Bezpłatny fragment - Kulturystyka w Polsce Tom V

Wstęp do tomu V

W tomie V chciałem wam przedstawić kulturystów z całego świata którzy byli przedstawiani w polskich magazynach, czasopismach. Chyba ostatnich  około  10  kulturystów  których przedstawiłem nie ma  biografii z  powodu  dużej ilosci  wiadomości  o  nich i  nie ma sensu  pisania  dalszych .  Na  okładce  tej  książki  Edward  Bensz  nasz czołowy kulturysta  lat  80tych i  korespondent  też  sędzia  międzynarodowy .            Zapraszam do lektury   Romuald  Bejnar

Guy Mierczuk

GUY MIERCZUK LATA 50 /60 Siedmiokrotny mistrz Francji w kulturystyce, dwukrotny mistrz Europy, zdobywca tytułu „Mr. Uniwersum” w 1959 roku w Warszawie na mistrzostwacvh świata w podnoszeniu ciężarów GUY MIERCZUK dobrze jest znany wielu naszym czytelnikom (patrz SdW 8/1960) opisalismy trening, jaki stosował w 1959 roku. Od tego czasu minęło dużo lat i wiele się zmieniło w jego treningu. Zmieniła się też jego budowa, jego siła.

TAJEMNICA SUKCESÓW

Mógłby ktoś powiedzieć, że źródło sukcesów Mierczuka tkwi przede wszystkim w doskonałych warunkach treningowych. Rzeczywiście, trenuje w Monaco w kuksusowym hotelu „Lido”, gdzie się osiedlił i gdzie urządził swój właśny świetnie prosperujący ośrodek kulturystyczny dla obojga płci. Ośrodek wyposażony w najbardziej nowoczesny sprzet i urządzenia (natryski, masaże, kąpiele, naświetlania), stanowi prawdziwy raj dla kulturystów. Z Francji- i nie tylko z Francji-przyjeżdża tu wiele osób, by choć kilka dni poćwiczyć. Częstym bywalcem ośrodka jest paryżanin, Christian Barreau-mistrz Europy w kulturystyce na rok 1962. W ośrodku tym Guy Mierczuk ćwiczy sam i pod jego kierunkiem czynią szybkie postepy inni. „Novum” w jego treningu, to „powrót do natury”. Dwa lub trzy dni w tygodniu Mierczuk spędza w terenie. W żadną sobotę i w niedzielę nie znajdziecie go w Monaco (najczęsciej również i w środy). Wyjeżdża wtedy samochodem w góry lub na Riwierę i tam trenuje. W słońcu i na powietrzu.

„Dawniej przesiadywałem w sali-mówi Mierczuk-ale dziś staram się jak najczęsciej ćwiczyć na powietrzu. Organizm potrzebuje przecież wiele tlenu, ozonu, zelaza, których dostacza mi pobyt nad morzem i w górach. Słońce, woda i powietrze, to ważne czynniki-dla rozwoju organizmu, dla rozwinięcia mięśni. Zresztą trening nie może byc jednostajny. Trzeba go urozmaicać. Elementy lekkoatletyczne, pływanie i inne ćwiczenia doskonale uzupełniają trening siłowy”

Z MYŚLĄ O STARCIE W TOKIO

Mierczuk jestr nie tylko jednym z najlepszych w świecie kulturystów, ale również cięzarowcem i lekkoatletą. Mało kto wie, że mimo niezbyt wysokiego wzrostu (175 cm) jest nieoficjalnym rekordzista Francji w skoku w dal z miejsca (3,20 m).W trójboju olimpijskim osiąga 400kg:

w wyciskaniu-120 kg

w rwaniu-125 kg

w podrzucie-155 kg

Waży 87,5kg. Jest więc zawodnikiem wagi lekkocięzkiej. Wyniki tu wymienione osiągnął z lekką kontuzją. Jeśli ją usunie i jeśli bedzie się specjalizowac w podnoszeniu ciężarów, może zrobić szybkie postepy. Marzy o uzyskaniu przed wyjazdem do Tokio 450—460 kg. Czy te marzenia zrealizuje, trudno dziś powiedzieć.

Warto też wspomnieć, że w wyciskaniu sztangi w lezęniu Mierczuk miał 170 kg, a w przysiadzie ze sztangą-200kg.

