Bezpłatny fragment - Kulturystyka w Polsce tom III

Wstęp do tomu  III

Wprowadzenie do tomu III Jak zwykle na początku tomu III, podziękowanie za tom II. Szczgulne podziękowanie dla Pana Konrada Kleina, za zdjęcia i nie tylko. Dla Artura Kobaka za udostępnienie ciekawych zdjęć. Dla portalu „„FABRYKA SIŁY „” KULTURYSTYKA PL. za korzystanie z ich portalu. Uderz w stół a nożyce się odezwą to się tyczy tomu I i tomu II. Jak wielu ma do mnie pretensję, że za mało napisałem o danej osobie, za mało zdjęć, nie ujełem mistrzostw Polski, że popełniłem sporo błędów itd. itd. Od blisko 30 lat nikt tego nie napiał w żaden sposób. Jeszcze się taki nie urodził żeby wszystkim dogodził. Nie będę się rozdrabniał więc zapraszam do lektury.

Kulturystyka a Olimpiada

Kulturystyka a Olimpiada: Dlaczego ona nie jest jeszcze dyscypliną olimpijską.

Obecny program olimpijski składa się z 35 dyscyplin sportowych, 53 i ponad 400 imprez, począwszy od łucznictwa aż do ciężarów i zapassów. Fanów kulturystyka, konkurentów i sponsorzy są gotowi i chętni do podjęcia kroków do poziomu olimpijskiego. Przeszkodą jest Międzynarodowy Komitet Olimpijski i OPC, który po prostu stwierdził, że według ich kryteriów, kulturystyka nie jest sportem, a tam nie ma miejsca na olimpiadę.

Stanowisko to nasuwa się pytanie: „Co decyduje sport, w pierwszej kolejności?”. Prosta definicja przez Fundacji australijskiej Sports mówi, że sport jest „działalność człowieka zdolney do osiągnięcia rezultatu wymagające wysiłku fizycznego i / lub fizyczne umiejętności, które ze względu na swój charakter i organizacje, jest konkurencyjny i jest powszechnie akceptowany jako sport.”

Prawdopodobnie kulturystyka mieści się w tej definicji, i można by pomyśleć, to powinno wystarczyć do MKOl. Jednak głównym problemem MKOl ma z pozwalając chodzi tu o nadużywanie środków, narkotyków. Twierdzą oni, że powszechne stosowanie środek dopingujący przez kulturystów uniemożliwiłyby kulturystykę od spełnienia Igrzysk polityki narkotykowej. Są ostre i czujne przepisy antydopingowe dla zawodników olimpijskich, które z pewnością wyeliminuje wielu zawodowych kulturystów.

Jednak naturalna kulturystyka wogle nie wykorzystuje środek dopingujących. Olimpiada mogłaby podtrzymywać ich politykę narkotykowyą, pozwalając jedynie naturalnych kulturystów konkurować na olimpiadzie. To wyrównuje również z tradycji Olimpiady jest konkurs dla amatorów sportu, a nie profesjonalistów.

Innym powodem, podana przez MKOl do wykluczenia kulturystykę od olimpiady było to, że sędziowanie w zawodach kulturystycznych był zdecydowanie zbyt subiektywne dla sędzia olimpijski do krytyki. Ze względu na kontrowersje wokół subiektywne sądząc sportów, takich jak jazda na łyżwach, czy nurkowania, i gimnastyki argument ten nie wydaje się do zatrzymywania wody. W rzeczywistości, kulturystyka wydaje się być idealnie dopasowana!

Jak Kulturystyka może pomóc Olimpiadzie

Jako konkurencyjny kulturystyki nigdy nie było głównego nurtu sport, włączając go jako sport olimpijski pozwoliłoby sport być lepiej znane i rozpoznawane. Byłoby to również uczynić ten sport bardziej dostępne, co pozwala ludziom dowiedzieć się więcej na temat kulturystyki i ewentualnie uczestniczyć sami.

Kulturystyka pomogłoby także Olimpiadę poprzez poszerzenie zakresu sportu na wyświetlaczu. Przez wystawiających kulturystyki, olimpiada będzie zachęcanie ludzi w każdym wieku, aby zjeść dobre jedzenie, praca, stają się pasuje, i dbać o ich zdrowie. Są to ważne wiadomości w świecie, w którym tak wiele osób z nadwagą.

Spojrzenie w głąb historii odkrywa, że igrzyska zostały wprowadzone przez Greków, zapatrzeni i czczonych dobrze stonowanych, estetyczne organów o zdrowych silnych sylwetce.

Kulturystyka I Olimpiada: Głównym argumentem przeciw

Oprócz kwestii narkotyków dopingu, chyba najbardziej znanym argumentem przeciwko tym kulturystyki w olimpiadzie jest subiektywność sędziów oraz fakt, że często nie ma wyraźnego zwycięzcy. Chociaż inne sporty olimpijskie, takie jak jazda na łyżwach są również w tej kategorii, większość olimpijskich wydarzeń sportowych wyposażone jasne zwycięzców, albo przez czas, dystans, wysokość lub podnoszenia ciężaru. Nikt nie może twierdzić, że sądząc błędy zostały dokonane, gdy zawodnik wyraźnie wygrywa imprezę.

Mimo że jury jest wciąż na kulturystyce i olimpiady, wydaje się, na razie przynajmniej, że Komitet Olimpijski nie ma zamiaru w tym kulturystyki jako sportu olimpijskiego. Pomimo faktu, że braterstwo Kulturystyka jest gotowy i chętny do podjęcia krok do poziomu olimpijskiego, wygląda na to będą czekać jeszcze przez jakiś czas. Prezydent IFBB dr Rafael Santonja podczas zebrania działaczy w miniony weekend w austriackim St. Pölten, gdzie odbywały się Mistrzostwa Świata w Kulturystyce Klasycznej oświadczył, że to właśnie ta konkurencja będzie w pierwszym rzędzie zgłaszana o uznanie przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski (MKOl). Istnieje też propozycja, aby nazwę kulturystyki klasycznej zmienić na „kulturystykę olimpijską” (Olympic Bodybuilding). Nie wiadomo jeszcze, kiedy to nastąpi — donosi portal.

Kulturystyka w programie igrzysk olimpijskich? Za trzy lata w Rio de Janeiro na pewno nie, ale kto wie, może w 2020 roku w Tokio lub cztery lata później już tak! Na pewno byłby to znakomity bodziec do jeszcze większego rozwoju tego sportu. Jest to tłumaczenie z Angielskiego przez tłumacza gogle, więc niektóre słowa mogą być zniekształcone. Przepraszam za te błędy.

