca i tworzy z nią „ścianę”.
Mury serca wpływają na nas na dwa sposoby. Po pierwsze, blokują przepływ energii serca przez ciało, co utrudnia gojenie się ciała i może powodować objawy fizyczne, szczególnie w szyi, górnej części pleców i ramionach. Po drugie, blokują nam pełne otwarcie naszych serc na innych.
Kiedy ściana serca jest usuwana z ciała, bywa, że różnicę można odczuć natychmiast. W innych przypadkach zmiana jest bardziej subtelna i następuje z czasem. Wiele serc można „odblokować”, a poziom miłości i zrozumienia na świecie wzrośnie. W taki prosty sposób możemy naprawdę zmienić świat. Otwierajmy serca!
Jak skutecznie współtworzyć z Wszechświatem?
Życie polega na znalezieniu siebie. Jesteś kowalem swojego losu.
George Bernard Shaw
Świat wokół nas przechodzi ogromne przemiany, podobnie jak my sami. Duże lub małe przejście stanowią cały zestaw wyzwań. Jednym z nich jest sposób, jak „zamanifestować” to, czego naprawdę chcemy i jak zaufać, że to się dzieje.
Ważnym antidotum jest możliwość ponownego wejścia w przestrzeń i tryb współtworzenia z Wszechświatem. To prawdziwe partnerstwo jest najlepszym znanym lekarstwem na niepokój, zastój czy też blokady oraz lęk przed przyszłością. Wszystko zaczynamy od ważnego elementu, czyli sztuki ustawiania zamiarów.
Zagłębienie w podstawy neuronauki pomaga zrozumieć, w jaki sposób działa to antidotum. Ustalenie intencji stymuluje płaty czołowe jedno z kluczowych centrów świadomego podejmowania decyzji i motywacji. Tam też ma miejsce wyobraźnia i kreatywność. Stymulacja płata czołowego ograniczy wówczas zmienność emocjonalną generowaną przez limbiczne obszary mózgu, pozwalając odczuwać mniej stresu neurologicznego, lęku, frustracji wątpliwości, strachu i niepewności. Innymi słowy, intencjonalność jest również potężnym sposobem na realną regulację emocji i poczucie spokoju.
Akt współtworzenia więcej niż „manifestacja”
Pierwszym krokiem powinno być przygotowanie swoich zamiarów. Zaczynamy od zapisania naszych pragnień. Zapisujemy wszystko, co chcielibyśmy zamanifestować, bez względu na to, czy jest to materialne, czy bardziej eteryczne. Wspieramy swoje zapytanie wizualnymi wskazówkami np. rysunkiem, czy też kolażem. Może być to cokolwiek, co tylko pomoże nam w inspiracji, w odkryciu tego, czego chcemy. Zaczynamy rozpakowywać każdy element, jak dalece to możliwe i zagłębiać się w istotę tego, czego szukamy (na przykład: łatwiejsze życie, bycie bliżej natury). Wnikamy w to, co kryje się za każdym pragnieniem, aż będziemy w stanie zidentyfikować bardzo specyficzne energie, esencje, uczucia. Następnie bierzemy jeden kawałek pragnienia i aktywujemy go w swoim ciele. Czujemy, jakby był już częścią naszego życia, wizualizujemy, słuchamy, smakujemy w zależności od zmysłów, które są najważniejsze w tym momencie. Następnie zapisujemy zdanie w czasie teraźniejszym, które oddaje nasze uczucie. Kojarzymy to z inspirującym obrazem, dźwiękiem, ruchem lub doznaniami fizycznymi, zapachem olejku eterycznego, dotyku kamienia lub przedmiotu, który będziemy nosić ze sobą przez cały czas. Cokolwiek, co działa najlepiej na nas, jako przypomnienie tego, jak to jest już żyć w tej rzeczywistości.
Ten proces może potrwać kilka dni lub dłużej. Nie próbujmy robić tego wszystkiego na raz. Nie śpieszmy się. Wytrwałość i wiara to klucz do sukcesu.
Kolejnym zadaniem jest ustalenie intencji. Bierzemy każdy element, który mamy już w głowie. Określamy, do czego nawiązujemy, czego pragniemy. Na przykład: prostota. „Czy mogę współtworzyć z Wszechświatem życie, w którym prostota leży u podstaw tego, jak żyję i wszystkiego, co robię?”. Wybieramy jedno zdanie dla każdego z „pragnień”. Słowa nie muszą być idealne, ale muszą rezonować, współgrać z nami, muszą czuć się dobrze wobec nas. Chodzi o to, aby naprawdę „poczuć to”, a następnie otworzyć się na tyle, aby zaufać Wszechświatowi we wspieraniu nas w współtworzeniu. Na końcu zawsze zamykamy intencje otwarciem na Wszechświat oraz składamy podziękowanie. Nie wolno bowiem być tylko biorcą, trzeba też dawać coś od siebie.
Przebaczenie
Dlaczego przebaczenie jest ważne dla zdrowia i dobrego samopoczucia? Jest ono istotną duchową i emocjonalną praktyką, jednak także jedną z najtrudniejszych rzeczy do zrobienia. Nasze myśli i emocje wirują wokół nas bez przerwy. Nasuwa się pytanie: czy będzie można kiedykolwiek przebaczyć komuś, kto nas skrzywdził lub zranił?
