Bezpłatny fragment - Katedra Notre Dame w Nancy

Katedra Notre-Dame-de-l’Annonciation w Nancy

Książka powstała w oparciu o materiały własne autora jak i przy pomocy  Polskiej wikipedi a także portalu zdjęć Pixabey. Na okładce znajduje się katedra pod wezwaniem Notre Dame w Nancy

Katedra Notre-Dame-de-l’Annonciation et Saint Sigisbert w Nancy nazwa w polskim języku brzmi katedra Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny i świętego Zigisberta, to rzymskokatolicki kościół katedralny w Nancy. Jest siedzibą biskupa diecezji Nancy i zarazem kościołem parafialnym w parafii Notre Dame de Bonne Nouvelle.

Od 9 sierpnia 1906 roku, znajduje się na liście pomników historycznych Francji. Pierwszy zamysł ustanowienia diecezji w Nancy podjął na początku XVII wieku Karol III Wielki, książę Lotaryngii. Motywem było zachowanie politycznej i duchowej niezależności księstwa.

Bullą z 15 marca 1602 roku, papież Klemens VIII nadał mu nie tylko biskupstwo, ale również ustanowił kapitułę prymasowską z prymasem na czele, nowym tytułem honorowym w Kościele.

Kapituła, licząca 40 członków została wyłączona spod jurysdykcji biskupstwa Toul i poddana bezpośrednio władzy Stolicy Apostolskiej.

Książę najpierw zamierzał wznieść okazały kościół w centrum miasta, ale później zmienił swój plan i ostatecznie wybrał północno-wschodnią część miasta, gdzie powstał niewielki, prowizoryczny kościół. Wojna trzydziestoletnia odsunęła na bok budowę świątyni.

Plany budowy kościoła stały się aktualne w XVIII wieku, w czasie rządów książąt Lotaryngii, Leopolda I Józefa oraz Stanisława Leszczyńskiego.

Plan budowy kościoła został zlecony w 1700 roku, Giovanniemu Betto, który zainspirował się rzymskim kościołem San Andrea della Valle. Budowę rozpoczęto w 1703 roku.

Pod nadzorem projektanta wzniesiono ściany nawy. W latach 1709 do roku 1715, prace zostały przerwane. W międzyczasie projekt Betta został skrytykowany przez francuskiego architekta Jules’a Hardouina-Mansarta, który zalecił dodanie kopuły na skrzyżowaniu nawy głównej i transeptu, aby uzyskać lepszą równowagę całej konstrukcji.

W 1720 roku, ukończono budowę sklepienia nawy. Po śmierci Betta w 1722 roku, budowę ukończył Germain Boffrand, ale bez zalecanej przez Hardouina-Mansarta kopuły.

W 1729 roku, zwieńczył on ostatecznie wieże latarniami, a w prezbiterium zbudował stalle. W 1736 roku, została ukończona fasada. 1 listopada 1742 roku, w nowym kościele odprawiono pierwszą mszę.

Nadal trwało wyposażanie wnętrza świątyni. Kiedy bullą papieża Piusa VI z 19 listopada 1777 roku, została założona diecezja w Nancy, kościół stał się katedrą. Podczas rewolucji francuskiej, podobnie jak wiele innych obiektów sakralnych katedra doznała zniszczeń.

Po wznowieniu kultu została odnowiona, ponadto przeniesiono do niej wiele dzieł sztuki ze zniszczonych kościołów. Fasadę tej szczególnie katedry cechuje klasyczny zmysł równowagi. Część środkowa jest zwieńczona szczytem. Flankują ją dwie wieże, wysokie na 78 metrów każda, są kwadratowe u postawy.

Natomiast w części górnej widzimy je jako ośmioboczne, zwieńczone kopułami z latarniami, które Victor Hugo nazwał pieprzniczkami madame Pompadour.

Duży odstęp między wieżami spowodowany jest obecnością kopuły na skrzyżowaniu naw. Fasadę zdobi posąg świętego Zygisberta, patrona miasta Nancy.

