Bezpłatny fragment - KRAV MAGA SECURITY

KRAV MAGA dla grupy szybkiego reagowania

KRAV MAGA nie jest sportem. Ponieważ z założenia służy samoobronie, nie ma w niej współzawodnictwa, zaś trening służy wyłącznie zastosowaniom praktycznym w walce realnej. Głównym celem walki jest pozbawienie napastnika zdolności do dalszej walki. KRAV MAGA jest hybrydowym systemem, który zachęca adeptów do zdecydowanej postawy podczas konfliktu. Bronić się i atakować należy najkrótszą drogą i z pozycji, gdzie się jest, podejmując jak najmniejsze ryzyko. KRAV MAGA to tzw. system walki, więc jest niemal całkowicie pozbawiony znanej z innych sztuk walki otoczki filozoficznej jego główna myśl brzmi jednoznacznie: „Jeżeli Twoje życie lub zdrowie jest zagrożone, masz prawo do jego obrony, bez względu na środki”. Podstawowym celem szkolenia jest nauczenie przewidywania sytuacji zagrożeń, ich unikania, przytomności umysłu i działania w stresie KRAV MAGA opiera się na naturalnych odruchach człowieka. Oryginalną koncepcją KRAV MAGA było przyswoić wszystko użyteczne, biorąc najbardziej skuteczne techniki, które sprawdzałyby się podczas walki realnej, a potrzebowałyby jak najkrótszego treningu. Z tej przyczyny w KRAV MAGA nie odnajdziemy kopnięć obrotowych ani innych spektakularnych elementów charakterystycznych dla niektórych wschodnich sztuk walki. Wszystkie techniki są nastawione na maksymalną skuteczność przy minimum wykonanych ruchów. KRAV MAGA często uważa się za system brutalny, składający się głównie z „ciosów poniżej pasa”. Zawiera twarde uderzenia rękami i łokciami, uderzenia kolanami rodem z boksu tajskiego, niskie kopnięcia przechodzące przez cel, chwyty, obronę przed nożem i bronią palną. Ciosy zadaje się przy użyciu każdych dostępnych narzędzi, przez które rozumie się nie tylko części ciała, takie jak: głowa, łokcie, pięści, dłonie, palce, kolana i stopy, ale także przedmioty codziennego użytku, począwszy od damskiej torebki, poprzez komplet kluczy, a na śmietniku czy kiju bejsbolowym skończywszy. Cele ataku stanowią czułe punkty ciała ludzkiego: oczy, gardło, obojczyki, mostek, nerki, wolne żebra, splot słoneczny, krocze, kolana, staw skokowy. Należy pamiętać, że jak każda aktywność fizyczna, nauka oraz prawidłowe wykorzystanie systemu wymaga odpowiedniego przygotowania fizycznego. Można zdementować pogłoski o niesamowitej skuteczności w walce adeptów KRAV MAGA. Nie są oni równorzędnym przeciwnikiem dla silniejszych i bardziej wysportowanych osób trenujących inne systemy lub sporty walki. Szczególnie dotyczy to wersji cywilnej, w której kładzie się mały nacisk na sprawność fizyczną. KRAV MAGA sama w sobie nie uczy niezwykle efektownych technik”. Celem treningu jest natomiast kształtowanie pewności siebie i przytomności umysłu w stanach zagrożenia. Odmiana militarna KRAV MAGA wykorzystuje broń jako element wyposażenia, podczas gdy cywilna zakłada wykorzystanie noża lub pałki jedynie po odebraniu ich przeciwnikowi. Odmiany militarnej naucza się wyłącznie wśród tzw. służb mundurowych (w szczególności w wojsku i policji). Przy jej opracowywaniu kierowano się spostrzeżeniem, że klasyczne sztuki walki były przeznaczone do walki przeciwko innej broni niż dzisiaj stosowana. Dlatego opracowano