Przebaczenie nie jest łatwe, ale nasza wrodzona zdolność wybaczania daje nadzieję, że jest to możliwe. To niesamowite, ile ludzie potrafią wybaczyć. Przebaczenie wymaga wielkiej odwagi i siły. Dokonując tego, uwalniamy blokady, doznajemy spokoju.
Podstawy przebaczenia
1. Przebaczenie to świadoma decyzja o odejściu od urazy i innych związanych z tym uczuć, takich jak wina, wstyd, osąd drugiej osoby lub potrzeba zemsty. Występują różne stopnie i wszystkie z nich są ważne. Przebaczenie może dotyczyć również „drobnych” ran.
2. Przebaczenie niekoniecznie oznacza pojednanie. Pamiętajmy, że robimy to dla siebie, a nie dla drugiej osoby. Ból przeszłości może pozostać jak cierń tuż pod powierzchnią, jak zadra w sercu.
3. Przebaczenie nie oznacza przyznania się do porażki. Umożliwia odzyskanie życia i uwolnienie się od gniewu i urazy. Możemy iść naprzód w życiu bez obciążenia szkodliwymi emocjami, co wpłynie pozytywnie na dalszą egzystencję.
4. Przebaczenie nie jest czymś, co robimy na korzyść drugiego człowieka. To osobisty proces leczenia, który wymaga głębokiej introspekcji. Najpierw jednak musimy nauczyć się wybaczać sobie.
5. Przebaczenia można się nauczyć na przykładach. Możemy czerpać wiele inspiracji od tych, którzy przezwyciężyli niewymowną traumę i byli w stanie wybaczyć swojemu winowajcy.
6. Przebaczenie nie zawsze jest możliwe. Mogą zdarzyć się skrajne przypadki, kiedy zamiast wybaczenia potrzebne będzie zrozumienie i współczucie dla danej osoby. Każdy musi robić to bez presji, z głębi serca.
Przebaczenie to nie słabość!
To nasza wewnętrzna siła
Ciało fizyczne zwykle odczuwa to ograniczenie jako pierwsze i wyraża dezaprobatę na różne sposoby, poprzez np. rozstrój żołądka, ciężkość w klatce piersiowej, zmniejszenie apetytu, ucisk w gardle lub niski poziom energii. Nasze ciało zwykle odzwierciedla nasz stan psychiczny. Isnieje więc możliwość wzrostu depresji, smutku i lęku. Jeśli potrafimy nauczyć się wybaczać, burza emocji zaczyna się uspokajać i tworzona jest przestrzeń, aby rozpocząć gojenie, pozwalając węzłom rozwinąć się i uwolnić z naszego życia.
Przebaczenie to umiejętność, którą należy kultywować.
Zdrowe i szczęśliwe życie wymaga pełnego zaangażowania. Potrzeba dużo energii, by być urażonym, wściekłym lub krytycznym. Jeśli nie wybaczymy, cierpimy z powodu własnych negatywnych uczuć. Zamiast nadal oddawać swoją moc przeszłości i cierpieć, może nadszedł czas, aby wybaczyć i użyć tej energii do stworzenia życia, którego chcemy?
Stres
Stres i choroby psychosomatyczne to plaga naszego wieku. Przyczyniają się one do złego stanu zdrowia i mogą nawet doprowadzić do ciężkich chorób.
Związek między nimi a chorobą staje się coraz bardziej znany, ale stopień, w jakim wpływają one na nasze zdrowie, pozostaje często niedoceniony. Wszyscy od czasu do czasu doświadczamy pewnego rodzaju stresu. Długotrwały może doprowadzić do stanów depresyjnych.
Choroba psychosomatyczna to z medycznego punktu widzenia każda dysfunkcja fizyczna, której pierwotną lub główną przyczyną jest raczej psychiczna niż fizyczna dysfunkcja. Kiedy patrzymy na ten rodzaj choroby z perspektywy holistycznego zdrowia, widzimy, że każde schorzenie może być psychosomatyczne, ponieważ ciało odzwierciedla nasze zdrowie psychiczne, emocjonalne i duchowe.
Termin „psychosomatyczny” odnosi się do połączenia lub interakcji między ciałem a umysłem. Dlatego choroba ta odnosi się do dysfunkcji fizycznej spowodowanej przede wszystkim formą stresu emocjonalnego lub psychicznego. Łagodna depresja, stres związany z pracą, a nawet skrajne cechy osobowości mogą powodować ten rodzaj choroby. Każde zakłócenie naszego zdrowia psychicznego, emocjonalnego lub duchowego powoduje stres w naszych centrach energetycznych, więc im bardziej jest ekstremalny lub długotrwały, tym bardziej prawdopodobne jest, że doświadczymy zmiany w naszej fizjologii. Czasami zmiany te pozostają niezauważone, dopóki nie wystąpi poważna dysfunkcja, która powoduje ból lub dyskomfort.
Istnieją różne aspekty życia, które przyczyniają się do naszego poziomu stresu:
Substancje chemiczne — dieta wysoko tłuszczowa nikotyna, cukier.
Fizyczny — brak aktywności fizycznej, brak snu.
Emocjonalny — strach, złość, smutek, zazdrość, zranienie, lęk.
