Michelle Enderson
15.03.2021r.
Jak pokonać strach u dziecka
Wstęp
Większość lęków u dzieci to oznaki zdrowego rozwoju. Każdy etap rozwoju w życiu człowieka pozwala mu trochę dojrzeć i zaznajomić się z wyzwaniami jakie przynosi świat oraz obudzić w nim więcej niezależności i autonomii. W ten sposób dzieci „podbijają” świat. Jednocześnie poznanie nowych perspektyw i sytuacji jest często przerażające. A my, rodzice, czasami stoimy bezradnie. Wiele dzieci boi się burz, potworów czy ciemności.
Każdy, kto kiedykolwiek słyszał: „Nie musisz się bać”, wie, jakie to nieprzydatne. Ale które strategie radzenia sobie naprawdę pomagają?
Aby najpierw zrozumieć, skąd bierze się strach, matka lub ojciec mogą zadać sobie następujące pytania:
Czy moje dziecko jest obecnie w fazie rozwojowej związanej ze strachem? (np. „obcokrajowcy”). Czy to naprawdę lęki mojego dziecka, czy też jako osoba dorosła przekazuję swoje własne lęki dziecku? (np. arachnofobia).
Czy moje dziecko czuje się przytłoczone? (np. strach przed porażką z powodu nadmiernie zaplanowanego czasu wolnego).
Czy media, z których korzysta moje dziecko, są odpowiednie dla jego etapu rozwoju? (np. czas trwania i wybór programów telewizyjnych, gier komputerowych).
Czy moje wychowanie wywołuje u dziecka niepokój? A jeśli tak jest, jak mogę popracować nad sobą i swoim zachowaniem? Czy coś się zmieniło w naszych warunkach życia (np. Wejście do przedszkola, separacja, relokacja, rodzeństwo, śmierć,)?
Zaufanie, że lęk każdego dziecka daje szansę na rozwój, może w zasadzie pomóc. W każdym razie rodzice mogą wspierać swoje dzieci kilkoma podstawowymi zasadami.
Podstawowe zasady radzenia sobie ze strachem
Pełne zrozumienie dziecko ma prawo do strachu i zrozumienia ze strony rodziców.
Pozwól kiełkować rozwiązaniom: lęki dzieci przechodzą przez proces. Dziecko musi dojrzeć.
Empatia: zawsze dobrze jest poznać sytuację i emocje swojego dziecka.
Tabu: Robienie śmiesznych rzeczy, a nawet groźby kary, zwiększa strach. Obawy dziecka należy traktować poważnie, nie ma sensu ich dramatyzować ani bagatelizować.
Promieniuj zaufaniem i bezpieczeństwem: „Może jeszcze nie wiem jak, ale jestem pewien, że damy radę!”
Zadawanie pytań: „Martwisz się?” Czasami dzieciom (również zależnym od wieku) trudno jest sklasyfikować i nazwać swoje obawy. Pytania mogą pomóc.
Uważne słuchanie: między wierszami mogą znajdować się interesujące szczegóły.
Wdzięczność: Rodzice kochają swoje dzieci nawet w trudnych sytuacjach. Daj znać swojemu dziecku, że tak właśnie jest!
Potraktuj to poważnie: lęki nie są błahostką i są tak samo groźne dla dzieci, jak dla dorosłych.
Tabu: Robienie śmiesznych rzeczy, a nawet groźby kary, zwiększa strach. Obawy dziecka należy traktować poważnie, nie ma sensu ich dramatyzować ani bagatelizować.
Zaproponuj dziecku metody ze strachu
Aby poradzić sobie z lękami dzieci, rodzice mogą zaoferować pomoc. W rzeczywistości ścieżka dziecka prowadzi ze strachu tylko wtedy, gdy wolno mu iść samemu. Zaproponuj dziecku jedną lub więcej z poniższych metod (w zależności od jego wieku i osobowości), ale ufaj, że samo skorzysta z tego narzędzia! Przykład: siedmioletni chłopiec ma trudności w szkole i boi się wrócić po weekendzie. Skarży się na bóle brzucha, mimo że jest zdrowy. Jego matka sugeruje, aby popsikał się magicznymi perfumami, aby zapewnić mu bezpieczeństwo w szkole. Chłopiec na początku się waha, ale potem jest chętny do zrobienia tego. Wszystkie składniki wybiera sam (nasiona mniszka lekarskiego jako symbol dobrych pomysłów, kilka kropli perfum mamy, aby poczuć się bezpiecznie, kilka kropli wody po goleniu taty, aby poczuć się mocniej, ) Jego matka pomaga mu przetwarzać napar i napełniać go mała fiolka. Rankiem przed szkołą chłopiec upuszcza jej trochę „w sekretnym miejscu” i odważnie wyrusza.
Bajki i historie
Bajki wyrażają obawy dzieci, dzieci lubią identyfikować się z odważnymi, silnymi lub sprytnymi bohaterami, ale mogą także wcielić się w rolę złoczyńcy, a tym samym przywłaszczyć sobie jego potężne role.
Malowanie lub majstrowanie przy dziecięcych lękach
Kreatywne wyrażanie lęków jest szczególnie pomocne, gdy brakuje słów lub jest ich za mało. Posiadanie obrazu tego, z czym należy walczyć, sprawia, że wyzwanie jest mniej onieśmielające. Dziecko, które narysowało się jako supermena, otrzymuje w głowie konkretny obraz siebie jako zwycięzcy strachu.
Odgrywanie ról przeciwko dziecięcym lękom
Kup książkę, aby przeczytać do końca.