W zbiorze wierszy autorka z czułością i precyzją odsłania wielowymiarowe oblicza: miłość spełnioną i tę, która nie zdążyła zakwitnąć, miłość cichą, dojrzewającą w spojrzeniach, oraz tę, która zostawia ślad jak niedokończone zdanie. Autorka snuje opowieść o miłości nieoczywistej, codziennej, czasem bolesnej, ale zawsze prawdziwej. To poezja dla tych, którzy kochali, kochają lub dopiero się na to odważą.
Julia Zawistowska (ur. 1998) — z wykształcenia prawniczka, z ducha — poetka. Na co dzień porusza się w świecie paragrafów, w którym każde słowo ma wagę, a każda cisza — znaczenie.
Jednak to w poezji odnajduje przestrzeń, gdzie rozum spotyka serce, a logika ustępuje miejsca zachwytowi. Pasjonatka nauki, zapatrzona w zjawiska, które nieustannie domagają się zrozumienia — i tych, które trwają tylko po to, by je poczuć.