Reakcja na stres jest stanem „przesterowania”, w którym nasze narządy pracują w nadgodzinach, aby umożliwić nam funkcjonowanie pod presją.
Podczas długotrwałego stresu ciało jest zmuszone do utrzymania wyższych poziomów naturalnych chemikaliów, co ostatecznie powoduje wypalenie stąd określenie „zmęczenie nadnerczy”. Układ nadnerczy bowiem dosłownie męczy się z powodu konieczności działania w nadbiegu przez długi czas. To, jak długo możemy działać w tej reakcji na stres, zależy od naszej tolerancji na ten czynnik lub naszego „progu stresu”. Oczywiście każda osoba ma inny poziom tolerancji na stres. Niektórzy dobrze radzą sobie ze stresem, inni nie wszystko sprowadza się do indywidualnego poziomu wytrzymałości. Kiedy osiągamy próg stresu, dochodzi do pewnej formy załamania fizycznego, emocjonalnego lub obu z nich. Przewlekły stres pojawia się, gdy dochodzi do jego narastania z powodu niemożności ujścia. Nasze ciało zaczyna pokazywać znaki ostrzegawcze: zmęczenie, ból stawów, mięśni, pęknięcia skóry, bezsenność. Dzieje się tak, ponieważ z czasem chroniczny stres ogranicza przepływ krwi przez ciało i osłabia układ odpornościowy, co może ostatecznie powodować zaburzenia fizyczne. Zmiany te następują stopniowo na poziomie komórkowym zgodnie z zasadami uzdrawiania kwantowego.
Ciało mentalne
dolne i górne
Współczulny układ nerwowy jest połączony z ciałem astralnym, podczas gdy układ mózgowo-rdzeniowy ma połączenie z ciałem mentalnym.
Funkcją tego ciała jest manifestacja Ego, Jaźni, która objawia się jako ekspresja intelektu na następujące sposoby:
— działa jako narzędzie Jaźni do realizacji myśli;
— wyraża konkretne myśli poprzez ciało fizyczne, działając poprzez ciało astralne, część eteryczną i układ mózgowo-rdzeniowy;
— rozwija moc pamięci i wyobraźni;
— działa, gdy ewolucja postępuje jako oddzielny wehikuł świadomości na płaszczyźnie mentalnej;
— gromadzi i przyswaja wyniki doświadczeń zebranych w każdym życiu i przekazuje ich esencję Ego, które jest w ciele przyczynowym.
Większość ludzi nie jest w stanie oddzielić jednostki w całości od umysłu, dlatego dla nich część intelektualna jest utożsamiana z samą istotą.
Nie należy tego jednak mylić z mózgiem, który jest fizycznym nośnikiem.
Akt myśli jest przekazywany przez Ducha Mentalnego, który przekazuje go Astralowi. Ten z kolei przenosi go do ciała fizycznego.
Niższe ciało mentalne jest nośnikiem głównie konkretnych i racjonalnych koncepcji.
Indywidualność, która nie jest świadoma Boskiej Jaźni, nie wie, że może myśleć swobodnie ze swojego mózgu, a zatem nie jest wolna do działania na płaszczyźnie mentalnej. Uważa bowiem, że obecność ciała fizycznego jest niezbędna. Płaszczyzna trzeciego wymiaru jest dla niej jedyną rzeczywistą. W konsekwencji wszystkie racjonalnie niewytłumaczalne zjawiska, takie jak podróż astralna, telepatia, jasnowidzenie są sugestiami, halucynacjami i marzeniami na jawie.
Niższa mentalność przejawia się w umiejętnościach, sile intelektualnej, przenikliwości i kalkulacji. Wynika stąd, że ludzki rozum jest zatem ograniczony i faktycznie działa poprzez ten układ.
Osobliwością duszy jest poszukiwanie radości, piękna i szczęścia. Najważniejszą rzeczą do nauczenia się jest samodzielne myślenie „własnym głosem”.
W chwili, gdy ciało mentalne emituje wibracje myślowe, tworzy koncentryczne fale, jak na przykład kamień wrzucony do stawu. W ten sposób jednostka nieustannie wpływa na innych swoimi myślami i z tego powodu może uczynić ludzi lepszymi lub gorszymi w stosunku do ich jakości.
Sądy, krytyka, czy plotki zanieczyszczają całą otaczającą materię mentalną, dlatego niszczą wszystko, wprowadzając chaos.
Jeśli więc istota kochająca innych, zauważająca ich wady, powstrzyma się od jakiejkolwiek krytyki lub osądu, wyemituje myśli zrozumienia, uzasadnienia i miłości.
Człowiek powinien zawsze przekazywać pozytywne myśli o miłości i zrozumieniu, aby pomóc bliźniemu w poprawie samego siebie. Formułowanie myśli tego typu przyczynia się do wielkich zmian i równoważenia niebezpieczeństwa, wynikającego z ciągłej emisji myśli nienawiści, przemocy, osądu i krytyki. Złe myśli mogą prowadzić do buntu, przemocy.
Istnieją dwa sposoby obrony przed emanacją takich myśli: pierwszy jest dla tych, którzy są jeszcze na początku poszukiwań duchowych i polegają na stworzeniu wokół siebie świetlistej powłoki, z jednym otworem na czubku głowy, tak aby dostała się energia ratunkowa.