nowe, jedyne w swoim rodzaju techniki obrony przed taką bronią jak pistolety, karabiny czy granaty ręczne. KRAV MAGA stosuje gradację obrony w zależności od intensywności ataku i sytuacji broniącego się, czemu służą cztery zasady: I zasada: Unikaj miejsc i sytuacji niebezpiecznych. Jeżeli znajdziesz się w niebezpiecznym miejscu lub sytuacji, to oddal się z tego miejsca jak najszybciej. Jeżeli znajdziesz się w niebezpiecznym miejscu lub sytuacji i nie możesz się z niej oddalić, to walcz używając wszelkich dostępnych przedmiotów, które mogą Ci pomóc. Jeżeli znalazłeś się w niebezpiecznym miejscu lub sytuacji, nie możesz się oddalić i w zasięgu nie ma żadnych przedmiotów, które można by było w walce wykorzystać, to walcz w sposób maksymalny, nie stawiając sobie żadnych ograniczeń. Odpowiednio do sytuacji, do potrzeb, do stopnia zagrożenia, zaleca też się próbować zniechęcić przeciwnika słowami. Trening ma mieć praktyczne zastosowanie w sytuacjach codziennych. Nie ma ćwiczeń kata ani szczególnych sekwencji ruchów, które trzeba naśladować. Adepci używają podstawowych ruchów w połączeniu z jakimikolwiek innymi ruchami, aby obronić się przed atakiem. Kładzie się nacisk na szybkość, wytrzymałość, siłę, odpowiedniość obrony do ataku, koordynację ruchów, lecz najważniejsza jest technika. Treningi prowadzone są różnie, w zależności od instruktora i organizacji do której należy, ale można podzielić je na główne etapy: Rozgrzewka. Jej intensywność zależy od ogólnej sprawności grupy. Prezentacja technik. Utrwalanie technik poprzez ćwiczenia w parach bądź grupach. Ćwiczenia ogólnorozwojowe. Dodatkowo, w zależności od stopnia zaawansowania uczniów, wprowadzane są inne elementy, np. walki sparingowe. W KRAV MAGA kładzie się nacisk na obecność sparingów w programie treningowym już od pierwszych zajęć. Cechą odróżniającą treningi KRAV MAGA od sztuk Walki jest przede wszystkim obecność treningów zadaniowych lub sytuacyjnych. Kładą one nacisk na wykorzystanie poznanych technik w określonych sytuacjach mających miejsce w rzeczywistości, przy zastosowaniu maksymalnego możliwego zbliżenia warunków treningu do rzeczywistości. Przykładowy trening sytuacyjny/zadaniowy: Student KM ma zadanie przejść z punktu A do punktu B. W wykonaniu tego zadania starają się mu przeszkodzić pozostali trenujący, atakując go z zaskoczenia, w tym także z użyciem atrap broni białej i palnej. Ćwiczenie zazwyczaj odbywa się w wieczorem w parku, na boisku, na klatce schodowej lub na obszarze dużego budynku w którym odbywają się treningi. Celem tego ćwiczenia jest wypracowanie w studentach nawyku ciągłej kontroli otoczenia w poszukiwaniu potencjalnego zagrożenia, oraz umiejętność szybkiego doboru technik obronnych w zależności od warunków ataku (np. nie wykonywanie kopnięć okrężnych w przypadku walki na schodach, co mogłoby się skończyć utratą równowagi i upadkiem). Ponadto w metodyce treningowej uwzględnia się przeprowadzany co pewien czas trening z użyciem codziennego ubioru trenujących. Ten rodzaj treningu ma za zadanie pokazać różnicę między skutecznością, a często także i możliwością wykonania danej techniki w luźnym stroju gimnastycznym (dres), a wykonaniem danej techniki np. w garniturze lub obcisłych spodniach.