Ostatnie jego wymiary sa następujace:

wzrost-175 cm

waga-87,5kg

biceps-46cm

klatka piersiowa-126 cm

obwód w pasie-73 cm

udo-66cm

podudzie-38cm

przedramię-35cm

kark-44,5cm

Innym marzeniem Mierczuka jest zmierzenie sie z najlepszymi kulturystami NABBA(National Amateur Body Building Asconation)w Lodnynie. Ale z tym musi poczekać do 1965 roku. Start w tych zawodach byłby równoznaczny ze skreśleniem go z listy zawodników Międzynarodowej Federacji Podnoszenia Ciężarów i Kulturystyki.

Na zkończenie jeszcze kilka danych o Mierczuku. Urodził się 26 lipca 1936 roku w miejscowości Gray we Wschodniej Francji (ojciec jego pochodził z Kijowa). Guy Mierczuk jest najstarszym z czwórki rodzenstwa, z którego wszyscy-łącznie z siostrą Jocelyne-są kulturystami. Do ćwiczeń siłowych przystapił, gdy miał 17 lat. sukcesy w kulturystyce zacząl odnosić w 1956 roku, zdobywając od razu tytuł mistrza Francji. Miał wtedy 20 lat. Obecnie-jak juz wspomnieliśmy-jest właścicielem ośrodka kulturystycznego dla mężczyzn i kobiet w Monaco. I o dziwo, nadal jest amatorem, choć życie-i to dobrze-wyłącznie z kulturystyki.”

PUBLIKACJA: „SPORT DLA WSZYSTKICH”

AUTOR: MGR STANISŁAW ZAKRZEWSKI

John Tristram

John Tristram był brytyjskim mistrzem kulturystyki, który wyemigrował do Stanów Zjednoczonych w latach 50. Zmarł w 1985 roku w Los Angeles. Urodzony w 1935 roku w Ripon, Yorkshire w Anglii, Tristram wychowywał się na farmie i jeździł na rowerze po pagórkowatej angielskiej wsi, która rozwinęła jego nogi, dając mu doskonałą podstawę do kulturystyki. Po wielu latach służby w brytyjskiej marynarce handlowej wyemigrował do Ameryki.

WCZESNY TRENING TRISTRAMA ODBYŁ SIĘ W ABE GOLDBERG’S GYM W NOWYM JORKU. POJAWIAŁ SIĘ NA OKŁADKACH WIELU MAGAZYNÓW POŚWIĘCONYCH FITNESSOWI I SYLWETCE W LATACH PIĘĆDZIESIĄTYCH I SZEŚĆDZIESIĄTYCH, W TYM PHYSIQUE PICTORIAL, HEALTH AND STRENGTH I MUSCLE BUILDER, CZĘSTO WYSTĘPUJĄC JAKO „JOHN TRENTON”. JEDNYM Z JEGO PARTNERÓW TRENINGOWYCH BYŁ LARRY SCOTT. OSIĄGNIĘCIA KULTURYSTYCZNE TRISTRAM OBEJMUJĄ:

1957 AAU Mr. Eastern America, 6 miejsce, klasa średnia

1962 IFBB Mr. America, 1 miejsce, klasa krótka

1962 Mr. Venice Beach, Zwycięzca

1963 NABBA Mr. Universe, 2 miejsce, klasa średnia

1964 IFBB Mr. Universe, 2 miejsce, klasa krótka

1974 WBBG Mr. International, II klasa krótka  .  Tłumacz google.

Steve Stanko

Steve Stanko ( 05 września 1917—31 grudnia 1978) był amerykańskim sztangistą i kulturystą wagi ciężkiej. W podnoszeniu ciężarów zdobył srebrny medal na mistrzostwach świata w 1938 roku i ustanowił trzy nieoficjalne rekordy świata w 1941 roku: w, czystych ciężarach i szarpnięciu oraz w sumie. W kulturystyce został koronowany Mr. America w 1944 r., Muscular Man in America w 1946 r. I Mr. Universe w 1947 r.

Stanko dorastał w Perth Amboy w stanie New Jersey i został zauważony przez Boba Hoffmana, który przekonał Stanko do przeprowadzki do Yorku w Pensylwanii, aby pracować w York Barbell i rozwijać swoją sylwetkę.