Ochronę tę można także stworzyć dla innych duchowo słabych i nieświadomych ludzi, takich jak dzieci, chorzy lub starsi, aby bronić ich przed szkodliwymi wpływami.
Drugim sposobem, dla bardziej zaawansowanych na ścieżce duchowej, jest ciągłe emanowanie Bezwarunkowej Miłości, tak jak wodospad zabiera i czyści wszystko, co stanie mu na drodze. Wszystkie zanieczyszczenia spowodowane przez negatywne myśli zostają wtedy rozpuszczone.
Możliwe jest opanowanie ciała mentalnego poprzez trening i dobrą wolę. Jeśli ciało astralne trudno powstrzymać z powodu emocji, ciało mentalne jest jeszcze trudniejsze do opanowania, ze względu na ciągły bieg myśli. Ważne jest, aby wiedzieć, jak je dyscyplinować i mądrze kierować.
Ciało przyczynowe
Ta ostatnia powłoka jest uformowana przez bardzo subtelną i przejrzystą energię, zanim osiągnie całkowitą czystość.
Jest ona również nazywana ciałem półśmiertelnym, ponieważ towarzyszy istocie we wszystkich reinkarnacjach, gdy zaczyna się nowa egzystencja na planie fizycznym.
To tak, jakby ciało przyczynowe pełniło funkcję komputera, centrum pamięci wszystkie wspomnienia i doświadczenia z poprzednich wcieleń pozostają w nim zapisane. Jak gdyby zawierało w zarodku „nasiona” cnót i wad doświadczanych na ścieżkach życiowych.
Kiedy jednostka odczuwa potrzebę ponownego przetestowania się na płaszczyźnie fizycznej, rozszerza tę wolę odrodzenia, przygotowując się do kontynuowania trudnej szkoły trzeciego wymiaru, aby ewoluować poprzez korygowanie wcześniej popełnionych błędów.
Przez wszystkie dziewięć miesięcy ciąży dusza wchodzi i wychodzi z płodu matki, aby „zbudować swój przyszły dom”, podejmując swój plan fizyczny w chwili urodzenia. Istnieje wiele teorii związanych z zagadnieniem, kiedy zostaje ona wcielona. Niektórzy sądzą, że przy narodzinach, inni natomiast, że w trzecim miesiącu ciąży.
Płacz noworodków, oprócz traumy i zmęczenia „przejściem”, oznacza cierpienie z powodu nagłego zwężenia duszy w gęstej materii i wynikającej z niej udręki. To dusza wybiera rodziców, kiedy decyduje się na reinkarnację i czyni to na podstawie między innymi harmonii wibracyjnej, powinowactwa charakteru, motywów karmicznych.
Często zdarza się, że właśnie z powodu prawa zapomnienia czyli niepamiętania poprzednich wcieleń wielu ludzi buntuje się przeciwko swojemu trybowi życia, uznając go za niesprawiedliwy, nie wiedząc, że wybrali go i zaakceptowali samodzielnie, na podstawie indywidualnych potrzeb ewolucyjnych.
Kiedy dusze te znajdą się poza fizyczną otoczką co zdarza się często np. podczas podróży astralnej, snu, w różnych traumach i wypadkach, które czasami powodują śpiączkę uświadomią sobie prawdziwą rzeczywistość i powód ich wyboru.
Kolory
Kolory wykraczają daleko poza piękno. Nie tylko wyrażają pragnienia, lecz także określają charakter i wpływają na nasze emocje. Mogą to czynić na wiele sposobów. Co ciekawe, ludzie łatwiej zapamiętują kolory niż kształty. Wiemy również, że każda osoba ma swój ulubiony kolor. Co oznacza każdy z nich?
Niebieski — kolor współczucia, harmonii, duchowych i boskich cnót. Daje nam poczucie dystansu, ale także marzeń. Symbolizuje inteligencję. Ma zarówno męski, jak i żeński komponent.
Zielony — związany z nadzieją, płodnością, życiem i zdrowiem. Jest kolorem o dużej mocy, powiązanym z najmłodszymi etapami życia, gdyż ma bardzo energetyzujący ton, w którym płynie wolność i najbardziej intensywna siła.
Czerwony — kolor pasji, ale także nienawiści. Co ciekawe, istnieje aż 105 odcieni czerwieni. Od czasów starożytnych jest ściśle związana z wyższymi poziomami. Dlatego też zwykle wiąże się ją z bogactwem. Jest bardzo dynamiczna, zachęca nas do bardziej intensywnych działań.
Co ciekawe, jest to jeden z kolorów, który zwierzęta najmniej lubią.
Żółty — przeprowadzone analizy wskazują, że jest to jeden z najbardziej sprzecznych kolorów. Ludzie postrzegają go jako zabawny, ale odnoszący się też do zdrady. Symbolizuje dojrzałość i najbardziej zmysłową miłość. Mówi się również, że jest bardzo optymistyczny, zachęca do pracy i tworzenia.
Fioletowy — to bez wątpienia jeden z najciekawszych kolorów, jest związany z magią.
Jest kolorem siły, choć reprezentuje także szacunek.
Pomarańczowy — chociaż jest to ton ściśle związany z kulturą buddyjską, eksperci psychologii wskazują, że jest on wyraźnie niedoceniany. Idealnie pasuje do środowisk, w których domeną jest kontakt i zrozumienie społeczne. Przyciąga światło, jest sympatyczny, energiczny.