Agresor znajduje się przed tobą, w niewielkiej odległości od ciebie i nagle wykonuje dźgnięcie „szpikulcem do lodu” od przodu. Być może będzie musiał zrobić krótki krok, aby do Ciebie dotrzeć.

Wykonaj obronę przedramieniem, wypychając ramię w kierunku obrony i jednocześnie kontratakując prostym ciosem w brodę lub szyję napastnika. (W mniej zaskakujących okolicznościach zaleca się również przejście do przodu krótkim krokiem.)

Broniącą się ręką odepchnij i chwyć dłoń trzymającą nóż dłonią lub uchwytem przypominającym hak i wywieraj na nią ciągły nacisk, co utrudni atakującemu możliwość ponownego dźgnięcia. Jak najszybciej przejdź do przodu, chwyć napastnika za ramię lub koszulę i przyłóż kolano do jego pachwiny.

Wykonaj obronę przedramieniem, wypychając ramię w kierunku obrony i jednocześnie kontratakując prostym ciosem w brodę lub szyję napastnika. (W mniej zaskakujących okolicznościach zaleca się również przejście do przodu krótkim krokiem.)

Wykonaj obronę przedramieniem, wypychając ramię w kierunku obrony i jednocześnie kontratakując prostym ciosem w brodę lub szyję napastnika. W mniej zaskakujących okolicznościach zaleca się również przejście do przodu krótkim krokiem.

Napastnik jest prawie w zasięgu pchnięcia, w stosunku do ciebie, jest ustawiony po stronie przeciwnej do swojej dłoni dźgającej. Tutaj na przykład pchnięcie jest wykonywane prawą stroną, a atakujący znajduje się po twojej lewej stronie.

Napastnik podchodzi i próbuje dźgnąć. Zauważywszy to, wyślij przedramię, aby zatrzymało przedramię agresora. Podczas wykonywania obrony należy także lekko opuścić głowę, między ramiona.

Napastnik jest prawie w zasięgu pchnięcia, w stosunku do ciebie, jest ustawiony po stronie przeciwnej do swojej dłoni dźgającej. Tutaj na przykład pchnięcie jest wykonywane prawą stroną, a atakujący znajduje się po twojej lewej stronie.

Napastnik podchodzi i próbuje dźgnąć. Zauważywszy to, wyślij przedramię, aby zatrzymało przedramię agresora. Podczas wykonywania obrony należy także lekko opuścić głowę, między ramiona.

Jeśli zdecydujesz się kontynuować kontrolę i kontrataki, przejdź do przodu i popchnij przedramię atakującego, obracając dłoń (z kciukiem skierowanym na zewnątrz) i wysyłając ją do przodu i na zewnątrz. Złap napastnika za ramię lub mięsień czworoboczny, aby skuteczniej go kontrolować. Opisany tutaj atak jest nagły, frontalny i z bliskiej odległości. Przedramię broniące to przedramię znajdujące się naprzeciwko przedramienia atakującego. Zatrzymuje atak z ugiętym łokciem i stykającym się z przedramieniem napastnika w pobliżu nadgarstka. Górna część ciała pochyla się do przodu, uniemożliwiając dotarcie noża do brzucha. Bardzo ważne jest, aby kolana były wyprostowane i nie zgięte; pozwala to zachować większą odległość między sobą a nożem. Wraz z obroną wykonaj atak: uderzenie proste w twarz lub gardło napastnika Aby jednocześnie przeprowadzić obronę i kontratak, należy w porę zauważyć zbliżający się atak. W przeciwnym razie kontratak będziesz musiał przeprowadzić natychmiast po obronie, ponieważ w przypadku zaskoczenia trudno jest wykonać dwa różne rodzaje ruchów w tym samym czasie, tj. obronę i kontratak. Po przeprowadzeniu obrony i pierwszym kontrataku masz kilka możliwości dalszego działania: Zyskaj dystans, skacząc do tyłu. Dzięki temu możesz poprawić swoją pozycję, zobaczyć efekt kontrataku i utrudnić dalszy rozwój. Wykonuj regularne kopnięcia w pachwinę oraz dodatkowe kontrataki, upewniając się, że ręka broniąca nadal spełnia swoje zadanie. Ruszaj mocno do przodu. Jak pokazano tutaj, owiń ramię pod i wokół przedramienia atakującego, chwytając je mocno pomiędzy ramieniem, przedramieniem, klatką piersiową i dłonią, a następnie wykonaj kontratak (chwyć tak, jak ma to miejsce w przypadku Zagrożenia od tyłu, z bliskiej odległości w Rozdz. 4: Neutralizacja zagrożenia na muszce.) jeśli napastnik w dalszym ciągu wywiera bardzo silny nacisk w górę, swoim przedramieniem na Twoje, wykonaj ruch ukośny do przodu i chwyć go za nadgarstek. Następnie wykonaj dźwignię „kawalerską”.

Decyzja o dalszym postępowaniu zależy również od tego, jak kontratak wpłynął na napastnika i jak się czujesz podczas zdarzenia. Pamiętaj: jest jeszcze jedna zalecana opcja: po prostu uciekaj z miejsca zdarzenia tak szybko, jak to możliwe (zwłaszcza jeśli jesteś szybki i zwinny). Może to być mniej heroiczne, ale czasami okazuje się znacznie bezpieczniejsze!

Napastnik nadchodzi z tej samej strony, co jego atakująca ręka lub po przekątnej z tej strony (w pokazanym przykładzie nadchodzi z Twojej prawej strony, trzymając nóż w prawej ręce).