Stefan Miezieliński

.Stefan Miezieliński O tym człowieku wiemy już niemal wszystko Tylko ci młodzi kulturyści jeszcze nie. Był pierwszy Stanisław Zakrzewski, o którym pisałem w tomie 2, następnym był Henryk Jasiak, o którym napiszę w następnym tomie. Co wiemy o Stefanie Mizielińskim, od pewnego czasu słuch o nim zaginął, działał w kulturystyce od roku 1974, gdzie ukazała się pierwsza rubryka w Tygodniku”” Żołnierzu Polskim „” p.t. SIŁA SPRAWNOŚĆ PIĘKNO, Nigdy nie interesował się polityką. Niemal jedynym przedmiotem jego zainteresowań były ćwiczenia siłowe. I to od najmłodszych lat, kiedy tylko zobaczył pierwsze wzorce prezentowane przez legendarny już dzisiaj „Sport dla Wszystkich”. Napisał pierwszą w Polsce pracę magisterską o kulturystyce. Był to rok 1970, „Sport dla Wszystkich” dawno już zlikwidowano, a kulturystyka była dla władzy taką samą zarazą jak imperialistyczna Coca-cola. A mimo to zaryzykował i napisał. Koledzy z AWF śmiali się, uważali, że z takim dyplomem nie znajdzie pracy, bo kto go przyjmie? Śmiali się też z samej idei kulturystyki, bo była moda na wyśmiewanie niby to nadmuchanych powietrzem bicepsów. Przestali się śmiać, gdy wykrył, że w akademiku pod łóżkami, prześmiewcy trzymają w sumie tyle sprzętu, iż dałoby się nim wyposażyć kilka sal treningowych. Stefan Mizieliński znosił wszystkie uwagi na luzie, a zaraz po studiach zakotwiczył się w warszawskim klubie „Herkules” na całe 20 lat. O sukcesach, jakie odnosił, nie chce już mówić, bo „i tak wszystko jest znane i było opisywane”. Polityką nadal nie interesował się, uważał, że jest akurat fachowcem, od czego innego. Ale oto nadeszły zmiany ustrojowe. Przyjaciele, którzy znali Stefana od strony jego niekwestionowanych zdolności organizacyjnych, zaproponowali mu funkcję przewodniczącego Międzyzakładowej Komisji Solidarności dla miasta st. Warszawy. Propozycja była nęcąca, ale pojawił się pewien istotny problem, przełożeni Stefana wciąż jeszcze należeli do PZPR. Uznał mimo wszystko, że nastała nowa epoka dziejowa, a zatem najlepszy to czas, w którym człowiek czynu powinien jednocześnie zadeklarować się od strony politycznej. Został przewodniczącym. Być, może gdyby tylko został nim i siedział jak przysłowiowa mysz pod miotłą, sportowa „wierchuszka” potraktowałaby jego odstępstwo od jedynej jeszcze „słusznej” linii politycznej jako pewnego rodzaju egzotykę. Tak się nie stało. Przewodniczący Mizieliński chciał działać. Demonstacyjnie przeznaczył dwa pomieszczenia w dzielnicy Praga-Południe na kampanię wyborczą Lecha Wałęsy i jakby tego było za mało, dołożył nieodpłatnie dwa numery telefoniczne na czas kampanii. No cóż? Chłopcy z ekipy kandydata Lecha Wałęsy trochę się rozdzwonili. Wyszedł spory rachunek, który musiał uregulować zarząd dzielnicowy TKKF. A to już nie spodobało się dokumentnie politycznym zwierzchnikom przewodniczącego. Zarzucono mu niegospodarność i w rewanżu wstrzymano dotacje na „Herkulesa”, mimo że na papierze były one już przyznane. Stefana poniosły nerwy, bo akurat nie spodziewał się czegoś takiego. Zdobył się na dramatyczny gest i napisał podanie o utrzymanie dotacji lub zwolnienie go z kierowniczej funkcji, jaką pełnił w „Herkulesie”. Tak naprawdę liczył na to, że podanie będzie odrzucone i że wszyscy członkowie zarządu wesprą go w kampanii na rzecz przywrócenia należnej klubowi dotacji. Co tu kryć? Czuł się popularny, miał swój własny program sportowy w telewizji, miał też od lat swój cykl o kulturystyce w liczących się gazetach — wydawało mu się, że jest ludziom potrzebny i że wszyscy doceniają jego zapobiegliwość oraz zmysł organizacyjny. I wobec tego mowy nie ma, aby ktoś przyjął jego rezygnację! Przeliczył się. Podanie zostało przyjęte, a Stefan znalazł się po raz pierwszy w życiu w dołku. Przecież „Herkules” był jego jedyną pracą od czasu ukończenia studiów, tam był inspiratorem, wychowawcą, trenerem, a zarazem matką i ojcem chłopaków, którzy pod jego kierownictwem zdobywali mistrzostwa Polski i Europy. Współpracę zaproponował mu Piotr Kaczorowski, który prowadził kampanię wyborczą Lecha Wałęsy na Pradze, a później przyszła kolej na wybory do sejmu i tenże Piotr lansował akurat Polską Partię Przyjaciół Piwa, czyli po prostu stowarzyszenie przedsiębiorców. Zaproponował Stefanowi kandydowanie z pierwszego miejsca na liście PPPP w Tarnowie.

Stefan, który nadal nie znosił polityki, wyraził zgodę tylko dlatego, że akurat ta partia najmniej ze wszystkich kojarzyła mu się z polityką. W zasadzie nie liczył na nic, sprawę potraktował trochę poznawczo, a trochę zabawowo, a tu okazało się, że zabrakło mu tylko kilkunastu głosów do zostania posłem. Gdyby wiedział o tym wcześniej, może by nawet podał rękę polityce i przeprowadził jakąś korzystną dla siebie kampanię propagandową. Gdyby… W każdym razie nagle uświadomił sobie, ile dobrego mógłby dokonać dla polskiego sportu, gdyby tak został posłem. Nie został, ale bakcyl polityki już go trochę połaskotał. W ciągu następnych czterech lat stał się na tyle aktywny politycznie, że zorganizował grupę olimpijczyków, Stefan, który nadal nie znosił polityki, wyraził zgodę tylko dlatego, że akurat ta partia najmniej ze wszystkich kojarzyła mu się z polityką. W zasadzie nie liczył na nic, sprawę potraktował trochę poznawczo, a trochę zabawowo, a tu okazało się, że zabrakło mu tylko kilkunastu głosów do zostania posłem. Gdyby wiedział o tym wcześniej, może by nawet podał rękę polityce i przeprowadził jakąś korzystną dla siebie kampanię propagandową. Gdyby… W każdym razie nagle uświadomił sobie, ile dobrego mógłby dokonać dla polskiego sportu, gdyby tak został posłem. Nie został, ale bakcyl polityki już go trochę połaskotał. W ciągu następnych czterech lat stał się na tyle aktywny politycznie, że zorganizował grupę olimpijczyków, między innymi Komara, Kuleja, Langa i

Suprona

,których zainspirował do walki o mandaty poselskie. Sam zaś startował z województwa sieradzkiego. Tym razem na przeszkodzie stanęła ordynacja wyborcza. „Piwoszom” zabrakło co nieco do wymaganych pięciu procent. Już wydawało się Stefanowi, że jego niedługa działalność polityczna ma się ku końcowi, gdy oto prezydent Lech Wałęsa zaproponował mu udział w Komisji Sportu i Turystyki, której przewodniczył profesor Zbigniew Religa. A w kilka miesięcy później już sam profesor przyjął go do swoje Partii Republikańskiej, gdzie nadal mógł zajmować się problematyką sportową

.Parti

a Republikańska jednak z czasem pękła na pół. Z tej drugiej połowy utworzyła się Nowa Polska, w której Stefan odnalazł swoje miejsce

.Gd

y pytam Stefana, jak ocenia te kilka ostatnich lat ze swojego życiorysu, odpowiada wprost, że odbył poważne korepetycje polityczne i ustawił się na właściwej drodze i że widocznie takie było jego przeznaczenie

.Now

a Polska dała swój program i zasady organizacyjne nowo tworzącej się partii AWS i

weszła

w jej skład. I tak Stefan Mizieliński znalazł się w koalicji rządzącej. Aktualnie jest doradcą ministra sportu Jacka Dębskiego. Nie ma czasu, nie ma urlopu, nie ma wolnych weekendów. Taka praca. Wspólnie przeglądamy zaproszenia, jakie przychodzą do Stefana z całej sportowej Polski. Tu impreza, tam impreza, jeszcze gdzie indziej impreza. Stefan patrzy w kalendarz i zastanawia się, jak zdążyć na wszystkie zawody, które akurat odbędą się w tym samym dniu i w różnych miejscach Polski. Jedna z jego funkcji polega przecież na ocenie fachowości organizatorów tych imprez. Niestety, nie uda się być wszędzie. Przynajmniej nie od razu. Ale międzynarodowych zawodów odpuścić sobie już nie może. Do najprzyjemniejszych zalicza ostatnie mistrzostwa Europy w kulturystyce, jakie odbyły się tego roku w Essen. To tam doszło już do któregoś z rzędu spotkania z Benem

Weiderem

,który właśnie wykupił niemiecką firmę

Multi

Power i wystąpił wobec Stefana z propozycją, aby ten przyjął przedstawicielstwo firmy na Europę Środkowo-Wschodnią. Są przecież przyjaciółmi już od lat, szef

IFBB

ma do Stefana pełne zaufanie, uważa, że lepszej kandydatury być nie może

.N

o cóż? Sprawa nie wypaliła. Stefan jest dzisiaj wysokim urzędnikiem państwowym, a więc zgodnie z obowiązującym prawem nie może przyjmować dodatkowych funkcji pozarządowych. Oglądam medale i statuetki, jakie przyznali mu najwybitniejsi polscy kulturyści, Paweł

Filleborn

i Stefan Piotr Kozioł. Wygrawerowane napisy mówią same za siebie: „Stefanowi Mizielińskiemu, twórcy potęgi polskiego

atletyzmu

w dowód wdzięczności i szacunku…” Jak to się mówi: mała rzecz, a cieszy. A swoją drogą, dobrze jest, że mamy „naszego człowieka” w polityce, może szkoda tylko, że jednego. Znalazłem w internacie coś o Stefanie Mizielińskim autorstwa

Prandoty

Mirosława coś ciekawego o Stefanie.

