Bezpłatny fragment - Kochanka nocy, ulubienica dnia

Tomik dedykuję ludziom, którzy wiedzą co to znaczy naprawdę kochać bardziej od siebie drugiego człowieka. Tym, którzy utracili swą miłość i powstali silniejsi, po to by kochać ponownie.

Proszę

Nie odchodź gdy ja jeszcze żyję. Proszę posłuchaj pieśni wiatru szepczącego coś liściom starego dębu. Bożych łez co spadają na suche żniwa spójrz w moje oczy i przeczytaj sznur ciągnących się pragnień, dotkniesz mnie po raz ostatni. Dotykaj mnie jak pierwszy raz, skosztuj smaku ust kochany, to ostatnia rzecz, której nadasz sens.

Poetka 2007

Chwilo trwaj

Natchnieniem stwórcy, pięknem w swej nieskończoności, w modlitwach najskrytszych modlę się by i dla nas miała wymiar nieskończony, niezwyciężony. Chwilo trwaj. Nakarmię dziś nas ciepłym deszczem promieni słońca, spadających wprost na nasze głodne dusze. Chwilo trwaj. Pragnienie mężczyzny godne grzechu. Kochany, zaspokoję go widokiem podróżujących nimf, żon herosów grających na harfie modlitwy do samego Erosa. Pozbawione wstydu a obdarzone wyjątkową zmysłowością. W bóstwie chwili trwającej będę karmić twoje oczy do syta. Chwilo nie przestawaj, trwaj.

Poetka 2008

Dziś i nic więcej

Obudzę się w pościeli z pogiętych płatków maków. Do śniadania przystępuję ozdobiona w złocisty uśmiech karmiąc nim budzący się świt. Wiersz o miłości napisany pospiesznie, na jedynej dziś chmurze na niebie. Kto poetą, kto muzą, pozostaję namiętną tajemnicą dziś.

Poetka 2018

List, którego nie dostarczono

Dniom nadałam imiona, wiem że nie będziesz miał mi za złe. Wybrałam inny kierunek drogi, wbrew tobie, ale nie sobie. Czuje twój oddech w porywie wiatru ostrzegającym przed burzą. W iskrze płonących dłoni, w ognisku dostrzegam twój uśmiech dumy. Pogasły wszystkie światła i zdobyłam się na ujawnienie prawdy. Ciszy, co noc mnie kładzie do łóżka. Wyszeptałam, boję się bardzo. Zachowała to dla siebie, od tamtej nocy została moją powiernicą. Całuje mnie na dobranoc, gdy usnę w czoło, gdy nadchodzi chłód dnia, dzień dobry.

Poetka 2017

Fragment z pamiętnika

W drzwiach swojej tęsknoty, za chwilami których nigdy nie było, czekam na spełnienie obietnicy świtu pod koniec dnia. Codziennie odrywam się od chwili trwającej, niczym Adam w raju, który zrywa z zakazanego drzewa jabłko. W ramionach miłości trwam aż zasnę w pocałunku rozkoszy.

Poetka 2018

Gdzie jesteś Arleto…