Atakujący wykonuje ukośne dźgnięcie w stronę Twojego brzucha. Odpowiadaj obroną przedramienia z ugiętą górną częścią ciała. Jeśli to możliwe, odpowiadaj jednocześnie krokiem po przekątnej do tyłu i w stronę przeciwnika.

Twoja broniąca się ręka odbija się od obrony i przechodzi do zdecydowanego kontrataku (składającego się z bocznego ciosu lub uderzenia młotkiem w brodę, gardło lub szyję atakującego). Jednocześnie zmieniasz ręce i drugą ręką chwytasz przedramię napastnika. Atakujący wykonuje ukośne dźgnięcie w stronę Twojego brzucha. Odpowiadaj obroną przedramienia z ugiętą górną częścią ciała. Jeśli to możliwe, odpowiadaj jednocześnie krokiem po przekątnej do tyłu i w stronę przeciwnika. Uderz napastnika ciosem w bok lub uderzeniem młotkiem.

Gdy znajdziesz się w bezpiecznej odległości od agresora, jesteś gotowy do obrony ręcznej. (Zobacz uwagę na temat pozycji wyjściowej.

Napastnik atakuje. Zacznij od obrony przedramienia, która „pociągnie” Cię ukośnie do przodu i poprowadzi obronę ciała. Łokieć musi być umieszczony nisko, aby zapewnić większy zasięg defensywny i obronić się przed możliwym niskim pchnięciem. W stanie odbicia twoje broniące się przedramię styka się z grzbietem dłoni atakującego trzymającego nóż.

Dźwigająca dłoń została odrzucona na bok. Broniące się przedramię przesuwa się do przodu, zaczynając od nadgarstka lub obszaru z tyłu dłoni, lekko naciskając przedramię atakującego aż do okolicy łokcia napastnika. Przed pchnięciem odległość między tobą a napastnikiem jest stosunkowo duża i wystarczająca do kopnięcia. Jeśli Twoje kopnięcie zostanie wykonane wcześniej, trafisz atakującego w podbródek. „Wybuchowa” zmiana pięt w miejscu spowoduje szybsze kopnięcie. Gdy agresor zbliża się do ataku, wykonaj kopnięcie w środek jego ciała, jednocześnie odchylając górną część ciała do tyłu i wypychając biodro do przodu. Dokładny punkt uderzenia zależy od momentu kopnięcia i kąta nachylenia ciała napastnika podczas pchnięcia. Na zdjęciu widać kopnięcie w splot słoneczny. Ze względu na sposób wykonania kopnięcia, może ono zostać wycelowane w dowolne miejsce w środku ciała napastnika, zaczynając od pachwiny, aż do poziomu podbródka. Jeśli nosisz twarde, spiczaste buty, możesz kopać palcami u nóg; w przeciwnym razie kopnij kłębem stopy lub piętą.

Napastnik nadchodzi z tej samej strony, co jego atakująca ręka lub po przekątnej z tej strony (w pokazanym przykładzie nadchodzi z Twojej prawej strony, trzymając nóż w prawej ręce)

Atakujący wykonuje ukośne dźgnięcie w stronę Twojego brzucha. Odpowiadaj obroną przedramienia z ugiętą górną częścią ciała. Jeśli to możliwe, odpowiadaj jednocześnie krokiem po przekątnej do tyłu i w stronę przeciwnika.

Twoja broniąca się ręka odbija się od obrony i przechodzi do zdecydowanego kontrataku (składającego się z bocznego ciosu lub uderzenia młotkiem w brodę, gardło lub szyję atakującego). Jednocześnie zmieniasz ręce i drugą ręką chwytasz przedramię napastnika.

Uderz napastnika ciosem w bok lub uderzeniem młotkiem. Kontynuuj, chwytając napastnika za koszulę lub kolanem go tylną nogą; lub (jak pokazano) wykonaj krok tylną nogą, uderzając go kolanem w pachwinę przednią nogą.

Gdy znajdziesz się w bezpiecznej odległości od agresora, jesteś gotowy do obrony ręcznej. (Zobacz uwagę na temat pozycji wyjściowej.

Napastnik atakuje. Zacznij od obrony przedramienia, która „pociągnie” Cię ukośnie do przodu i poprowadzi obronę ciała. Łokieć musi być umieszczony nisko, aby zapewnić większy zasięg defensywny i obronić się przed możliwym niskim pchnięciem. W stanie odbicia twoje broniące się przedramię styka się z grzbietem dłoni atakującego trzymającego nóż.

