Bezpłatny fragment - Kierownictwo w administracji publicznej

Wstęp

Realizowanie działań przez osoby odpowiedzialne za organizowanie pracy administracji na szczeblu menadżerskim ma zasadnicze znaczenie z punktu widzenia funkcjonowania każdego urzędu. W tym wymiarze zastosowanie znajdują również znane z zarządzania firmami prywatnymi zasady, które odnoszą się do kształtowania roli kierownika, jako organizatora i przywódcy zespołu.

Istota kierownictwa

Kierowanie jest to całość metod i funkcji umożliwiających określenie celów i dysponowanie zasobami kadrowymi, rzeczowymi, finansowymi dla efektywnego i racjonalnego osiągania celów. Kierowanie polega na świadomym i racjonalnym kształtowaniu zależności miedzy elementami systemu organizacyjnego.

W ujęciu praktycznym, kierowanie przedsiębiorstwem ma charakter czynnościowy. Jest więc ono procesem ciągłym — realizowanym bez przerwy. W literaturze przedmiotu można spotkać wiele różnych podejść do tej samej istoty. Zdaniem R.W. Griffina, kierowanie jest to „zestaw działań (obejmujący planowanie i podejmowanie decyzji, organizowanie, przewodzenie, tj. kierowanie ludźmi i kontrolowanie) skierowanych na zasoby organizacji (ludzkie, finansowe, rzeczowe i informacyjne) i wykonywanych z zamiarem osiągnięcia celów organizacji w sposób sprawny i skuteczny.

Przy czym sprawny oznacza wykorzystujący zasoby mądrze i bez zbędnego marnowania, natomiast skuteczny, tj. podejmujący właściwe decyzje i z powodzeniem wprowadzający je w życie. H. Stienmann i G. Schreyogg preferują dwa podejścia do zarządzania: instytucjonalne i funkcjonalne, rozumiane jako zespół działań służących kierowaniu procesami pracy ( np. planistycznych, organizacyjnych czy też kontrolnych). W literaturze kierowanie jest także ujmowane jako zbiór kierowniczych funkcji realizowanych poprzez procesy decyzyjne.

Zdaniem R.W. Griffina kierowanie obejmuje cztery podstawowe funkcje:

— Planowanie i podejmowanie decyzji — wytyczanie celów organizacji i określenie, jak można je najlepiej osiągnąć, cześć procesu planowania obejmująca wybór trybu działania spośród zestawu dostępnych możliwości,

— Organizowanie — logiczne grupowanie działań i zasobów

— Przewodzenie (motywowanie) — zespół procesów wykorzystywanych po to, aby skłonić członków organizacji do wzajemnej współpracy w interesie organizacji,

— Kontrolowanie — obserwowanie postępów organizacji w realizowaniu celów.

Kierowanie jest opartym na posiadanych zasobach poszukiwaniem działań bardziej efektywnych w konfrontacji z wyzwaniami, jakie stawia przed organizacją rynek, konkurencja, klient.

Dóbr i rotacji kadr kierowniczych

Zatrudnienie w służbie cywilnej, której częścią jest administracja publiczna, opiera się o formalne zasady przeprowadzania procesu naboru, które określono między innymi w ustawie o służbie cywilnej. Tego rodzaju nabór ma charakter otwarty, a zatem powszechny, a kryteria w ubieganiu o zatrudnienie są jawne. Opiera się także o zasadę konkurencyjności naboru. Kierownik administracji musi obok kryteriów wymaganych dla konkretnego stanowiska, również spełniać podstawowe wymogi, takie jak posiadanie polskiego obywatelstwa, korzystanie z pełni praw publicznych, nienaganny przebieg dotychczasowej kariery zawodowej, nieposzlakowana opinia. W przypadku naboru na wyższe stanowiska dokonuje tego zespół, dobierając metody i techniki selekcji w taki sposób, aby faktycznie pozwalały na zweryfikowanie wymagań, które są niezbędne dla danego stanowiska.