Ron Unger

Ron Unger zapomniany kulturysta. Mało o nim wiemy nawet amerykańskie portale nie wiele mówią. Pozował dla Bruce’a z LA

Wysokość: 6'0”

Waga: 210 funtów. (w 1963)

Vern Weaver

Nieżyjący już Vern Weaver (1937—1993) wziął udział w kilku konkursach Mr. America od 1958 do 1966 roku i wziął udział w nich, zdobywając tytuł zwycięzcy w klasyfikacji generalnej w 1963 roku. Był także częstym pisarzem dla magazynu Strength & Health Boba Hoffmana. Poniższy artykuł ukazał się w numerze ze stycznia 1964 roku i skupiał się na rozwoju barków i innych okolic mięśniowych. Jak widać na załączonych fotografiach Weaver był dobrze przygotowany. Tłumacz google.

Scott Wilson

Scott Wilson Scott Wilson Scott Wilson to szanowany kulturysta, który startował w latach 70-tych i 80-tych. Po wejściu na swój pierwszy pokaz kulturystyki w wyniku „odwagi”, zaskoczył przyjaciół odchodząc z pucharem.

Wkrótce kulturysta z San Diego zdobył swoją Pro Card i cieszył się karierą trwającą dwie dekady. Jednak spędził wczesne dwadzieścia lat służąc jako żołnierz piechoty morskiej Stanów Zjednoczonych. DATA URODZENIA NARODOWOŚĆ ZAWÓD 6 sierpnia 1950 amerykański NAS. Żeglarz, zawodowy kulturysta Osiągnięcia

HISTORIA ZAWODÓW

1973

Amator Mr. San Diego — 1. miejsce

1974

AAU Mr. Kalifornia — 1

1975 (AAU)

Mr. America — 6 miejsce

Mr. America — 3 miejsce (karta Pro)

1976

WBBG Pro Mr. America — 1 miejsce

1978

NBA Natural Mr. America — 5. miejsce

1979

NBA Natural Mr. America — 3. miejsce

1980 (IFBB)

Mr. International — 2

1981 (IFBB)

Canada Pro Cup — 7. miejsce

Mr. International — 1

1983 (IFBB)

Denver Grand Prix — 6. miejsce

Portland Grand Prix — 1

Mistrzostwa Świata Pro — 5 miejsce

1984 (IFBB)

Canada Pro Cup — 6. miejsce

World Grand Prix — 6. miejsce

Mistrzostwa Świata Pro — 9 miejsce

1985 (IFBB)

Night of Champions — 14 miejsce

1986 (IFBB)

Los Angeles Pro Championships — 10 miejsce

Mistrzostwa Świata Pro — 12. miejsce

1987 (IFBB)

Night of Champions — NP

1988 (IFBB)

US Pro Grand Prix — 4

Niagara Falls Pro Invitational — 8 miejsce

Mistrzostwa Świata Pro — 6 miejsce

1994 (IFBB)

Masters Mr. Olympia — 11 miejsce

1998 (NABF)

North Carolina Super Natural — 2 miejsce

1999 (IFBB)

Master’s Mr. Olympia — 10 miejsce

2000 (IFBB)

Masters Mr. Olympia — 8. miejsce

REKORDY TRÓJBOJU SIŁOWEGO

Wyciskanie na ławce — 263 kg (580 funtów)

Przysiad — 340kg (750kbs)

Martwy ciąg — 333 kg (735 funtów)

Po odbyciu służby w piechocie morskiej, Scott stał się znany jako „atletyczny przyjaciel”; w efekcie w 1974 roku odważył się wystartować w zawodach kulturystycznych — pokazie Mr. San Diego.

Lata treningu żołnierskiego pomogły mu wyrzeźbić imponującą sylwetkę i przyćmił swoich konkurentów w tych amatorskich zawodach. Z tego powodu sędziowie, ku jego zaskoczeniu, przyznali mu trofeum za I miejsce.

Ostatecznie to zwycięstwo zmotywowało Scotta do dalszego podążania ścieżką kulturystyki. Nie minęło wiele czasu, aż Scott wziął udział w drugim konkursie — AAU Mr. California z 1974 roku. Chociaż był to pierwszy renomowany program Scotta, nie pozwolił, by presja na niego wpłynęła.