Dźwigająca dłoń została odrzucona na bok. Broniące się przedramię przesuwa się do przodu, zaczynając od nadgarstka lub obszaru z tyłu dłoni, lekko naciskając przedramię atakującego aż do okolicy łokcia napastnika.

Ta technika jest najbardziej odpowiednia przeciwko napastnikowi, który szarżuje do przodu z dużym impetem, ponieważ odsuwa cię od linii ataku. Wygodnie jest go także zastosować podczas ruchu, np. podczas przenoszenia ciężaru ciała z nogi na nogę lub w przypadku utraty równowagi. Jest to szczególnie wygodne, gdy noga kopiąca znajduje się z przodu. Jeśli zdecydujesz się na kontynuację i dalszy kontratak, postępuj zgodnie z zaistniałą nową sytuacją.

Po kopnięciu okrężnym następuje kopnięcie boczne w kolano napastnika lub natychmiastowe oddalenie się od napastnika.

Uderz napastnika w podbródek lewą (tylną) pięścią. Jeśli ma na sobie płaszcz lub koszulę z długim rękawem, najwygodniej jest chwycić go za rękaw. Głowa kieruje ruchami ciała: w tym przypadku przechyl górną część ciała tak, aby klatka piersiowa była równoległa do podłoża (a nie przechylenie na bok) i posuwaj się do przodu szybkim krokiem ze skakanką po przekątnej do przodu. Kierunek i odległość tego ruchu powinny odpowiadać głębokości natarcia atakującego i zależeć będą od długości ciała i kończyn atakującego w porównaniu do naszych. Może to również zależeć od czasu pomiędzy atakiem a reakcją obrony. Na przykład, jeśli masz długie nogi lub spóźniasz się, możesz poruszać się na boki lub nawet ukośnie do tyłu. Jeśli twoje nogi są stosunkowo krótkie lub masz zbyt wcześnie wyczucie czasu, powinieneś posunąć się dalej do przodu. Na początku ruchu ciała, dla większego bezpieczeństwa, przyłóż prawą rękę do szyi, aby odbić lub zatrzymać ewentualny atak w ten obszar. Kopnięciem z okrężnicy powinieneś celować w splot słoneczny, brzuch lub pachwinę napastnika, w zależności od jego pozycji podczas pchnięcia. Dalsze działania będą zależeć od skuteczności Twoich początkowych kontrataków. W razie potrzeby możesz ponownie kopnąć napastnika lub chwycić dłoń trzymającą nóż i drugą ręką kontratakować. Pamiętaj: Akcja kończy się dopiero wtedy, gdy całkowicie zneutralizujesz niebezpieczeństwo we wszystkich jego aspektach! Wykonaj tylko jedno kopnięcie (okrężne lub kopnięcie boczne), a następnie przejmij kontrolę nad ręką atakującą, a następnie kontratak. Inna opcja: szybko odsuń się po pierwszym lub drugim kontrataku.