Biały — to kolor dobra, ducha, początku, czystości i niewinności.
Czarny — niewątpliwie w świecie mody symbolizuje elegancję. Do dziś istnieją jednak wątpliwości, czy powinniśmy uznać go za kolor, gdyż nie ma obecności światła. Jednak nasz instynkt nadal postrzega go jako element wyraźnie negatywny.
Poza modą czerń wiąże się z końcem, śmiercią i brutalnością.
Ważne, abyśmy używali kolorów zgodnie ze swoim odczuciem. Pamiętajmy bowiem, że każdy z nich wnosi coś do naszego życia.
Prawo wibracji kwantowej
Wszystko we wszechświecie zaczyna się od wibracji. Słońce, Księżyc, Ziemia, gwiazdy, a nawet ludzie są wynikiem wibracji kwantowych.
Wszechświat jest energią, a jej głównym ruchem na świecie jest wibracja. Jest ona zatem najpotężniejszym narzędziem zmiany.
Używanie jej automatycznie powoduje zmianę w nas samych. Każda wibracja ma swoją własną jakość, zwaną częstotliwością, która zawiera różne „treści”. Można to porównać do odbiorników radiowych zmieniając częstotliwość, przełączamy się tym samym na inny kanał.
Dwie częstotliwości są zatem niczym innym jak dwoma przewodnikami o osobliwych energiach.
Działają na czterech poziomach, na których żyjemy, czyli na poziomie fizycznym, psychicznym, emocjonalnym i duchowym.
Kiedy stykamy się z tymi konkretnymi częstotliwościami, uruchamia się naturalny mechanizm rezonansu. Nasze wibracje rezonują z wibracjami tychże częstotliwości i harmonizują się z nimi.
Poziomy duszy oraz jej podróże
Wiek duszy jest używany do opisania doświadczeń jej wzrostu i rozwoju. W przeciwieństwie do wieku fizycznego, wiek duszy nie jest określany na podstawie czasu ani liczby wcieleń, jaką posiadała.
Jest to bardzo osobisty opis i sposób śledzenia wzrostu. Odnosi się do tego, jak daleko nasza dusza poczyniła postępy na ścieżce wzrostu i rozwoju. Wraz ze wzrostem mądrości duszy następuje bowiem jej postęp. To dlatego liczba wcieleń może być znacznie większa niż liczba poziomów w każdym wieku duszy.
Pamiętajmy jednak, że żaden z nich nie jest ani lepszy, ani gorszy.
Tempo bowiem, w jakim dusza porusza się po poziomach, jest ustalane na długo przed rozpoczęciem inkarnacji. Niektóre dusze szybko przechodzą „wieki”, a inne nie lubią się spieszyć, po to, aby doświadczyć jak największej głębi i nauki na pewnym poziomie.
Wiek duszy nie jest też odzwierciedleniem tego, ile „przeżyliśmy żyć”. Jest raczej ukazaniem tego, co wynieśliśmy z doświadczeń naszego życia podczas podróży ewolucyjnych. Należy więc pamiętać, że wcieleń duszy nie można określać jako mniej lub bardziej zaawansowanych.
Etapy, przez które przechodzi dusza
Większość dusz na Ziemi znajduje się na etapie pomiędzy niemowlęciem a dojrzałością.
Niemowlęce dusze
Dla dusz w tym wieku najważniejsza jest nauka przetrwania. Kiedy zaczynamy duchową podróż w ludzkiej formie, musimy pokonać dużo strachów. Wiele takich dusz rodzi się w prymitywnych warunkach, zaczynają one długą podróż.
Ze względu na to, że są one tak nowe w ludzkim doświadczeniu, często są bardziej niż inni ludzie związane z duchem i naturą. Zachowują poczucie jedności z boskością przez całe życie i zwykle są prostymi ludźmi na ziemi.
Dziecięce dusze
Po przejściu przez wiek duszy niemowlęcia, która może trwać nawet 20—30 wcieleń, rozpoczyna się wiek duszy dziecka. Dusze te wybierają proste życie, cenią sobie rodzinę. Są również postrzegane jako dobre i sprawiedliwe osoby.
Młode dusze
Ten wiek duszy charakteryzuje się potrzebą niezależności i czerpania z życia tego, czego pragniemy. Życie polega bowiem na zdobywaniu i ćwiczeniu siły. Młode dusze porównują się do innych oraz dokonują porównania wszystkich wokół siebie, aby zobaczyć, kto jest na szczycie drabiny społecznej, a kto w jej dole.
Dojrzałe dusze
Dusze te zaczynają odczuwać pewien brak. Często poszukują duchowego nauczyciela, chcą wejść na wyższy poziom świadomości, osiągnąć perfekcję, uczyć się.
Stare dusze
Stara dusza to osoba, która przeszła przez wiele poziomów reinkarnacji i dzięki temu zgromadziła wiedzę, mądrość, doświadczenia i lekcje życia z każdego wcielenia. Ma ona wyższą wibrację i jest bardziej świadoma swojego połączenia z boskością.
Jest nauczycielem duchowym. Nie boi się ufać swoim instynktom. Chętnie dzieli się swoimi mądrościami z tymi, którzy chcą słuchać.