Mistrzoswa Świata w Kulturystyce IFBB -- Historia tych Zawodów

Powodem nie obecności naszych reprezentantów na tych mistrzostwach były nie uregulowana stosunki między. Czyli kulturystyka nie była uznawana za sport. Nie wszyscy wiedzą że historia MŚ zaczyna się w roku 1978.Dopiero w roku 1984 wprowadzono ją do dyscyplin w sporcie polskim. Jednak GKKF wpłacał składki w dewizach do federacji IFBB. Jednak mimo to nie kwapił się sponsorować naszych zawodników na M.E. czy M.Ś. Dopiero w roku 1982 kiedy sytuacja sportowa się nieco zmieniła. dla TKKF udało się zmontować zawodników na M.S. w Brugge -82. I tak pierwsza nasza ekipa pojechała na Mistrzostwa Świata. W naszej reprezentacji znależli się wówczas mistrzowie Polski poza Marianem Wysockim, Ryszard Kobak z Olsztyna waga 70 kg.,następny był Mirosław Waczyński z Białegostoku waga 80 kg, Jeszcze Paweł Fileborn waga 90 kg, I ostatni Paweł Przedlacki waga ponad90 kg. Na starcie stanęł wówczas 110 zawodników z 46 państw. Poniżej wynili tych zawodów. Na następnych Mistrzostwach Świata czyli w roku 1983 polscy kulturyści nie wzieli uziału w tych miistrzostwach, powodem były finanse Tkkf i resortu sportu. Zawoy te odbyły się w dalekim Singapurze, już bez Polaków. Warto jeszcze dodać że na tych zawodach dodano kategorie do 65 kg 85 kg. Nastały pewne zmiany. Dalej poczytajmy wyniki różnych Mistrzostw z różnych lat do 2010 roku. Mistrzostwa Świata Amatorów w Kulturystyce 1982 rok — Brugge

Waga ciężka

1 Lee Haney (Stany Zjednoczone)

2 Gunnar Rosbo (Norwegia)

3 Ralf Moeller (Niemcy Zachodnie)

4 Alois Pek (Serbia i Czarnogóra)

5 André Maille (Kanada)

6 Bill Tierney (Wielka Brytania)

7 Manfred Grössler (Austria)

8 Bob Esprit (Holandia)

9 Koos Hemminga (Holandia)

10 Paweł Przedlaski (Polska)

11 Stig Nilsson (Szwecja)

12 Walter O’Malley (Irlandia)

13 Alfred Neugebauer (Austria)

14 Christian Janatsch (Austria)

15 Carmi Smith (Jamajka)

— Bert Cordon (Australia)

— Luiz Freitas (Brazylia)

— Ahmed Ibrahim (Egipt)

— Michael Ragus (Kenia)

Lekko-ciężka

1 Ahmet Enünlü (Turcja)

2 Keijo Reiman (Finlandia)

3 Mojżesz Maldonado (Stany Zjednoczone)

4 Libor Minarik (Serbia i Czarnogóra)

5 Angelito Lesta (Anglia)

6 Ulf Larsson (Szwecja)

7 Les Berthelette (Kanada)

8 Michael Devitis (Francja)

9 Jose Petr (Niemcy)

10 Martin Schlapbach (Szwajcaria)

11 Graeme Lancefield (Australia)

12 Hubert Tschaudi (Austria)

13 Josef Grolmus (Serbia i Czarnogóra)

14 Mohamed Khater (Egipt)

15 Derek Pittard (Wielka Brytania)

— Lalit Adhikary (Indie)

— Terry Arnold (Wielka Brytania)

— Anandan Arokiasamy (Malezja)

— Roger Casteele (Belgia)

— Shoukat Changezi (Norwegia)

— Marc Devooght (Belgia)

— Paweł Filleborn (Polska)

— Cristobal Mangual (Puerto Rico)

— Victor Ortiz (Puerto Rico)

— Serge Pickel (Luksemburg)

— Frederick Smith (Jamajka)

— Osamu Usui 臼井オサム (Japonia)

Waga średnia

1 Dale Ruplinger (Stany Zjednoczone)

2 Erwin Knoller (Niemcy Zachodnie)

3 Uwaga Erwina (Belgia)

4 Anton Holic (Serbia i Czarnogóra)

5 El Szahat Mabrouk (Egipt)

6 Angelo Bardoni (Włochy)

7 Michael Piliotis (Anglia)

8 Michel Giraldo (Belgia)

9 Daniel Coussieu (Francja)

10 Nicolay Klinge (Norwegia)

11 Jorma Varhevaara (Szwecja)

12 Giovanni Brunazzi (Włochy)

13 Arie Ludwig (Holandia)

14 Mederik Annette (Francja)

15 Lourenco Brazylia (Portugalia)

— Ray Banfield (Wielka Brytania)

— Hidrakanta Bargohain (Indie)

— Ferhun Cirak (Turcja)

— Michel Dermaux (Belgia)

— Ivan Djirlic (Australia)

— Mahendra Gada (Indie)

— Juan Gimenez (Hiszpania)

— Jan Hansen (Dania)

— Chalis Kasasa (Uganda)

— Dan Kennedy (2) (Kanada)

— Jordania Levendelis (Grecja)

— Glenn Lynch (Holandia)

— Peter Mucheru (Kenia)

— Kays Rushika (Zimbabwe)

— Reino Sacher (Szwajcaria)

— Oktay Sayerer (Turcja)

— Vicente Segowia (Hiszpania)

— George Takunwa (Zimbabwe)

— Mirosław Waczyński (Polska)

Lekka

1 James Gaubert (Stany Zjednoczone)

2 Jean LeBlanc (Kanada)

3 Herman Hoffend (Niemcy Zachodnie)

4 Fikret Hodzic (Jugosławia)

5 Reijo Kivioja (Finlandia)

6 Jorge Pequeno (Argentyna)

7 Moh Teck Hin (Singapur)

8 Jose Rabanal (Francja)

8 Tevfik Ulusoglu (Turcja)

10 Sammy Ioannidis (Australia)

11 John Citrone (Wielka Brytania)

12 Appie Steenbeek (Holandia)

13 Bujang Taha (Malezja)

14 Luis Crespo (1) (Hiszpania)

15 Ismael Vargas (Puerto Rico)

— Fatholomein Ali (Singapur)

— Kent Dorby (Szwecja)

— Rtai Zine El Abidine (Maroko)

— Mario Gionotta (Belgia)

— Ralph Gomez (Portoryko)

— Katsumi Ishimura 石村勝巳 (Japonia)

— Ryszard Kobak (Polska)

— Peter Lotriet (Zimbabwe)

— Regis Mhamgami (Zimbabwe)

— Mroźna Omwanda (Kenia)

— Ugo Romano (Włochy)

— Jean Roth (Luksemburg)

— Ahmed Esmat Sadek احمد عصمت (Egipt)

— Harald Skjoldt (Norwegia)

— Antonio Stella (Włochy)

