Dreszcze

Agnes W Dreszczach zdecydowanie odkryłam swoje dreszcze... Porusza mnie lekkość Dreszczy oraz to, że autorka opisuje umiejętność interpretacji sytuacji w codziennym życiu, gdzie większość skrywa swe wewnętrzne potrzeby bliskości z drugim człowiekiem... Może warto sięgnąć po Dreszcze, aby odkryć w sobie wrażliwość, czułość i własne potrzeby.. Polecam 🙂

Wciągające. Trochę smutne, trochę wesołe. Poza tym szczere, odważne, prawdziwe. Po przeczytaniu ma się ochotę usiąść z autorką przy stole i porozumiewawczo pomilczeć o tym wszystkim, co zostawiła między wierszami. Polecam :-)

Warto poczuć dreszcze na stronach Dreszczy. Przeczytałem kilka razy i jeszcze czasami pozwalam sobie zerkać do wybranych fragmentów. Myślę sobie, że zarówno facet czy kobieta zagłębiając się w treść kolejnych stron może poznać i ocenić swą wrażliwość. Czytając dalej można odkryć głębię swych pragnień i marzeń ukrytą głęboko w duszy, a tak przecież naturalnych w życiu. Faktycznie momentami pojawia się na twarzy ozdoba w postaci wypieku radosnego rumieńca. Podróżując w krainę Dreszczy odkrywam też smutek, który nam towarzyszy w życiu. Dostrzeżegam również swoje problemy, schowane w ostatniej szufladzie na dole w głowie, które co jakiś czas wysuwają się, by ojrzeć blask księżyca. Wrażliwe dzieło, bo wrażliwej duszy, dla każdego ciała.

Poezja wyjątkowa. Trochę nieubrana, trochę rozczochrana. Poruszająca, zastanawiająca, pobudzająca. Z pewnością za szczupła, nie zaspakajająca. Czekam na więcej.

Bardzo podobała mi się wycieczka emocjonalna - Dreszcze wyzwalają cały kalejdoskop uczuć. Radość, smutek, żal, współczucie, złość, zawstydzenie, rozbawienie... To właśnie podobało mi się najbardziej, na równi z bardzo sprytną grą słów, a to uwielbiam i cenię w autorce. Polecam serdecznie, u mnie tom stoi na honorowej półce z ulubionymi książkami :)