Wykonaj kopnięcie boczne w przednie kolano atakującego lub w jego dolne żebra, aby zatrzymać go, gdy jest jeszcze na dystans, i trzymać nóż z dala od siebie. Twoja noga podstawowa i górna część ciała są zgięte. Opuszczając się pod atakiem i oddalając się od niego, osiągasz obronę ciała. na boki, opuść tułów i jednocześnie w miarę potrzeby przesuwaj się do przodu. W tym przykładzie będziesz przesuwać stopę, zamieniając przednią nogę z tylną. Twoja ręka (ta bliżej atakującego) jest gotowa do obrony, jeśli zajdzie taka potrzeba. Technika ta łączy obronę ciała i atak zatrzymujący z właściwym wyczuciem czasu. Górna część tułowia pochyla się na boki, biodro kopiącej nogi strzela w stronę napastnika, gdy go kopiesz. Dzięki temu uzyskasz mocny kopniak, a jednocześnie obronisz ważne partie ciała (np. górną część tułowia). Kopnięcie boczne to akcja, która zatrzymuje nacierającego napastnika, gdy ten jest jeszcze na dystans. Wykonuje się go w trakcie posuwania się, zamykania początkowego dystansu zgodnie z harmonogramem całej akcji. Różne możliwości poruszania się, w Aby ustawić się w najlepszej odległości do ataku, należy: krzyżować nogi w tył, zmieniać pięty, kopać z miejsca, w którym stoisz, a nawet wykonywać kopnięcia boczne podczas wycofywania się. Dwa wrażliwe punkty na ciele atakującego to przednie kolano, dolna część żeber i splot słoneczny. W trosce o bezpieczeństwo; możesz użyć ręki wysuniętej do przodu, aby odeprzeć rękę dźgającą. Wątpliwe jest jednak, czy posunięcie to jest rzeczywiście konieczne. W przypadku nagłego, niespodziewanego ataku możesz zastosować taki środek obronny, choćby w ramach odruchu. W tym samym czasie, gdy zginasz górną część ciała, wykonaj kopnięcie boczne w sposób wybuchowy. Kiedy napastnik nadchodzi od przodu, możesz zastosować tę technikę, zaczynając od pozycji neutralnej, z lekkim krokiem do przodu lub do tyłu i obrotem ciała, co pozwoli ci ustawić się pod odpowiednim kątem do kopnięcia w bok. Po powyższej akcji przystąp do innych kopnięć lub w celu zneutralizowania zagrożenia chwyć i przejmij kontrolę nad ręką napastnika i wykonaj kontratak tylną (lewą) ręką lub po prostu ustaw się w bezpiecznej odległości od napastnika. Dwie ostatnie techniki można również zastosować przeciwko innym sposobom ataków nożem opisanych w tym rozdziale. Każdy, kto zastosuje tę formę ataku, od początku ustala bardziej skomplikowany scenariusz walki. Zwykle celem napastnika jest najpierw skaleczenie i zranienie (nawet powierzchowne), a następnie wbicie noża w istotne części ciała. Wiele z zasad, które zostały wcześniej szczegółowo omówione, zwłaszcza przeciwko atakom w prostym chwycie, ma również zastosowanie do różnych obrony przed atakami tnącymi: Rzucanie małym przedmiotem: Na wczesnym etapie, gdy napastnik zamierza zaatakować, możesz rzucić w jego twarz lub oczy mały przedmiot, taki jak pęk kluczy, zegarek lub portfel, aby odwrócić jego uwagę i przestraszyć. Technikę tę przedstawiono w rozdz. Używanie przedmiotów codziennego użytku jako broni obronnej. Wykonaj odpowiedni atak i kopnij napastnika w pachwinę. Obrona poprzez przechylenie się na bok i wykonanie kopnięcia okrężnego: jak zademonstrowano w przypadku prostego pchnięcia, wykonanego we właściwym kierunku i we właściwym czasie. Obrona kopnięciem, odchylenie górnej części ciała do tyłu: Na przykład zwykłe kopnięcie w linię środkową ciała napastnika lub w jego głowę, lub kopnięcie boczne, jak pokazano w technikach przeciwko pchnięciu prostemu. Obrona przedramienia, aby zatrzymać atakującą rękę: Odchyl górną część ciała do tyłu, aby uniknąć pierwszego cięcia. Gdy nóż przejdzie z jednej strony na drugą i gdy powróci, broń się jednym lub obydwoma przedramionami przed ramieniem atakującym, blokując atak. Jeśli zajdzie taka potrzeba, możesz także zatrzymać pierwsze cięcie blokiem przedramienia, są również pokazane w obronie przed atakiem tnącym Krótki kij przeciwko atakowi nożem.