Mistrzostwa Świata Amatorów w Kulturystyce 1983 rok —

Mistrzostwa Świata Amatorów w Kulturystyce 1983 rok —

Waga ciężka

1 Bob Paris (Stany Zjednoczone)

2 Berry DeMey (Holandia)

3 Ralf Moeller (Niemcy Zachodnie)

4 Christian Janatsch (Austria)

5 Karl Kainrath (Austria)

6 Roy Chavez (Wielka Brytania)

7 Alfred Neugebauer

8 Jyrki Savolainen

9 Henning Hansen

10 Steve Keesa (Kanada)

Lekko-ciężka

1 Chuck Williams (1) (Stany Zjednoczone)

2 Keijo Reiman (Finlandia)

3 Ian Dowe (Wielka Brytania)

4 Ulf Larsson (Szwecja)

5 Yasushi Koyama 小山裕史 (Japonia)

6 Dirk Warnez (Belgia)

7 Graeme Lancefield (Australia)

8 Les Berthelette (Kanada)

9 Gunther Kohaut

10 Albert Ostermayr

11 Angelito Lesta (Anglia)

Waga średnia

1 Charles Glass (Stany Zjednoczone)

2 Uwaga Erwina (Belgia)

3 Erwin Knoller (Niemcy Zachodnie)

4 El Szahat Mabrouk (Egipt)

5 Lars Lunde (Norwegia)

6 Martin Alamango

7 Esteve Alcaide (Francja)

8 Lourenco Brazylia

9 Marc Bolduc (Kanada)

10 Glenn Gravenbeek (Holandia)

11 Michel Dermaux (Belgia)

Lekka

1 Appie Steenbeek (Holandia)

2 Michael Piliotis (Anglia)

3 Jesse Lujan (Stany Zjednoczone)

4 Wilhelm Jasinowski (Niemcy Zachodnie)

5 Calvin Nyuli (Kanada)

6 Reijo Kivioja (Finlandia)

7 Antonio Venegas (Holandia)

8 Park Yung Chul (Korea)

9 Didier Cabrol (Francja)

10 Ali Eldin Abd El Rahman

BantamWaga

1 Herman Hoffend (Niemcy Zachodnie)

2 Antonio Stella (Włochy)

3 Alain Leroy

4 Fatholomein Ali (Singapur)

5 Katsumi Ishimura 石村勝巳 (Japonia)

6 Sadakatsu Chiny 知名定勝 (Japonia)

7 Zestaw Meejom

8 Greg Dwyer

9 Megahed Hassanein

10? Zarmi

11 Paweł Thill

12 Piotr Lotriet

13 Pieśń Ye Shieh

Mistrzostwa Świata Amatorów w Kulturystyce 1984 rok —

Waga ciężka

1 Mike Christian

2 Jagoda DeMey

3 Olew Annus

4 Christer Eriksson

5 Alfred Neugebauer

6 Mark Hintz

Lekko-ciężka

1 Rych Gaspari

2 Josef Grolmus

3 Keijo Reiman (Finlandia)

4 Ulf Larsson (Szwecja)

5 Marc Bolduc

6 Ian Dowe

7 Arnolda Buurmana

Waga średnia

1 Jan Hnatyszczak

2 Graeme Lancefield (Australia)

3 Erwin Knoller (Niemcy Zachodnie)

4 El Szahat Mabrouk (Egipt)

5 Yasushi Koyama 小山裕史 (Japonia)

6 Uwaga Erwina (Belgia)

Lekka

1 Wilfred Sylwester

2 Herman Hoffend

3 Esmat Sadek

4 Calvin Nyuli (Kanada)

5 Juan Carlos Lopez

6 Antonio Stella (Włochy)

Mistrzostwa Świata Amatorów w Kulturystyce 1985 rok —

Mistrzostwa Świata Amatorów w Kulturystyce 1985 rok —

Waga ciężka

1 Piotr Hensel

2 Ulf Larsson (Szwecja)

3 Ron Love

4 Olew Annus

5 Ralf Moeller (Niemcy Zachodnie)

6 Alois Pek

— Koos Hemminga

Lekki-ciężki

1 Josef Grolmus Czech

2 Phil Williams

3 Libor Minarika Czech

4 Arnolda Buurmana

5 Patricka Nichollsa

6 Ahmet Enünlü (Turcja)

Waga średnia

1 Lee Labrada

2 El Szahat Mabrouk (Egipt)

3 Mirosław Jastrebski Czech

4 Prem Chand Degra

5 Franciszek Benfatto

6 Winston Grin

14 Edward Boef

Lekki

1 Herman Hoffend

2 Joseph Dawson

3 Esmat Sadek

4 Katsumi Ishimura 石村勝巳 (Japonia)

5 Jean LeBlanc

6 Vicente Segowia

15 Jan Van Kollenburg

Mistrzostwa Świata w Kulturystyce Tokyo 1986 r. 24 — 26 Pazdziernik

Mistrzostwa Świata Amatorów w Kulturystyce 1996 rok —

Waga 70 kg 1. Herman Hofend {RFN }2.. Jose Gusman {USA } 3. Esmend Sadek { Egipt } 10. Marian Wysocki { Polska } Waga 80 kg 1. Paul Guillame {USA }, 2.Degra Prom Czam [ INDIE } 3. Franco Benfarto {WŁOCHY} Waga 90 kg. 1. Miseal Ashlei { USA }, 2. Libor Minarik { CZECHY }, 3. IAN DOWE { USA },4. Achmed Enulu { TURCJA }, 5 Paweł Fileborn {POLSKA } Waga ponad 90 kg 1. Ralf Moeller {RFN }, 2. Gay Francois { SZWAJCARIA }, 3. Koos Heminga { HOLANDIA }

Mistrzostwa Świata Amatorów w Kulturystyce 1987 rok Hiszpania

Mistrzostwa Świata Amatorów w Kulturystyce 1988 rok

Mistrzostwa Świata Amatorów 1988 — IFBB

Waga ciężka1 Paweł Jabłonicki2 Maty Kardell3 Gene Howell4 Jarno Seymonsbergen5 Alfred Neugebauer6 Jean Luc Favre
Lekko -ciężkia Renel Janvier2 Patricka Nichollsa3 Andreas Münzer4 Ahmet Enünlü (Turcja)5 Alberta Scantlebury6 Les Berthelette- Walter Van Elderen
Waga średnia1 Prem Chand Degra2 Todd Roberts3 Bernard Sealy4 Angelo Bardoni5 Daniel Coussieu6 Karl-Heinz Luźny
Lekka Juan Marquez2 Han Dong Ki3 Park Yung Chul (Korea)4 Ernesto Pinegro5 Wilfred Sylwester6 Luciano Andreose10 Dennis Castillon
BantamWaga1 Tevfik Ulusoglu2 Jose Ballester3 Flavio Baccianini4 Fatolomein Ali5 Łukasza Canestri. a6 Juha Kanervisto