Transcendentalna dusza
Dusze transcendentalne są wysoce zaawansowane i przebudzone. Powróciły na planetę z misją przyspieszenia wniebowstąpienia i oświecenia.
Dusza taka opanowała ścieżkę przebudzenia i żyje w oświeconym, pełni świadomym stanie jedności.
Nieskończona dusza
Poziom nieskończonej duszy jest jej ostatnim, możliwym wcieleniem. Dusze takie są tutaj, aby utorować wszystkim drogę przebudzenia. Ich obecność jest ogromna, silnie wibrująca i potężna.
Mogą przyjść na Ziemię tylko na krótką chwilę. Nieskończone dusze są postrzegane jako wielkie awatary i zawsze uczą o jedności i miłości.
W miarę jak ludzkość będzie podążać ścieżką wniebowstąpienia, w nadchodzących latach ujrzymy pojawienie się dusz starych, transcendentnych i nieskończonych. Warto wiedzieć, że postęp w rozwoju duszy wykracza poza religię, płeć lub wiek.
Postrzeganie pozazmysłowe
Zapach ma niesamowitą moc przywoływania wspomnień. Niezależnie od tego, czy jest to zapach ciasteczek czekoladowych babci, świeżego trawnika, czy wody kolońskiej dziadków. Niektóre zapachy mają określone znaczenie. Sposób, w jaki pachnie dana osoba, może być atrakcyjny lub odrażający. Węch to bardzo silny zmysł i nie ogranicza się tylko do sfery fizycznej.
Jasnoczucie jest potężnym narzędziem Osoby z rozwiniętym zmysłem jasnoczucia wyczuwają rzeczy subtelne, do których nie każdy ma dostęp. Często te szczególne zapachy zawierają wiadomości, informacje od osób żywych i tych z drugiej strony.
To, co czujesz, może mieć wpływ na nastrój…
Niektóre zapachy są przyjemne, inne po prostu odrzucają. Wszystkie mają też swoje określone znaczenie tego wszystkiego można się łatwo nauczyć. Jednym z ćwiczeń, które możemy wykonać to obserwacja siebie. Zaczynamy śledzić swój nastrój przed, w trakcie i po wystąpieniu pewnych zapachów. Niektóre powtarzające się zapachy mogą przypominać kogoś z drugiej strony.
Kiedy złapiemy charakterystyczny zapach ukochanej osoby, może to być znak, że jego duch jest blisko i chce, byśmy o tym wiedzieli. Może to być woda kolońska lub perfumy, dym tytoniowy, a nawet zapach ciastek lub świeżo upieczonego chleba. Nawet jeśli poczujemy zapach, który przypomina ludzi, z którymi mieliśmy trudną przeszłość, może to być ich duch próbujący naprawić swoje uczynki. Kiedy podejrzewamy, że tak się dzieje, spróbujmy poświęcić chwilę na rozmowę lub na przywołanie wspomnień dotyczących tej osoby. Powiedzmy, że czujemy jej obecność, wybaczamy jej wszystko i prosimy, by w spokoju odeszła.
Zapach może być krótki lub długotrwały. Starajmy się postrzegać go jako dar, dzięki któremu mamy możliwość czucia i widzenia czegoś więcej niż inni. Warto pamiętać, że aniołowie będą również wysyłać wiadomości za pośrednictwem zmysłów.
Kiedy czuć w powietrzu przyjemny zapach, który nie ma fizycznego odpowiednika, jest to wyraźny znak obecności duchowej istoty o wyższym wymiarze.
Ważne jest zwrócenie uwagi na wszystkie zapachy, które napotykamy w ciągu dnia. Ćwiczenie wrażliwości na siłę węchu może poprawić nasze zmysły postrzegania i czucia czegoś więcej.
Fale energii przyciągają siebie nawzajem, jeśli mają tę samą częstotliwość. Wszystko jest energią każda myśl, emocja, rzecz, a nawet my sami.
Z każdą sekundą podnosimy lub obniżamy wibrację, co oznacza, że częstotliwość naszej energii ciągle się zmienia.
Kiedy wibrujemy wolniej, odczuwamy ciężkie, letargiczne, negatywne emocje i mamy problemy zdrowotne. Zniekształcone myślenie, poczucie winy, osąd, uzależnienie, gniew, strach, chciwość i złe zdrowie utrzymują nas w gęstej, niżej wibrującej energii.
Kiedy zaś wibrujemy w szybszym tempie, czujemy się lżejsi, szczęśliwsi i spokojni. Doświadczamy wtedy większej witalności, dobrego samopoczucia, radości, kreatywności, silniejszej intuicji i miłości. Nasz poziom częstotliwości ma duży wpływ na to, kogo i co przyciągamy do swojego życia.
Kiedy nasze wibracje są wyższe, przyciągamy ludzi, którzy są szczęśliwsi, kochający, pewni siebie. Im wyższa jest nasza wibracja, tym szybciej manifestujemy swoje pragnienia.
Niższe wibracje przyciągają tak samo, tylko w odwrotny sposób czyli negatywnych ludzi z toksycznymi sytuacjami.
Należy pamiętać, że wyższe wibracje zwiększają energię i światło siły życiowej w naszych komórkach. Im wyższa jest nasza wibracja, tym więcej światła trzymamy, tym szybciej wibrują nasze cząstki światła, tym wyższa jest nasza świadomość i silniej jesteśmy połączeni z duszą, aniołami i Boskim Źródłem.