Po roku treningu postęp fizyczny weterana się opłacił; udało mu się odejść ze swoim drugim trofeum, ale to nie wszystko, co zabrał do domu.

Wygrywając AAU Mr. California w 1974 r., Scott otrzymał nieuchwytną kartę Pro Card — przekraczając wszelkie oczekiwania, stając się zawodowym kulturystą.

KARIERA IFBB

W latach 1980—1988 Scott cieszył się znakomitą karierą jako zawodnik IFBB Pro — ocierając się o barki z największymi kulturystami swojej epoki i zdobywając kolejne 2 trofea do swojej kolekcji.

Jednak po dwudziestoletniej karierze Scott postanowił zakończyć karierę kulturysty wyczynowego w 1988 roku. Tekst tłumacz google

Dennis Wood

Dennis Wood HISTORIA ŚWIATOWEJ KULTURYSTYKI lata 70 Kulturysta który zasługuje na wspomnienie to

Dennis Wood — Mr. Florida 1971 roku.

Gene Shuey

Gene Shuey Gene Shuey — Dzisiejsze najlepsze i „najnowocześniejsze” metody treningowe były już znane w 1957 roku.

Można bez ryzyka powiedzieć, ze dzisiejsze rewelacyjne metody treningowe dla kulturystów to nic nowego. Większość z nich jest przecież stosowana od ponad pięćdziesięciu lat!

Przykładem tego może być obecnie modny system łączenia ćwiczeń intensyfikujący trening inaczej zwany super-seriami. Polscy kulturyści stosują go już od końca lat 50 XX w. I już wówczas dawał znakomite rezultaty.

Był on propagowany przez redaktora Stanisława Zakrzewskiego na łamach czasopisma „Sport dla Wszystkich”. W tym miesięczniku ukazywały się artykuły o nowoczesnej wówczas metodyce treningu kulturystycznego. Początkowo były to metody wymyślone przez Boba Hoffman, wydawcę legendarnego czasopisma „Strength and Health”. W następnych latach zostały one nieznacznie zmodyfikowane przez ludzi z klanu Weidera.

Stanisław Zakrzewski trzymał zawsze „rękę na pulsie światowej kulturystyki”, więc wszystkie nowinki treningowe szybko trafiały do polskiego czytelnika. Charakterystycznym przykładem sprawności redakcyjnej Stanisława Zakrzewskiego może być między innymi jego artykuł z 1962 r., w którym przedstawił trening i sylwetkę Gene’a Shuey. Ten znakomity kulturysta, z zawodu architekt, w wieku 25 lat zdobył już tytuł Mr America. Młody mistrz imponował wówczas bardzo ładną sylwetką, wszechstronnością fizyczną i wielkim talentem aktorskim (występował głównie w teatrze, między innymi w sztuce: „Tramwaj zwany pożądaniem”, ”Piknik”).

Jego trening charakteryzował się bardzo dużą intensywnością i złożonością metod, które i dziś są uważane przez naszych redaktorów czasopism za nowoczesne. Szczególnie lubił stosować metodę „;ładowania” opartą na seriach łączonych, obecnie zwanych superseriami. Dziś ta metoda jest dobrze znana w każdej naszej siłowni. Ostatnio opisał ją między innymi Mirosław Prandota w swojej książce pt. „Kulturystyka na zdrowie i urodę. Poradnik dla początkujących”. Oczywiście metoda serii łaczonych jest dla zawansowanych, co autor tego podręcznika przeoczył, przedstawiając ją początkującym.

Gene Shuey — jako zaawansowany atleta — stosował tę metodę na wszystkie duże mięśnie, np. na bicepsy i tricepsy wykonywał cztery łączone ćwiczenia. Na jednym treningu takich połączonych serii wykonywał po siedem, w każdej po osiem powtórzeń, a przerwa wypoczynkowa pomiędzy seriami trwała do 2 minut. Po każdej serii zwiększał obciążenie o 1—2 kg.