Mistrzostwa Świata w Kulturystyce 1989

Waga ciężka

1 Jean Luc Favre

2 Jerry Rodgers

3 Soel Nouri

4 Alfred Neugebauer

5 Michael Devitis

6 Alois Pek

7 Salovaar Jikka

8 Andes Bengtsson

9 Tomasz Misch

10 Rosario Bonaccorsi

11 Tony Parris

12 Giovanni Papalia

13 Thor Juar Hornes

14 B Elikoivaneko

15 Piero Antonio Dell’Amico

Lekko-ciężka 

1 Frank Hillebrand

2 Ahmet Enünlü (Turcja)

3 Patricka Nichollsa

4 Ronny Schweyher

5 Darrem Charles

6 Mirosław Daszkiewicz

7 Richard Karlsson

8 Andre Pascal

9 Antonio Noves

10 Alberta Scantlebury

11 Mustafa Mohammad

12 Gerarda Phibela

13 Rudy D’Hooge

14 Blas Higueras

15 Redersen Geir

Waga średnia

1 Bernard Sealy

2 Patrick Linquet

3 Wilhelm Jasinowski

4 Wilson Rodriguez

5 Antonio Montes

6 Angelo Padovani

7 Johnny Boons

8 Toshio Konuma

9 Carlos Cezar Pimentel (Portugalia)

10 Cosimo Margarito

11 Stoney Lee Grimes

12 Winston Zielony

13 Ali Tez

14 Ondres Zemba

15 Ibrahim Haszem

Lekki

1 Van Walcott Smith

2 Juan Carlos Lopez

3 Han Dong Ki

4 Dietmar Grubel

5 John Carroll

6 Jan Daniel

6 Alex Oram

7 Kent Dorby

8 Garcia Arthurd

9 Kim Jun Ho

10 Jose Rabana

11 Cor Wijler

12 Karata Ali Osman

13 Fikret Hodzic

14 Daryl Yohan

15 Ly Vinh

BantamWaga

1 Anwar El Amawy (Egipt)

2 Merkury Morris Claiborne

3 Mohammed Lofty

4 Jose Ballester

5 Michael O’Mara

6 Samuel Gomez

7 Flavio Baccianini

8 Ajt Ouabd

9 Park Yung Chul (Korea)

10 Yousif Ahmed Hassan

11 Larsen Gert

12 Elcoys Peck

13 Mohammed Abdelaziz (Egipt)

14 Jung Bo Hun

15 Raymoundas Piatris

Mistrzostwa Świata Amatorów 1990 — IFBB

Waga ciężka

1 Achim Albrecht

2 Geir Borgan Paulsen

3 Jerry Rodgers

4 Ingvar Larsson

5 François Gay

6 Roberto Krull

Lekki-ciężki

1 Alq” Gurley

2 Darrem Charles

3 Alberta Scantlebury

4 Guido Conrad

5 Mirosław Daszkiewicz

6 Jens Harald Elefsen

7 Steve Neslo

Waga średnia

1 Wilhelm Jasinowski

2 Joseph Brian

3 Wilson Rodriguez

4 Patricka Lynn

5 Carlos Cesar

6 Patrick Linquet

15 Danny Swaans

— Marcel Schouten

Lekki

1 Joseph Dawson

2 Han Dong Ki (Korea)

3 Justin Jospitre

4 Lee Priest

5 Johann Schatz

6 Esmat Sadek (Egipt)

— Perry Hakkens

BantamWaga

1 Anwar El Amawy (Egipt)

2 Khalil El Amin

3 Mohammed Abdelaziz (Egipt)

4 Jose Ballester

5 Fatolomein Ali

6 Samuel Gomez

.

Mistrzostwa Świata w Kulturystyce 1991 rok — Katowice 1991 Poland

65 kg

1. Anwar EL AMAWY, Egypt

2. Mohamed Abdel EL AZIZ, Egypt

3. Serguei OTROKH, USSR

70 kg

1. Jose GUZMAN, USA

2. Justin JOSPITRE, France

3. Han Dong KI, South Korea

80 kg

1. El Shahat MABROUK, Egypt

2. Yohnnie SHAMBOURGER, USA

3. Pawel BRZÓZKA, Poland

90 kg

1. Miroslaw DASZKIEWICZ, Poland

2. Darrem CHARLES, Trinidad/Tobago

3. Michael SCIONTI, Australia

Over 90 kg

1. Ronnie COLEMAN, USA

2. Ingvar LARSSON, Sweden

Mistrzostwa Świata Amatorów 1992 — IFBB

Waga ciężka 1 Artur Buurman2 Denis Adass3 Tomasz Misch4 Guido Conrad5 Martina Ebnera6 Alfred Neugebauer7 Gene Howell8 Thomas Zechmeister (Austria)9 Jostein Ødegården10 Jan Malmqvist

Lekki-ciężki1 Hamdullah Ajkutlu2 Roland Cziurlock3 Ron Coleman4 Michael Sippel5 Fredon Bojaklee6 Michał Scionti7 Agathoklis Agathoklous8 Ahmet Enünlü (Turcja)9 Stefana Johnssona10 Christian Wöss- Roberto Morisho- Paul Van Soelen

Waga średnia1 Johann Schatz2 Abdullah Azman3 Jefferson Phillips4 Wilson Rodriguez5 Angelo Padovani6 Józef Hubbard (2)7 Piotr Ścian8 Vrabel rzymski (Czechy)9 Toshio Konuma10 Juan Jose Manero

Lekki1 André Charette2 Eduard Derzapf3 Justin Jospitre4 Wilhelm Janach5 John Carroll6 Piero Luigi Tola (Włochy)7 Ertugrul Gulcan (Turcja)8 Adel Badawy9 Juha Hakala (Finlandia)10 Kim Jun Ho (Korea)

BantamWaga1 Paweł Grolmus2 Bang Woon Hyuk3 Mohammed El Fasachani4 Jose Ballester5 Lee Young Sub6 Rene Meme7 Samuel Gomez8 Ping Latvong9 Pasterz Njara10 Patricka McLeoda

Mistrzostwa Świata Amatorów 1993 — IFBB

Mistrzostwa Świata Amatorów 1993 — IFBB Waga ciężka 1 Gunter Schlierkamp2 Stefan Hartl3 James Roberts4 Jean Pierre Fux5 Thomas Zechmeister (Austria)6 Peter Keranen- Wim Moens

Lekki-ciężki1 Roland Cziurlock2 Ron Coleman3 Fredon Bojaklee4 Agathoklis Agathoklous5 Roberto Morisho6 Jose Manuel Cano

Waga średnia1 Abdullah Azman2 Yohnnie Shambourger (Stany Zjednoczone)3 Aleksander Vichnevski (Rosja)4 Wilson Rodriguez5 Oleg Żur6 Iana Atkinsona

Lekki1 Han Dong Ki (Korea)2 Eduard Derzapf3 Ertugrul Gulcan (Turcja)4 Muhammad Masoom Butt5 François Pitarch6 Kim Jun Ho (Korea)

BantamWaga1 Bang Woon Hyuk2 Mohammed Abdelaziz (Egipt)3 Siergiej Otroch4 Adam Cibula5 Jezus Lizcano6 Gavina Piga

Mistrzostwa Świata Amatorów 1994 — IFBB

Mistrzostwa Świata AMATORÓW 1994 — IFBB
Waga ciężka1 Jean Pierre Fux2 Agathoklis Agathoklous (Cypr)3 Mustafa Hassanien4 Wayne Grady5 Nandor Caki6 Peter Keranen
Lekki-ciężki1 Ron Coleman2 Wybuch Gernota3 Roberto Morisho4 Olegas Zuras (Litwa)5 Johan Oldenmark (Szwecja)6 Alfred Krautgartner (Austria)
Waga średnia1 El Szahat Mabrouk (Egipt)2 Kester Paschke (Niemcy)3 Yohnnie Shambourger (Stany Zjednoczone)4 Aleksander Vichnevski (Rosja)5 Ryszard Czada6 Sammy Ayochok
WelterWaga1 Eduard Derzapf2 Oleg Zhur (Ukraina)3 Piero Luigi Tola (Włochy)4 Juan Ctil Lidon5 François Pitarch6 Vrabel rzymski (Czechy)9 Cor Wijler
Lekki1 Justin Jospitre2 Han Dong Ki (Korea)3 Chris Faildo (Stany Zjednoczone)4 Ertugrul Gulcan (Turcja)5 Taguir Fakhrutdinov (Rosja)6 Adel Badawy11 Ludwig Van Dalm
BantamWaga1 Siergiej Otroch2 Anwar El Amawy (Egipt)3 Jezus Lizcano4 Mohammed Abdelaziz (Egipt)5 Adam Cibula6 Bang Woon Hyuk