Każdy, kto do ciebie podejdzie i zaatakuje nożem, najprawdopodobniej cię dźgnie i należy go uważać za osobę, która zamierza zabić! Jeśli chodzi o napastnika, który atakuje od tyłu oraz ze względu na nieodłączny „element zaskoczenia”, jaki występuje w tej sytuacji, należy jasno zrozumieć, że może być niezwykle trudno sobie z nim poradzić. Jeśli w jakikolwiek sposób wyczujesz: wzrokiem, słuchem lub „przeczuciem”, że zaraz zostaniesz zaatakowany od tyłu, możesz zareagować na jeden z poniższych sposobów. Atak w tył: Oglądając się do tyłu i pochylając górną część ciała do przodu, czemu może towarzyszyć krok do przodu, jeśli zajdzie taka potrzeba, wykonaj kopnięcie prosto w tył. W KRAV MAGA kopnięcie to nazywa się: „kopnięciem defensywnym w tył”. Wykonuje się go prosto do tyłu, w podobny sposób, jak kopnięcia konia lub byka tylną nogą. Odwrócenie się do tyłu podczas wykonywania akcji obronnej: Odwracając się, odsuń się nieco i wykonaj obronę przedramieniem. Zwykle spowoduje to umieszczenie atakującego obok ciebie. W tej pozycji musisz bronić się i kontratakować w zależności od kąta i rodzaju pchnięcia. Jak najszybciej wykonaj zdecydowany kontratak odpowiednią techniką. Oddalanie się: Wyczuwszy zbliżający się atak, powinieneś zdystansować się od napastnika. W zależności od okoliczności, kierunek ruchu powinien być do przodu, ukośnie do przodu lub na boki. W trakcie ruchu patrz do tyłu, a następnie jak najszybciej zwróć się do agresora i „przywitaj” go kopnięciem lub obroną ręką, a następnie wykonaj kontratak, jak pokazano na technikach opisanych w tym rozdziale. Gdy zostałeś dźgnięty nożem… Nóż wniknął w Twoje ciało. Zwykle w ciągu pierwszych kilku chwil nie zdajesz sobie sprawy, że zostałeś dźgnięty nożem, ale raczej odczuwasz zwykłe uderzenie i ból, jakbyś właśnie został uderzony. Usunięcie noża może spowodować większe krwawienie i uszkodzenia, w tym krwotok wewnętrzny, dlatego powinno być wykonywane wyłącznie przez wykwalifikowaną osobę. Co więcej, jeśli nóż zostanie usunięty, napastnik będzie mógł go ponownie użyć! Pamiętaj, że naszym głównym celem będzie tutaj uniemożliwienie agresorowi ponownego dźgnięcia Cię nożem. Kiedy zdasz sobie sprawę, że zostałeś zaatakowany od tyłu, tak jakby ktoś cię uderzył, powinieneś założyć, że napastnik używa broni takiej jak nóż, topór lub podobny przedmiot. Reaguj szybko: poruszaj się szybko, oddalając się o trzy lub cztery kroki od napastnika i jednocześnie zwracając się w jego stronę. Jeśli nie odejdziesz wystarczająco szybko, prawdopodobnie będziesz atakowany raz po raz, a szkody będą znacznie większe. Kierunek ruchu powinien być do przodu lub na boki, w zależności od okoliczności. Oddalając się, obejrzyj się, aby zobaczyć napastnika i podejmij przeciwko niemu działania, stosownie do odległości i jego działań, stosując techniki opisane w tym rozdziale. Zawsze utrzymuj ducha walki: nie panikuj i nie poddawaj się! Jeśli czujesz, że nie możesz wstać, nadal możesz odejść w innym kierunku, upadając na ziemię. Upadnij blisko napastnika, wyląduj na boku i z tej pozycji atakuj napastnika kopnięciami z ziemi, najlepiej piętami, w kolana lub pachwinę. Nawet po jednorazowym dźgnięciu dobrze wyszkolony ekspert może szybko zwrócić się w stronę napastnika i przeprowadzić obronę oraz ataki, zależnie od okoliczności. Najważniejsze jest, aby zachować koncentrację na przetrwaniu zdarzenia. Wiele ofiar ataków nożem przeżyło pomimo licznych ran zadanych podczas brutalnego starcia. Trzeba przyznać, że ci ludzie nie ustawali w walce i nie poddali się. Dlatego nie traćcie woli walki, podboju i przetrwania, nawet jeśli otrzymaliście jedną lub więcej ran kłutych. Jeśli szalony napastnik zaatakuje cię, gdy broń jest schowana w kaburze lub z innego powodu nie jest dostępna do natychmiastowego użycia, należy zastosować trening obrony pustymi rękami, aby uchronić twoje ciało przed natychmiastowymi krytycznymi obrażeniami. Większość atakujących jest w stanie zamknąć dystans piętnastu do dwudziestu stóp, zanim obrońca będzie gotowy do użycia większej siły, takiej jak pistolet lub pałka! Wielu funkcjonariuszy organów ścigania na całym świecie niestety straciło życie, co jest tragicznym dowodem tego faktu… Eksperymenty z napastnikiem uzbrojonym w nóż, który stał niecałe dwadzieścia stóp (sześć metrów) od funkcjonariusza i rzucił się w jego stronę, będąc świadomym grożącego mu niebezpieczeństwa, wykazały, że wszelkie próby odzyskania i obsługiwania broni przez funkcjonariusza (lub jej) broń palna będzie daremna i że on (lub ona) w końcu zostanie dźgnięty kilka razy! Wynika to z czasu potrzebnego na skuteczną reakcję, na który składa się czas potrzebny na przetworzenie informacji o ataku i podjęcie decyzji o wyjęciu broni z kabury oraz czas potrzebny na wycelowanie i oddanie strzału. Czas ten może wynosić od 1,5 do 3 sekund, podczas których napastnik może praktycznie działać bez zakłóceń. Dlatego nawet jeśli nosisz broń, musisz ćwiczyć obronę rękami i nogami oraz kontrataki, aby przetrwać atak z bliskiej odległości, jak opisano powyżej Dopiero po zneutralizowaniu początkowego zagrożenia poprzez wykonanie technik nogami (kopnięcia) lub użycie rąk i wykonanie początkowych kontrataków oraz, jeśli to możliwe, ustaleniu bezpiecznej odległości poprzez odsunięcie się, dopiero wtedy będziesz mógł bezpiecznie i skutecznie dobyć broni. (Patrz zdjęcie a.) Jeśli jesteś oficerem lub żołnierzem noszącym pistolet maszynowy lub karabin szturmowy i zostaniesz zaatakowany z bliskiej odległości, powinieneś być w stanie użyć tej broni do obrony i kontrataku. W efekcie najpierw używasz pistoletu jako broni uderzeniowej (tępego przedmiotu), aby przekierować lub zablokować początkowy atak i kontratak: uderzenie pistoletem lub wykonanie kopnięcia, a dopiero potem umożliwienie użycia broni jako w razie potrzeby broń palną, aby zneutralizować napastnika.

