Bezpłatny fragment - Gdy kwitnie cisza

~ przechodzą przez mnie wszystkie pory roku: wiosenny zachwyt zieleni ukochanych źrenic, taniec jesieni w purpurze, zimowe ukojenie w bieli i letnie ciepło słońca w środku serca...na przyjęcie nowych…~

meme

wstęp

Drogi Czytelniku!

Nim przyszła wiosna, zakwitły wszystkie pory roku ciepłym wspomnieniem w pogodzie uśmiechu.

Zapraszam Cię do wędrówki po wersach spisanych tym, co w duszy… To nie tylko kwiat i śpiew ptaków uśmiecha serducho.

To również deszcz, płatki śniegu, droga pogodzenia i kolory każdej tęsknoty. Wędrówka, która niesie ciepło mimo zamieciom, bo przecież łagodnieje niebo nad głowami, gdy dobrze spojrzeć…

Mam nadzieję, że znajdziesz tu część dla siebie, a może nawet siebie i uśmiechnie się Twoje serducho i czas — czego życzę.

Dziękuję, że Jesteś :)

Marzena, meme

uśmiechy czytelników

***

~ Gdy czyta się strofy Marzeny odnosi się wrażenie, że słyszy ona jak mówi przyroda o swojej duszy.

Czytając tę poezję należy zmienić rytm swojego myślenia, aby dotrzeć do sedna przekazu. Ten rytm zmusza czytelnika do zwolnienia, a nawet zatrzymania się na chwilę w biegu za dzisiejszym światem. Bo świat Marzeny to nie dzisiejszy świat, to echa świata który jest w każdym z nas… gdzieś na dnie serca. I już „nie pytaj” gdzie? Bo tam właśnie znajdziesz wspomnienie „poranków ubranych na bose stopy”. ~/Piotr Jarco/

***
~ Dlaczego lubię czytać wiersze Marzenki?

To wyjątkowa poetka, która potrafi ubrać swoje wiersze w niezwykłe barwy. Jej zwięzły język ma ogromną plastyczność, przez co strofy stają się niezwykle liryczne.

To nieprawdopodobne, jak można w tak krótkich formach przekazać tyle emocji i treści.

Cały ten cykl miniatur oparty jest na prawach natury. Zmiany związane z porami roku zachodzą nie tylko w naturze, ale i w nas.

Ulegamy wiosennym wschodom i zachodom słońca, letnim mgłom i burzom. W kolorowej jesieni odnajdujemy swój rytm życia. Biel mroźnej zimy uczy pokory, kontrastuje z gorącymi uczuciami. Nasze życie zmienia się, a jednocześnie współgra z barwami pór roku.

Przez wszystkie strofy wierszy przewija się mnóstwo emocji. Jest przede wszystkim miłość, nadzieja, są pragnienia i sny, ale jest też  tęsknota, melancholia, spokój i nostalgia.

Dla mnie poezja Marzenki jest szczera i prawdziwa, za to ją cenię. Z ogromną wrażliwością, z mnóstwem metafor opisuje naszą codzienność, ubierając ją w tak bliskie uczucia.

Dziękuję Marzenko za te niesamowite wrażenia, które wywołujesz za każdym razem, gdy czytam Twoje wiersze. ~
/Ula Konieczna/

***

~..tam wciąż szumi nasz las..- mój również, a ja przenoszę się tam razem z wersami tych kart.. Kart, które szumią. Powiew natury i oaza spokojności — z kubkiem w dłoniach. ~

Zapraszam.

/Ann/

***

~ W wierszach zawartych w tomiku „Gdy kwitnie cisza” czytelnik zostaje zabrany w niezwykłą podróż przez pory roku. W lekkość strof i wersów wkrada się cichy przekaz o pięknie świata, tego co nas otacza. Wrażliwość na to, co niedostrzegane dla zwykłego obserwatora. A także nadzieja i uśmiech, które są obecne w każdym wierszu. Niemal namacalne.

***

niebieskie drzwi

otwieram

gdy rozpływa się

Twoje światło ciszy

meme

Czytając wiersze Marzenki przeniosłam się do niezwykłej krainy, gdzie liczy się tylko cisza, która prowadzi do przemyśleń nad tym, co przeminęło, ale daje nadzieję na lepsze jutro.

Bo „gdy kwitnie cisza” można usłyszeć największe pragnienia serca. To cisza otwiera nam oczy na to, co w nas „siedzi”. Dziękuję za tę niezwykłą podróż, Meme. ~

/Marianna Góralska/

***

~ Wiersze Marzeny Szczur z czystym sumieniem można porównać do płatków opadających na najdelikatniejsze rozkwitania zachwytu. Są to poetyckie miniatury, w których autorka najczęściej opisuje otaczający ją świat — świat naturalnego piękna, muzyki drzew, poezji ptaków — a często też i miłości, którą to darzy swoich najbliższych. Kiedy zaś poczytamy o wiosennych kwiatach kołysanych dalekim ogrodem wspomnień — czujemy się jakbyśmy to my najzwyczajniej tam byli. Ktoś szepnie, że to magia. Ja jestem pewien, że „gdy kwitnie cisza” wszystkie wzruszenia serc opowiadają światu o sobie. ~

/Adrian Marcinkiewicz/

***