Mistrzostwa Świata w Kulturystyce — Guam 1995

— 1. Zetri MUNIR, Malaysia

— 2. Anwar AHMED, Egypt

— 3. Mohamed Abdel EL AZIZ, Egypt

— 70 kg

— 1. David FORD, England

— 2. Chris FAILDO, USA

— 3. Han Dong KI, South Korea

— 75 kg

— 1. Stefan OROSZ, Czech Repubic

— 2. Piero Luigi TOLA, Italy

— 3. Jaroslva HORVATH, Slovakia

— 80 kg

— 1. Yohnnie SHAMBOURGER, USA

— 2. Armando VILLA, Spain

— 3. Oleg ZHUR, Ukraine

— 90 kg

— 1. Alfred KRAUTGARTNER, Austria

— 2. Thomas SHEU, Germany

— 3. Jari-Pekka PULKKINEN, Finland

— Over 90 kg

— 1. Agathoklis AGATHOKLEOUS

— 2. Jeno KISS, Hungary

— 3. Michael BIESCHKE, Germany

Mistrzostwa Świata w kulturystyce — Amann 1996

65 kg

— 1. Anwar EL AMAWY, Egypt

— 2. Aldo FUMAGALLI, Italy

— 3. Mohamed Abdel EL AZIZ, Egypt

— 70 kg

— 1. Han Dong KI, South Korea

— 2. Polvillo BLASQUEZ, Spain

— 3. Toshiko HIROTA, Japan, 6. Paweł Brzuska Pilska

— 75 kg

— 1. Ertugrul GULCAN, Turkey

— 2. Kim Jun HO, South Korea

— 3. Francois PITARCH, France

— 80 kg

— 1. Oleg ZHUR, Ukraine

— 2. Jaroslav HORVATH, Slovakia

— 3. Armando VILLO, Spain

— 90 kg

— 1. Thomas SCHEU, Germany

— 2. Johan OLDENMARK, Sweden

— 3. Ingo FISHER, Germany

— Over 90 kg

— 1. Jeno KISS, Hungary

— 2. Ercan DEMIR, Turkey

— 3. Oleg PROTAS, Ukraine

Tu widzimy na 6 miejscu Pawła Brzuskę jedyny polak który wszedł do finału.

Mistrzostwa Świata Amatorów w Kulturystyce 1997 rok —

Ogólny zwycięzca Ahmad Haidar

Waga ciężka

1 Johannes Eleftheriadis (Niemcy)

2 Enzo Ferrari

3 Tomasz Burianek

4 Robert Waszyngton (Stany Zjednoczone)

5 Ercan Demir

6 Jan Kuś (Słowacja)

7 Charles Kemp (Stany Zjednoczone)

8 Sergiej Chelestov (Rosja)

9 Vlastimil Krivanek

10 Gustavo Badell

Lekki-ciężki

1 Ahmad Haidar

2 Hamdullah Ajkutlu (Turcja)

3 Paweł Brzoska (Polska)

4 Piotr Gluchowski (Polska)

5 Fidel Solsona

6 Darrell Monson (Stany Zjednoczone)

7 Richard Čada (Czechy)

8 Aleksander Vichnevski (Rosja)

9 Stavros Malaktos (Cypr)

10 Dennis Giusto (Włochy)

Waga średnia

1 Jaroslav Horvath (Słowenia)

2 Willa Armando (Hiszpania)

3 Książę Fontenot (Stany Zjednoczone)

4 David Perez (1) (Hiszpania)

5 Juha Kanervisto

6 Vrabel rzymski (Czechy)

7 Kester Paschke (Niemcy)

8 Ibrahim Magid

9 Sauli Aitto-Oja

10 Wilson Rodriguez

WelterWaga

1 Kim Jun Ho (Korea)

2 René Zimmermann (Szwajcaria)

3 Hakan Gumus

4 Stephane Levy

5 Juha Hakala (Finlandia)

6 Miloš Pavlů (Czechy)

7 Sean Bullman

8 Radek Suchomel

9 John Carroll

10 Yoshihiro Yano 谷野義弘 (Japonia)

Lekki

1 Steve Holland (Stany Zjednoczone)

2 Ahmed Abdel Salem

3 Antonio Blasguez

4 Tomasz Ayala (1)

5 Hassan Bellabsili

6 James Damien Butler

7 Nicos Christopi (Cypr)

8 Daniel Lungu (Holandia)

9 Nelson Benjamin

10 Taguir Fakhrutdinov (Rosja)

BantamWaga

1 Jose Carlos Santos (Brazylia)

2 Anwar El Amawy (Egipt)

3 Jezus Lizcano

4 Mohammed Abdelaziz (Egipt)

5 Oleg Miełgunow (Rosja)

6 Earl Snyder (Stany Zjednoczone)

7 Sazali Abdul Samad (Malezja)

8 Hassan Yousif (Irak)

Mistrzostwa Świata Amatorów w Kulturystyce-Izimir 1998 rok —

KAT.65KG 1.Anwar El Amawy Egipt 8 10 18

2.Chamdi Milfi Arabia S. 14 11 25

3.Jose Carlos Brazylia 15 12 27

4.Mohamed Abdel Azis Egipt 19 19 38

5.Oleg Mielgunow Rosja 32 26 58

6.Jamad Sazali Malezja 32 27 59

KAT. 70KG

1.Yosri Sayed Egipt 11 9 20

2.Han Dong Ki Korea P. 11 14 25

3.Mohsen Yazdani Iran 22 13 35

4.Antonio Blazquez Hiszpania 23 20 43

5.Ahmed Salam Egipt 22 24 46

6.Hirota Toshihiki Japonia 28 23 51

KAT. 75KG

1.Ertugrul Gulcan Turcja 10 6 16

2.Alejandro Escrig Hiszpania 13 11 24

3.Jurgen Bechter Austria 11 14 25

4.Rene Zimmermann Szwajcaria 19 21 40

5.Carsten Capane Niemcy 24 24 48

6.Rene Gewelt Belgia 31 30 61

Stephan Levy Francja

KAT. 80KG

1.El Shahat Marbrouk Egipt 5 5 10

2.Armando Villa Hiszpania 11 10 21

3.Gholam Sadeghi Iran 21 15 36

4.Frank Schramm Niemcy 27 22 49

5.Ly Duc Wietnam 25 24 49

6.Roman Vrabel Czechy 28 28 56

7.Hakan Gumus Turcja

10.Fagundes Wagner Brazylia

13.Krzysztof Skrzyniarz Polska

KAT.90KG

1.Hamdullah Aykutlug Turcja 5 5 10

2.Alberto Vera Hiszpznia 16 10 26

3.Johan Oldenmark Szwecja 13 16 29

4.Stavros Malactos Cypr 25 26 51

5.Guido Guggenberger Niemcy 28 24 52

6.Erich Beil Niemcy 29 25 54

7.Pavel Jerszow Rosja

9.Pavlos Mentis Grecja

KAT.+90KG

1.Mustafa Hassainen Jordania 5 5 10

2.Siergiej Szelestow Rosja 10 10 20

3.Oleg Protas Ukraina 18 20 38

4.Rolandas Bucinskas Litwa 25 16 41

5.Charles Kemp Bahamy 22 23 45

6.Horst Wetterau Niemcy 32 30 62

7.Jari Mustonen Finlandia

8.Jan Kus Słowacja

9.Thomas Burianek Austria

Timo Vilponen Finlandia

Łukasz Kazimierczak Polska

OPEN

Hamdullah Aykutlug Turcja

DRUŻYNOWO

1.Egipt

2.Turcja

3.Hiszpania. Tu Polacy poza pierwszą szóstką.