Zdarzały się przypadki, gdy napastnik w stanie delirium (prawdopodobnie pod wpływem narkotyków, nagłego szaleństwa, fanatyzmu religijnego itp.) kontynuował atak nawet po kilkukrotnym postrzeleniu, gdyż nie odczuwał bólu i był nieświadomy, że został postrzelony (zwłaszcza jeśli został postrzelony z pocisku małego kalibru). To ilustruje ogromną determinację uzbrojonego w nóż agresora. Dlatego musisz być przygotowany na obronę i kontratak rękami i nogami, jeśli nie masz możliwości wykorzystania większych opcji siły. W rzeczywistości broń może służyć jedynie jako dodatek; nie polegaj wyłącznie na swojej broni jako wszechpotężnym „magicznym” narzędziu, które może uratować sytuację. Musisz być totalnym wojownikiem, z bronią taką jak maczuga, O.C. lub bez. spraye, pałki i broń palna.

KRAV MAGA podstawowe techniki sytuacyjne

Zadawaj cios nasadą dłoni, z pełną siłą, z ciężarem ciała za nim i palcami rozstawionymi tak, aby sięgać oczu przeciwnika, jak na rys. 4. Zawsze celuj w punkt podbródka przeciwnika Zadaj cios w górę ze zgiętej ręki i tylko wtedy, gdy jesteś blisko przeciwnika. Odległość, jaką musi przebyć cios, zależy od wzrostu przeciwnika, ale rzadko przekracza sześć cali. Nigdy nie cofaj ręki, sygnalizując w ten sposób zamiar uderzenia. Od początku do końca wykonuj każdy ruch tak szybko, jak to możliwe. Pamiętaj, że atak lub próba ataku kolanem przy jądrach przeciwnika zawsze spowoduje wysunięcie jego podbródka do przodu i do dołu.

Z kilkoma wyjątkami, zawsze powinieneś kopać w bok, ponieważ w ten sposób możesz włożyć większą siłę w swój cios i, jeśli to konieczne, sięgnąć dalej. Obróć się prawą stroną do przeciwnika, przenosząc ciężar ciała na lewą stopę. Uginając lekko lewą nogę od kolana, podnieś prawą stopę od dwóch do czterech cali nad ziemię. Strzel prawą stopą na zewnątrz i do góry w prawo, starając się trafić nogę przeciwnika tuż poniżej rzepki. Wykonaj cios, ocierając goleń przeciwnika krawędzią buta od kolana do podbicia, kończąc całym ciężarem na prawej stopie, rozbijając małe kości jego stopy. Jeśli to konieczne, wykonaj dźgnięcie podbródkiem lewą ręką. Jeżeli kopnięcie ma być wykonane lewą nogą, wykonaj powyższe czynności w odwrotnej kolejności.

Twój przeciwnik chwycił Cię dookoła ciała od przodu, przygniatając Twoje ramiona do boków.