Kiedy nasze wibracje są niskie, nasza energia dosłownie wydaje się ciężka, ponieważ nie jesteśmy w harmonii z duszą lub Boskim Ja. Przeważnie działamy wtedy z niższego Ja lub Ego.
Im wyższa wibracja, tym większa świadomość i tym więcej miłości generujemy. Każda myśl, emocja i wybór wpływają na nasze wibracje.
Kiedy je podnosimy, zwiększamy i zatrzymujemy więcej światła w swoich komórkach.
Kiedy uwalniamy negatywne emocje, sabotujemy systemy przekonań i detoksykujemy swoje ciało, tym samym zwiększając ilość energii siły życiowej i światła w naszych komórkach.
Każdy akt miłości i dobroci wywołuje wibrację całego wszechświata.
Możemy podnieść swoją wibrację poprzez sposób myślenia, odczuwania i działania.
Żywność i napoje, które podnoszą wibracje:
— organiczne, nieprzetworzone, naturalne jedzenie;
— filtrowana woda, ziołowe herbaty;
Żywność i napoje obniżające wibracje:
— Przetworzone, ulepszone chemicznie, genetycznie zmodyfikowane jedzenie;
— produkty zwierzęce;
— fast foody;
— woda, zwłaszcza z fluorem;
— alkohole.
Działania podnoszące wibracje:
— ćwiczenia takie jak taniec, spacery, joga;
— medytacja
— słuchanie muzyki podnoszącej na duchu lub relaksującej.
Działania obniżające wibracje:
— używanie toksycznych produktów;
— trzymanie złości, nienawiści, obłuda i chęć wyzysku innych;
— brak pokory.
Pamiętajmy więc warto zacząć od siebie, zajrzeć w głąb duszy i małymi krokami wprowadzać harmonię.
Jak rozwinąć odporność emocjonalną?
Jak wszyscy wiemy, życie jest często stresujące. Jest pełne wzlotów i upadków, radości i smutku.
Wygrywamy i przegrywamy. Wszyscy wiemy, jak radzić sobie z dobrymi rzeczami, ale jak radzić sobie z negatywnymi sytuacjami, których doświadczamy?
Niektórzy ludzie wychodzą ze stresu życiowego z łatwością, podczas gdy inni po prostu nie są w stanie się z nim uporać. To wszystko jest związane ze zdolnością do regeneracji (odporności) emocjonalnej.
Odporność emocjonalna to zdolność do zachowania spokoju w obliczu trudnego lub negatywnego zdarzenia, utrzymania silnego steru i przetrwania burzy. Ludzie odporni na emocje nie pozwalają, aby kryzys ich zrujnował lub wytrącił z równowagi. Wiedzą, że ciemność jest tylko tymczasowa i mają wystarczającą siłę, aby przez nią przejść.
Wiemy jednak, że nie wszyscy jesteśmy stworzeni w ten sam sposób. Jeśli jesteśmy wrażliwi emocjonalnie lub zmagamy się z lękiem, czy depresją, odporność emocjonalna może wydawać się pojęciem całkowicie poza naszym zasięgiem.
Niektórzy ludzie rodzą się z tą umiejętnością i tym samym łatwiej jest im w życiu.
Trzeba jednak pamiętać, że wszystkiego można się nauczyć. Nie doskonalimy umiejętności z dnia na dzień, ale możemy pielęgnować je z czasem.
Mamy tak zwane filary, dzięki którym można rozwijać i budować swoją zdolność do odporności emocjonalnej.
Pierwszy filar
Ćwiczmy swój oddech. W stresującej sytuacji nasz umysł może być mieszaniną myśli i obaw. Możemy nawet poczuć to fizycznie: szybkie serce, pot, zawroty głowy, nudności itp. Najłatwiejszym sposobem na uspokojenie się i regenerację, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz, jest skupienie się na oddychaniu. Częstą metodą jest wdech podczas liczenia do czterech, wstrzymanie oddechu licząc do czterech i wydech licząc do czterech. Ważne, by skoncentrować się na powolnych i świadomych oddechach.
Drugi filar
Dostrójmy się do siebie. Odporność emocjonalna wymaga samoświadomości, zrozumienia swoich przekonań, spostrzeżeń, uczuć i zachowań. Te rzeczy mogą wpływać na to, jak się czujemy i jak zachowujemy w stresujących sytuacjach.
Jeśli jesteśmy świadomi tego, jak zareagujemy, łatwiej jest dostosować swoje zachowania. Samoświadomość może również pomóc nam zobaczyć pod powierzchnią i rozpoznać nierozwiązane problemy oraz problemy przewlekłe, które nadal powodują stres w naszym życiu.
Co więc należy zrobić?
Pozbądźmy się negatywnych myśli. Przestańmy się zadręczać. Bądźmy mili dla siebie w trudnych sytuacjach, nie myślmy o sobie, jak o życiowych nieudacznikach. Pamiętajmy, że jesteśmy silni. Nie wolno się obwiniać za błędy z przeszłości!
Odporność emocjonalna pomaga nam budować dobre relacje, a te z kolei pomagają nam przezwyciężyć trudne wydarzenia. Rozwój odporności nie jest łatwy. Nie każdy jest przygotowany w taki sam sposób na radzenie sobie ze stresem i kryzysem.