Mistrzostwa Świata w kulturystyce — Praga 1999

KAT.65KG

1.Jose-Carlos Santos Brazylia 12 6 18

2.Anwar El Amawy Egipt 13 12 25

3.Jesus Lizcano Hiszpania 13 12 25

4.Mohamed Abdel Azis Egipt 18 19 37

5.Oleg Mielgunow Rosja 28 25 53

6.Earl Snyder USA 27 29 56

Aldo Fumagali Włochy

Fateh Habbosh Syria

Alexander Fedczenko Łotwa

Hassan Yousif Iran

KAT.70KG

1.Steve Holland USA 6 6 12

2.Ahmed Abdel Salam Egipt 22 18 40

3.Antonio Blazquez Hiszpania 25 17 42

4.Carlos Ayala-Rosario Puerto Rico 22 22 44

5.Hassan Bellabsili Maroko 28 20 48

6.James Butler Irlandia 26 23 49

9.Tagir Fachrudinow Rosja

13.Toshiko Hirota Japonia

Marian Wysocki Polska

Massimo Jannelli Włochy

Antoun Maawad Syria

KAT.75KG

1.Kim Jun Ho Korea P. 8 6 14

2.Rene Zimmermann Szwajcaria 13 14 27

3.Hakan Gumus Turcja 26 15 41

4.Stephane Levy Francja 21 23 44

5.Juha Hakala Finlandia 30 23 53

6.Milos Pavlu Czechy 30 24 54

7.Sean Bullman Irlandia

9.John Carroll Irlandia

KAT.80KG

1.Jaroslav Horvath Słowacja 7 5 12

2.Armando Villa Hiszpania 9 10 19

3.Prince Fontenot USA 14 16 30

4.David Perez Hiszpania 24 25 49

5.Juha Kanevistro Finlandia 28 23 51

6.Roman Vrabel Czechy 29 26 55

Kester Paschke Niemcy

W.R. Dos Santos Brazylia

Krzysztof Skrzyniarz Polska

Orazio Eliseo Sorrentino Włochy

KAT.90KG

1.Ahmed Haidar Liban 5 7 12

2.Hamdullah Aykutlug Turcja 13 13 26

3.Paweł Brzózka Polska 18 19 37 dyskwalifikacja

4. Piotr Głuchowski Polska 23 20 43

5.Fidel Solsona Hiszpania 27 23 50

6.Darrel Monson USA 29 26 55

Stefan Lysy Słowacja

Josef Stefech Czechy

Alexander Vishnievsky Rosja

Peter Ciorba Rumunia

Richard Cada Czechy

KAT.+90KG

1.Johannes Eleferiadis Niemcy 9 5 14

2.Enzo Luigi Ferrari Włochy 13 10 23

3.Thomas Burianek Austria 19 14 33

4.Robert Lee Washington USA 17 23 40

5.Ercan Demir Turcja 19 24 43

6.Jan Kus Słowacja 30 27 57

OPEN

Ahmed Haidar Liban

POZOWANIE ZESPOŁOWE

1.USA

2.Korea P.

3.Hiszpania

Mistrzostwa Świata Amatorów w Kulturystyce 1998 rok. Brisbone

Mistrzostwa Świata Amatorów w Kulturystyce 2006 rok —

Ogólny zwycięzca Ali Tabrizi

Superciężka waga

1 Ahmed Hamouda (Egipt)

2 Rolandas Pocius (Litwa)

3 Dalibor Hajek (Czechy) (przeniesiono z 4. miejsca)

4 Mario Hemmer (Austria) (przeniesiono z 5. miejsca)

6 Arkadiusz Szyderski (Polska)

7 Bogdan Krawczenko (Ukraina)

8 Lubos Turcina (Słowacja)

9 Andre Van Der Mescht (RPA)

10 Alessandro Grassi (Włochy)

11 Dimitar Dimitrow (Bułgaria)

12 Michael Lockett (Stany Zjednoczone)

13 Alexander Sturm (Austria)

14 Fernando Lelles (Brazylia)

15 Kevin Ferrell (Kanada)

DQ Radoslav Słodkiewicz (Polska) (miejsce trzecie)

Waga ciężka

1 Robert Piotrkowicz (Polska)

2 Stefan Havlik (Słowacja)

3 Martin Kasal (Czechy)

4 Wiaczesław Burenkow (Rosja)

5 Roman Duduszkin (Rosja)

6 Ratislav Solar (Słowacja)

7 Martin Drab (Czechy)

8 Giedrius Gailiunas (Litwa)

9 Andrzej Maszewski (Polska)

10 Jakub Rumler (Czechy)

11 Fabio Petruio (Włochy)

12 Arthur Baron (RPA)

13 Phil Von Kaenel (Szwajcaria)

14 Mohammed Abdulla Jassim (Katar)

15 Kaczka Choi Jae (Korea)

— Nooh Hasan Eid (Bahrajn)

— Rovshan Guliyev (Azerbejdżan)

— Abdulla Hidżi (Katar)

— Hsu Chung-Huang (Tajwan)

— Juan Luis Pernas (Hiszpania)

— Giuseppe Pittara (Włochy)

— Saša Stanković (Serbia)

— Fadi Zaazaa (Liban)

Lekki-ciężki

1 Ali Tabrizi (Katar)

2 Lukáš Osladil (Czechy)

3 Antonio Morales Vidal (Hiszpania)

4 Thomas Scheu (Niemcy)

6 Jakub Potocki (Polska)

7 Jose Rafael Cermeno (Wenezuela)

8 Oleksandr Słobodyanyuk (Ukraina)

9 Sener Cinouglu (Szwajcaria)

10 Ronald Ullram (Austria)

11 Stavros Malaktos (Cypr)

12 Ott Kiivikas (Estonia)

13 Dominik Schieda (Malta)

14 Wugar Verdiyev (Azerbejdżan)

15 Predag Petrović (Serbia)

— Marc Anthony Gomez (Aruba)

— Darrell Hobson (Stany Zjednoczone)

— Reinhard Lichtenegger (Austria)

— Franck Lucania (Francja)

— Elbert Daron Lytle (Belgia)

— Kenneth Oamilleri (Malta)

— Marlon Penaranda (Wenezuela)

— Tamas Serfozo (Węgry)

— Iwan Todorow (Bułgaria)

DQ David Kolman (Czechy) (5 miejsce)

Waga średnia

1 Kamal El Gargni (Katar)

2 Eduardo Correa (Brazylia) (przeniesiono z 3. miejsca)

4 Dennis Giusto (Włochy) (przeniesiono z 5. miejsca)

4 El Shahat Mabrouk (Egipt) (przeniesiono z 4. miejsca)

6 Pierre Chamoun (Szwecja)

7 Parfait-Aime Konstedt (Szwajcaria)

8 Eduard Duque (Wenezuela)

9 Serkan Cetin (Niemcy)

10 Daniel Fabien Antat (Szkocja)

11 Miguel Erza Neil (Stany Zjednoczone)

12 Grzegors Ozga (Polska)

13 Sawaeng Danapoi (Tajlandia)

14 Andriej Obriewko (Ukraina)

15 Camille Nano Moise (Sc)

— Ralph Decelis (Malta)

— Vuyp Mbilana (RPA)

— Mohamed Najib (Maroko)

— Abdulla Ali Saif Saeed (Zjednoczone Emiraty Arabskie)

DQ Ahmed Esmat Sadek احمد عصمت (Egipt) (2 miejsce)

Lekko-średnia waga

1 Sitthi Charoenrith (Tajlandia)

2 Luiz Carlos Sarmento (Brazylia)

3 Moustafa Abdelasis Nasim (Egipt) (przeniesiono z 4. miejsca)

6 Eduard Derzapf (Niemcy)

7 Dmitrij Poliakow (Rosja)

8 Edson Serafin (Brazylia)

9 Chris Pillay (RPA)

10 Jose Bustamante (1) (Wenezuela)

11 Thomas Gerstner (Niemcy)

12 Michaił Worobiew (Rosja)

13 Janos Kubik (Czechy)

14 Martin Dajč (Czechy)

15 Naohiro Imanaka 今中直博 (Japonia)

— Francesco Coppola (Włochy)

— Said El Tafanhi (Egipt)

— Antonis Georgim (Cypr)

— Stephen Graham (Wielka Brytania)

— Liaw Teck Leong (Malezja)

— Germain Louisa (Holandia)

— Heinze Weindl (Austria)

— Steven Wilson (1) (Francja)

DQ Hristomir Hristov (Bułgaria) (był 3.)