Stosowanie systemu łączenia serii dało mu rewelacyjne wyniki. Obwód ramienia doprowadził do 47,5 cm! Proszę zwrócić uwagę, że ważył tylko 88, 5 kg, a jego wzrost wynosił — 183 cm. Pozostałe jego wymiary: obwód klatki piersiowej — 128 cm, udo — 63 cm, kark — 41 cm. Był też bardzo silny. W leżeniu wyciskał — 192 kg, a zza karku — 100 kg. Przypuszczam, że dzisiejsi „przewaliści — lewarowcy” nie zrozumieją, że te rewelacyjne wyniki uzyskał bez tzw. wspomagania, a głównie dzięki ciężkiej pracy treningowej i odpowiedniej naturalnej diecie. Powiedzą oni, że to bujda — zawsze brali i poczują się lepiej!!

Jakże często w naszych kolorowych magazynach dla kulturystów przedstawia się wspaniałe nowoczesne ćwiczenia na masę i silę, a one są owszem skuteczne, pomimo, że mają bardzo długą „brodę”. Są powtórzeniem tego, co 50 lat temu pokazywał Bob Hoffman, Stanisław Zakrzewski, ludzie Weidera. Różnica między nowymi a starymi polega tylko na kolorowej oprawie, kto inny je lansuje i mają nieznacznie zmienioną nazwę!

Przewiduję, że w gronie czytelników, będą oponujący; głównie redaktorzy kulturystycznych czasopism, którzy nie mają nawet zielonego pojęcia o tym jak i co ćwiczono 50 lat temu. Taka jest prawda, redaktorów i innych niedowiarków dlatego już teraz odsyłam do bibliotek, w których znajdą archiwalne artykuły Stanisława Zakrzewskiego oraz Boba Hoffmana, a w nich potwierdzenie, że nie tylko system ćwiczeń łączonych został wymyślony 50 lat temu, a nawet wcześniej.

A na zakończenie rada dla początkujących w kulturystyce. Gene, uzdolniony mistrz kulturystyki przestrzegał: — „Nie ma nic gorszego — jak zbyt wielkie obciążenie w treningu. Mówię to wszystkim początkującym. Cierpliwość musi charakteryzować każdego, kto chce dojść do dobrych rezultatów”. Tekst Jan Włodarek

Dominik Juliano

DOMINIC JULIANO LATA 50 /60 TE PISAŁ O NIM STANISŁAW ZAKRZEWSKI W SPORT DLA WSZYSTKICH DOMINIC JULIANO TO KULTURYSTA, KTÓREGO ŚWIETNOŚĆ PRZYPADA NA LATA 50-TE I 60-TE. PRZEDSTAWIĘ WAM JAKICH METOD TRENINGOWYCH ON UŻYWAŁ, ABY ZBUDOWAĆ SWOJE DUŻE JAK NA OWE CZASY PLECY.

Jeśli lubicie oldschoolowy klimat i poznawać sekrety dawnych mistrzów to ten temat powinien Was zainteresować.

Dominic Juliano, kariera:

1964 IFBB Mr. America2nd

1963 IFBB Mr. America2nd

1954 AAU Mr. America16th

1953 AAU Mr. America9th

1952 AAU Mr. America15th

1951 AAU Mr. America11th

Kiedy po raz pierwszy rozpocząłem treningi, to moim celem było jedynie zwiększenie swojej masy w takim stopniu i tak szybko, jak było to tylko możliwe. Większość z moich początkowych treningów było poświęconych przysiadom, wyciskaniu na ławie oraz uginaniu przedramion ze sztangą. Po poznaniu Marvina Edera w 1949 r. zacząłem z nim ćwiczyć na siłowni John Terlazzo, znajdującej się w Nowym Jorku. W ciągu czterech lat wspólnego trenowania pod okiem John’a poznałem tak naprawdę znaczenie ćwiczenia mięśni najszerszych grzbietu. Dobrze rozbudowane mięśnie najszersze grzbietu nadają górnej części ciała człowieka ostatniego szlifu. Steeve Reeves był w latach 50-tych prawdopodobnie pierwszym kulturystą, który naprawdę specjalizował się w poszerzaniu najszerszych grzbietu. Odkąd Steeve zdobył tytuł Mr. America w 1947 r. rozwijanie ogromnych najszerszych grzbietu stało się niezwykle popularne. Przez lata miałem okazję podglądać, jak ćwiczy wielu mistrzów rzeźbienia ciała. W niemal każdym przypadku mężczyźni z najbardziej spektakularnie rozwiniętymi mięśniami najszerszymi grzbietu przyznawali, że to właśnie jedno ćwiczenie w szczególności pomogło im osiągnąć taki właśnie rezultat, było to podciąganie na drążku.