Prawo przyciągania
Często słyszymy ludzi, którzy skarżą się na swój wieczny pech. Zastanawiają się, w jaki sposób inni mogą doświadczać samych dobrych rzeczy, podczas gdy w ich życiu pojawia się znów kolejne negatywne wydarzenie. Wiele osób nie rozumie bowiem, że nasze życie jest zasadniczo kontrolowane przez szereg uniwersalnych praw. Niektóre z nich, tak jak prawo grawitacji, są dobrze znane i uznawane przez wszystkich, podczas gdy inne, jak prawo przyciągania, jest często ignorowane.
Kiedy mówimy o prawie przyciągania, nie mówimy o tym, że przyciągamy kogoś innego, ale o tym, jak nasze działania przyciągają podobne rzeczy.
Przykładowo, jeśli ciągle mówimy o swoim pechu i uwalniamy negatywne wibracje, tworzymy wokół siebie cały świat negatywności. Dla niektórych może się to wydawać absurdalne, ponieważ są to rzeczy niewidoczne dla oczu.
Pamiętajmy jednak o tym, że…
…w całym wszechświecie krążą wszelkiego rodzaju pozytywne i negatywne myśli i uczucia, a my przyciągamy jedno lub drugie swoimi własnymi działaniami.
Jeśli uważamy się za osobę nieszczęśliwą, pomyślmy koniecznie o czasie, w którym przytrafiło nam się coś dobrego i pamiętajmy o tej myśli przez co najmniej 45 sekund.
Odwracanie biegunowości jest bardzo istotne. Rozumiejąc prawo przyciągania, możemy przejąć kontrolę nad swoim życiem i uzyskać pomoc od Wszechświata w osiąganiu naszych pragnień i celów. Aby zmienić sytuację na naszą korzyść, musimy nauczyć się stale wykorzystywać pozytywne myśli. Musimy wierzyć, że nic nie może stanąć na drodze w osiągnięciu naszego celu.
Pamiętajmy jednak o jednej ważnej zasadzie ważne, by być całkowicie obecnym Tu i Teraz, ponieważ jest to jedyny moment, na który możemy wpłynąć.
Jak przyciągnąć pozytywną energię do domu?
Bez względu na wielkość domu ważne jest, aby nasza przestrzeń promieniowała świetlistością i pozytywnością.
Pamiętajmy, że zawsze możemy znaleźć elementy, które przyciągną dobrą energię do naszego wnętrza. Kiedy nasz dom jest zrównoważony, mamy tendencję do bycia bardziej kreatywnymi, jesteśmy spokojniejsi i zdrowsi na poziomie duchowym.
To poczucie spokoju jest ważne bez względu na dom, w którym mieszkamy oraz na to, czy jesteśmy w nim sami, czy żyjemy z rodziną.
Kiedy pozytywna, zdrowa energia nie wpływa do domu, istnieje prawdopodobieństwo, że będziemy doświadczać toksycznych relacji z ludźmi, z którymi żyjemy na co dzień. Poza tym możemy mieć problemy z pracą lub innymi aspektami naszego życia.
Należy zwrócić uwagę, iż dodanie lub usunięcie pewnych rzeczy z domu pozwala napełnić się pozytywną energią, która wyzwala kreatywność, obniża poziom stresu i pozwala odkrywać emocje, aby lepiej je zrozumieć. Jeśli naprawdę nauczymy się zarządzać energią w domu, możemy osiągnąć prawdziwe, wymierne rezultaty, takie jak lepsze wyniki w pracy, szybsze uczenie się nowych umiejętności i rozwój emocjonalny.
Jak zacząć?
Oczyszczanie
Aby energia dodatnia mogła swobodnie przepływać, będziemy musieli wyeliminować wszystko, co mogłoby utrudnić jej przepływ.
To oczywiście wymaga dużo porządku i czystości. Po wyeliminowaniu rzeczy, które potencjalnie mogą blokować przepływ pozytywnej energii, nadszedł czas, aby dodać małe elementy we wszystkich częściach domu, które mogłyby przyciągać pozytywną energię i kierować dobre wibracje.
Kryształy są często najlepszą opcją do zmiany klimatu w domu. Ważne, aby je strategicznie rozmieszczać. Możemy zastosować np. ametyst, jeśli zależy nam na bezpieczeństwie i ochronie.
Natomiast jeśli zostawimy w sypialni różowy kwarc, może nam pomóc w harmonii albo wzmocnić uczucie, romans. Mamy więc wiele kamieni, które mogą mieć pozytywny wpływ na energię. Możemy również wprowadzić odrobinę jasności dzięki himalajskim lampom solnym.
Skorzystaj z mocy natury
Liść laurowy to specjalne zioło, które generuje poczucie spokoju, a ponadto zapewnia bardzo silną ochronę. Podobnie jak paczula oraz jaśmin.
Drugim sposobem może być kadzidło o zapachu szałwii, które rozprowadza aromat po całym domu. Kiedy jej biały dym znajdzie ujemną energię, rozproszy ujemny przepływ prawie natychmiast.
Lawenda natomiast wprowadzi do naszego domu harmonię. Jeśli zależy nam na zmniejszeniu stresu, możemy zastosować zapach cytryny lub pomarańczy.
Uziemienie