DQ Victor Lauter (Węgry) (5. miejsce)

WelterWaga

1 Kamil Majek (PL) (przesunięty z 2. miejsca)

2 Igor Losev (Rosja) (przeniesiono z 3. miejsca)

3 Oscar Luis Marin (Hiszpania) (przeniesiony z 4. miejsca)

4 Sherif El Shiwy (Egipt) (przeniesiono z 5. miejsca)

6 Nikołaj Czernetskij (Rosja)

7 Werner Zenk (Niemcy)

8 Antônio Inácio Santiago (Brazylia)

9 Piotr Kokoska (Słowacja)

10 Petr Cizek (Czechy)

11 Filippo Masucci (Włochy)

12 Nam Kyoung Yun (Korea)

13 Rhommel Pardilanan (Australia)

14 Marcos Herrera (Hiszpania)

15 Pavel Bartonicek (Czechy)

— Wahab Ahmad Al Naemi (Katar)

— Abdul Rahman Bin Ariffin (Singapur)

— Fausto Enrique Caicedo Caicedo (Ekwador)

— Józef Furin (Czechy)

— Hyoung Młody Shin (Korea)

— Jose Oquendo (Stany Zjednoczone)

— Milan Prazak (Czechy)

— Amit Sapir (Izrael)

— Soteris Soteriou (Cypr)

— Lionel Ty (Francja)

— Jozsef Toth (Węgry)

— Raymond Tucker (Bahamy)

— Joseph Ulberg (Nowa Zelandia)

DQ Yosri Sayed يسرى السيد (Egipt) (był 1.)

Lekka

1 Angelo Corrado Maggiore (Włochy)

2 Richard Riedl (Słowacja)

3 Aleksey Bekker (Rosja) (przeniesiono z 4. miejsca)

6 Marcelo Honorio DaSilva (Brazylia)

7 Kim Byung Soo (Korea)

8 Noh Woo Hyun (Korea)

9 Jalaal Al Rayashi (Katar)

10 Osmond Mt Shula (RPA)

11 Łap Chong Ka (Makau)

12 Yassine Bouazza (Maroko)

13 Sergio Conti (Włochy)

14 Aleksiej Denisow (Rosja)

15 Gerasim Mladenov Dragnev (Bułgaria)

— Marco Antonio Aviles (Ekwador)

— Marcel Hajek (Czechy)

— Bill Lawrence (Stany Zjednoczone)

— Vlad Julian Pihureac (Rumunia)

— Mediolan Vesely (Czechy)

DQ Shameen Adams (RPA) (3 miejsce)

DQ Boontham Sriboontong (Tajlandia) (5 miejsce)

Bantam Waga

1 Sazali Abdul Samad (Malezja)

2 Jose Carlos Santos (Brazylia)

3 Anwar El Amawy (Egipt)

4 Abdel Rahman Mohamed Osman (Egipt)

5 Adam Cibula (Słowacja)

6 Somkhit Sumethowetchakun (Tajlandia)

7 Denis Pedneault (Kanada)

8 Johannes Hendriks (RPA)

9 Juan Manuel Tora (Hiszpania)

10 Jung In Song (Korea)

11 Jose Bustamante Calvo (Peru)

12 Arsen Kizochian (Czechy)

13 Mark Cheuk Hon San (Australia)

14 Chen Jung-Sheng (Tajwan)

15 Lai Ming Yih (Tajwan)

— Paul Coates (Stany Zjednoczone)

— Terence Lee Kian Hong (Singapur)

— Erick Nuyens (Gwatemala)

— Dusan Stanke (Czechy)

— Paul Edward Wilson (2) (Bahamy)

Ogólny zwycięzca Ali Tabrizi

Mistrzostwa Świata w Kulturystyce Bratysłwa 1999

Mistrzostwa Świata Amatorów 1999 — IFBB

Ogólny Zwycięzca Jaroslav Horvath
Waga ciężka1 Paco Bautista (zdyskwalifikowany)2 Jan Kus (Słowacja) (przeniesiony na 1. miejsce)3 Pavol Ferenc (Słowacja) (przeniesiono na 2. miejsce)4 Oleg Protas (Ukraina)5 Piotr Gluchowski (Polska)6 Kai Greene (Stany Zjednoczone)7 Jörg Kapfer8 Luboš Cerny9 Robert Barna10 Siergiej Cunkow11 Manfred Petautschnig12 Fredon Bojaklee13 Jari Mustonen15 Didier Blanc (Francja)
Lekko-ciężka Jaroslav Horvath (Słowenia)2 Thomas Scheu (Niemcy)3 Aleksander Vichnevski (Rosja)4 Johan Oldenmark (Szwecja)5 Richard Čada (Czechy)6 Paweł Brzoska (Polska)7 Stavros Malaktos (Cypr)8 Mariusz Strzeliński9 Maciej Herzog10 Ladislav Kurcik11 Alberto Bistocchi12 Fehmi Kosowali13 Mauri Heikkinen14 Peter Varterez15 Omar Farag16 Hanspeter Bohlen
Waga średnia1 El Szahat Mabrouk (Egipt)2 Vrabel rzymski (Czechy)3 Tito Raymond (Stany Zjednoczone)4 Carlos Cezar Pimentel (Portugalia)5 Frank Schramm (Niemcy)6 Ly Duc (Wietnam)7 Paul Mentis8 Akos Gaszt9 Willa Pedro Jose10 Paweł Tomasz (2)11 Ali Emre (Turcja)12 Radek Libeński13 Giovanni Monti14 Ali Tabrizi15 Wong Ngai Hong
WelterWaga1 Taguir Fakhrutdinov (Rosja)2 Peter Gal (Węgry)3 Kim Myung Sub (Korea)4 Semion Berkovic (Litwa)5 Juha Hakala (Finlandia)6 Tamer El Szahat (Egipt)7 Juan Gil8 Yoshihiro Yano9 Jorge Jose10 Meqaly Ctibor11 Reza Omidi Jebcli12 Nicos Kanaris (Cypr)13 Ołeksandr Bilous14 Luiz Carlos Sarmento15 Franz Fuxsteiner
Lekka1 Mohsen Yazdani (Iran)2 Derik Farnsworth (Stany Zjednoczone)3 Han Dong Ki (Korea)4 Koji Godo 合戸孝二 (Japonia)5 Nicos Christopi (Cypr)6 Vaclav Kvaca (Czechy)7 Cha Woo Hyun8 Michael Andersson9 Daniel Lungu (Holandia)10 Walerij Koptenko11 Victor Lauter (Węgry)12 André Charette13 Fadi Laz14 Kumar Vitendra15 Sihi Chardenrita
BantamWaga1 Jose Carlos Santos (Brazylia)2 Anwar El Amawy (Egipt)3 Marvin Ward (Stany Zjednoczone)4 Sazali Abdul Samad (Malezja)5 Igor Kocis (Słowacja)6 Na In Chai (Korea)7 Mohammed Abdelaziz (Egipt)8 Pham Van Mach (Wietnam)9 Angelo Corrado Maggiore10 Hussain Jassim11 Cesar Serradilla Santos12 Jose-Luis Borrego13 Marcel Janseň14 Clyde Meyer15 Piero Luigi Tola (Włochy)
Junior — Waga ciężka1 Borys Prihradsky2 Ladislav Baca3 Antonio Furić4 Jose Luis Martinez5 Jonel Maioru6 Birol Unver
Junior — Waga średnia1 Serkan Aktas2 Yves Sorieraski3 Zamel Maaroud4 Ismail Ugurlu5 Antonio Aguilar6 Michał Sitter
Junior — Lekka 1 Arten Tuanov2 Samed Ghoraszy3 Piotr Zaniewski4 Lusinoiso Vakalisa5 Ahmed El Sayed
Mistrzowie wagi ciężkiej1 Vlastimil Vlilaneld2 Temi Kosowali3 Manuel Callau4 Heikki Keikkinem5 Aivars Visockis6 Roberto Krull
Mistrzowie Lekki1 Carlos Cezar Pimentel (Portugalia)2 Antonio Lupo3 Toshio Konuma4 František David5 Tomasz Gomez (1)6 Werner Zenk
Mistrzowie 50+1 Czaba Lazzlo2 Rainer Ollgren3 Esmat Abdalla4 Anatolij Kazuś5 Eddy Dixrx6 Toshio Isomura

Mitrzostwa Świata w Kulturystyce Malacca — 2000 rok