Istnieje wiele odmian podciągania się na drążku. Ja odkryłem metodę, która zdaje się zagęszczać i poszerzać mięśnie najszersze grzbietu szybciej, niż jakikolwiek inny sposób podciągania się. Zanim jednak przejdę do opisu wyspecjalizowanego programu rozwoju mięśni grzbietu, chciałbym przekazać Wam kilka wskazówek dotyczących treningu. Według mnie najważniejszą rzeczą, o której musicie pamiętać ćwicząc mięśnie jest skupienie się na tym, co właśnie robicie. Musicie koniecznie czuć każde powtórzenie oraz starać się przy każdym ruchu o bardzo silny skurcz. Na przykład, kiedy uginacie przedramiona ze sztangą, ćwiczenie to staje się bardziej efektywne, gdy całkowicie napinacie biceps przy każdym powtórzeniu. Ta sama idea powinna być stosowana do Waszego rutynowego ćwiczenia mięśni grzbietu.

Inną rzeczą, którą uznałem za bardzo pomocną w stymulacji rozwoju mięśni najszerszych grzbietu jest utrzymywanie ich w ciągłym napięciu. Robi się to poprzez pełne spięcie mięśni pleców za każdym powtórzeniem, czyli kiedy opuszczacie ciężar do pozycji startowej, to nie pozwólcie sobie na całkowite wyprostowanie ramion. Inaczej mówiąc, gdy nie wykonujecie całkowitego blokowania (ang. lock — out) ramion, to Wasze mięśnie najszersze grzbietu nie są w stanie odpocząć i pozostają w ciągłym napięciu podczas wykonywania danego powtórzenia.

Moim zdaniem ćwiczenia, w których się oszukuje, nie mogą znaleźć się w wyspecjalizowanym programie rozwoju mięśni grzbietu. Nie możecie zmusić mięśni do wzrostu poprzez narzucanie sobie większego ciężaru, niż jesteście w stanie udźwignąć wykonując trening w formie ścisłej. Koncentrując się w pełni na każdym powtórzeniu i używając odpowiedniej formy, Wasze mięśnie najszersze grzbietu otrzymują maksimum korzyści, a o to przecież powinno Wam chodzić. Jeśli chodzi o rozwijanie mięśni najszerszych grzbietu to odkryłem, że im wyższej jakości są powtórzenia, tym wzrost mięśni jest szybszy. fragment kariery Dominica J. w/g portal sportowiec pl.

Chet Yorton

Chet Yorton Chet Yorton — ojciec Natural BodyBuilding i urodził się w 1939 roku. W 1966 roku w wieku 27 lat pokonał Arnolda Schwarzeneggera na NABBA Mr. Universe (amator) w Londynie w 1966 roku. Chet Yorton

jest znany jako ojciec naturalnej kulturystyki. Urodził się w 1939 roku. Niestety, w liceum miał wypadek samochodowy, w wyniku którego mocno przeciął lewe oko przez gałkę oczną. Mało tego, jego lewe przedramię, od łokcia do nadgarstka, było skaleczone, jego biodra były zwichnięte, a kości udowe złamane. Jednak kiedy był jeszcze na wózku inwalidzkim, zauważył zestaw siłowy w szpitalu. W tym czasie Yorton zaczął poważnie trenować i po dwóch latach konsekwentnej ciężkiej pracy wziął udział w zawodach kulturystycznych w 1960 roku. Co ciekawe, zdobył tytuły IFBB Mr. America i NABBA Amateur Mr. Universe w 1966 r. Oraz NABBA Pro Mr. Wszechświat w 1975 roku.

To było zwycięstwo nad treścią NABBA Amateur Mr. Universe z 1966 roku, w której zdominował króla kulturystyki Arnolda Schwarzeneggera. hantli w rogu pokoju w szpitalu. Wcześniej Yorton nigdy nie dotknął wagi. W tym czasie zapytał lekarzy, czy używanie ciężarów może pomóc mu w wyzdrowieniu i około siedem miesięcy później był o 55 funtów cięższy. W tym czasie Yorton zaczął poważnie trenować i po dwóch latach konsekwentnej ciężkiej pracy wziął udział w zawodach kulturystycznych w 1960 roku. Co ciekawe, zdobył tytuły IFBB Mr. America i NABBA Amateur Mr. Universe w 1966 r. Oraz NABBA Pro Mr. Wszechwag w 1975 roku.