Katedra ma 9 dużych dzwonów 4 duże znajdują się w prawej wieży, a 5 nieco mniejszych w lewej wieży.Mają oznaczenia 11742Queyrat à Nancy1,5521867Goussel Jeune à Metz1,4031807Les goussel à Breuvannes41827Thuillie Fils à Nancy1,1751760La Chaussee à Nancy1,0961897Ch. Martin à Nancy0,8871897Ch. Martin à Nancy0,7381756La Chaussee à Nancy0,5591756La Chaussee à Nancy0,49.

Kościół katedralny wznosi się na planie krzyża łacińskiego. Składa się z trzyprzęsłowej, długiej na 60 i szerokiej na 13 i pół metra nawy głównej flankowane jest nawami bocznymi, w których znajdują się po trzy kaplice.

Prezbiterium, zamknięte głęboką apsydą, jest flankowane dwiema kaplicami bocznymi. Zarówno fasada i wnętrze utrzymane są w porządku korynckim. Po jego wschodniej stronie znajduje się zakrystia, a po zachodniej stronie sala i kaplica kapituły.

Duże łuki nawy wspierają się na filarach zwieńczonych korynckimi kapitelami. Zbudowana na skrzyżowaniu naw kopuła o średnicy 15 i wysokości 7 metrów i 30 centymetrów konstrukcja, jest wsparta na wysokich na 13 filarach.

Na sklepieniu kopuły Joseph Jacquart namalował w latach 1723 do roku 1727, duży fresk przedstawiający niebiańską chwałę, złożoną ze 150 postaci, z których największe mają ponad 5 metrów wysokości. W prezbiterium widzimy marmurowy ołtarz główny jest datowany na 1763 rok.

Otaczające go stalle zaprojektował w 1723 roku, Germain Boffrand. Malowidła na ścianach apsydy poświęcone są świętemu Zygisbertowi, królowi Austrazji, jednemu z patronów katedry.

Koronacja śwętego Zygisberta, z lewej strony i Święty Zygisbert służący ubogim. W niszy pod arkadą środkową znajdują się jego relikwie.

W ołtarzu kaplicy z prawej strony prezbiterium, zwanej kaplicą Kongregacji chapelle de la Congrégation, znajduje się obraz Jeana Girardet Zwiastowanie. Na wierzchołku tabernakulum stoi marmurowy posąg Madonny z 1816 roku.

W ołtarzu kaplicy z lewej strony prezbiterium znajduje się obraz, Apoteoza świętego Zygisberta, patrona miasta Nancy. Z kaplicy prowadzi wejście do zakrystii, w której znajdują się cenne boazerie i skarbiec. Skarbiec katedralny nie jest wystawiony na widok publiczny.

W dużej mierze splądrowany podczas rewolucji, został stopniowo odtworzony w 1802 roku, zwłaszcza dzięki staraniom Josepha Charlota, proboszcza nowo utworzonej parafii.

Składa się z licznych i bogato zdobionych XVII i XVIII wiecznych wyrobów złotniczych, takich jak drogocenne stuły, kielichy, pateny, aspersorium i kadzielnice z metali szlachetnych.

Szczególnie cenne są te pochodzące z IX i X wieku, a należące do świętego Gauzelina, są kielich karoliński wykonany ze złota, wysadzany kamieniami szlachetnymi i z pateną, ewangeliarz świętego Gauzelina w tym dziele znajduje się 227 ręcznie pisanych stron w złotej i srebrnej oprawie.

Przy czym niezmiernie bogato zdobiony, oraz liturgiczny grzebień świętego Gauzelina wykonany z rzeźbionej kości słoniowej. Z pozostałych dzieł wyróżniają się, IX-wieczna tabliczka karolińska z kości słoniowej oraz emaliowany, XIII-wieczny krzyż z regionu Limoges. Kaplice boczne. Prawa nawa zawiera. Kaplicę Najświętszego Serca w prawym transepcie.