To było zwycięstwo nad treścią NABBA Amateur Mr. Universe z 1966 roku, w której zdominował króla kulturystyki Arnolda Schwarzeneggera. Tekst tłumaczenie z angielskiego.

George Pain

George Pain GEORGE PAINE z pochodzenia Kubańczyk Urodzony w 1924 r. W Camaguey na Kubie kiedy zmarł nie wiadomo. Prawdopodobnie około roku 1980. Niezły czarnoskóry zawodnik

James Park

James Park James Park, Jim urodził się w Brave w Pensylwanii, liczy 500 mieszkańców. Urodził się 8 grudnia 1927 r. W wieku 13 lat jego rodzina przeniosła się do Waynesburga w Pensylwanii, gdzie uczęszczał do miejscowego liceum. Jim mocował się w szkolnej drużynie i obiecał przyszłą sportową świetność. W wieku 17 lat opuścił Waynesburg High, aby wstąpić do marynarki wojennej i otrzymał dyplom w służbie. Chociaż Jim uczęszczał do liceum tylko przez trzy i pół roku, miał dostatecznie dużo dodatkowego przedmiotu, aby zgromadzić wymagane punkty z czteroletniego kursu. Ojciec Jima Parka ma tylko 5 stóp i 6 cali wzrostu, ale jest silnie umięśnionym mężczyzną ważącym 200 funtów. jego ramiona w wieku 44 lat mają teraz 17 cali, a jego klatka piersiowa ma prawie 49 cali. Matka Jima jest również niesamowicie silna. Z łatwością wcisnęła 100-funtową sztangę York, prezent bożonarodzeniowy od syna, za pierwszym razem. Pierwszy występ Jima w zawodach miał miejsce na połączonym konkursie Mr. Chicago i Mr. Illinois w Lane Technical High School w kwietniu 1948 r., Zaledwie 11 miesięcy po jego początkowym treningu w Y. Jimowi udało się jako stosunkowo nowy zawodnik, któremu brakowało opanowania i pozowania finezji. do remisu o piąte miejsce. Jim Park wrócił do domu do Waynesburga w kwietniu, a następny miesiąc brał udział w konkursie Mr. Pennsylvania. Steve Klisanin, wspaniały zawodnik Kiski Prep, wygrał te zawody, a Jim zajął trzecie miejsce. Co więcej, Jim zajął drugie miejsce we wszystkich konkurencjach z podziałem, z wyjątkiem Best Abdominals, a jego pewność siebie wzrosła. Najnowsze pomiary Jima są następujące: ramię, 18 1/4 cala; klatka piersiowa 48 1/2 cala; szyja 17 cali; cielę, 16 1/2 cala; udo, 25 1/2 cala; talia, 31 1/2 cala; biodra, 39 cali; przedramię, 14 1/4 cala; nadgarstek, 7,5 cala. Jim przyjął konstruktywną krytykę ze strony Raya Van Cleefa na temat jego grubej talii, a jego ciężka praca polega na stworzeniu doskonałej definicji brzucha, która zrobi wrażenie na obserwatorach zbliżających się zawodów Mr. America w Los Angeles. Osiągnięcia Park’a; 1949

Mr Pennsylvania — AAU, 3

1950

Mr America — AAU, 9.

Mr Midwest — AAU, Zwycięzca

1951

Junior Mr America — AAU, 5 miejsce

1952

Mr America — AAU, zwycięzca

Mr World — AAU, najbardziej muskularny, trzeci

Mr World — AAU, ogólnie, 1.

Mr World — AAU, wysoki, 1. miejsce

1954

Universe — Pro — NABBA, general Winner

Universe — Pro — NABBA, Tall, 1st

Vic Seipke

Vic Seipke

Wysokość 5’10”

Waga 195 funtów

Urodzony 23 kwietnia 1932 roku Zmarł prawdopodobnie 1978 roku Jego osiągnięcia 1951