Bezpłatny fragment - Dorosłość jako faza życia; Proces ewolucji człowieka w świecie gwałtownych przemian technologicznych

Dorosłość jako faza życia

Zdaniem Eriksona w każdym etapie życia, w tym dorosłości pojawia się kryzys, który trzeba umiejętnie rozwiązać. Pojawiają się równocześnie wtedy w życiu zadania, jakim trzeba sprostać. To typowe zadania, które człowiek podejmuje na drodze rozwoju i tak należy definiować kryzys. Kryzys jest etapem rozwoju, a po jego przejściu jednostka dysponuje większym zasobem zdolności zaradczych i adaptacyjnych wobec nowych sytuacji oraz kolejnych kryzysów.

To ważne jak rozwiąże się kryzys, szczególnie na wczesnych etapach rozwoju, od tego będzie zależało, jak człowiek będzie sobie dalej radził w życiu, w tym na kolejnych etapach rozwoju, gdzie co jakiś czas będzie pojawiał się kryzys.

Jak wspomniałam, na kryzys trzeba patrzeć jak na zadanie do rozwiązania. Kryzys może być w życiu szansą, by rozwinąć się. Jeśli pojawia się kryzys to jest szansą rozwoju.

Jaki jest cel rozwoju, czy w ogóle jest celowy? Na jego drodze osiąga się samorealizację, może być dążeniem do dojrzałości jako szczególnie istotnego etapu w życiu człowieka.

Badania nad współczesną psychologią rozwojową wykazały, że nie ma podstaw, by sądzić, że rozwój jest celowy i ukierunkowany. W każdym razie rozwijamy się podejmując aktywność własną i w miarę jak dojrzewamy możemy sobie zakładać, co chcemy osiągnąć, jacy chcemy być, jaki ma być cel zmian, jakie chcemy w sobie poczynić zmiany, aby łatwiej nam było i skuteczniej realizować się w życiu.

Rozwój można planować, są czynniki od nas niezależne, często biologiczne. Upływa czas i tracimy siły. Człowiek z kolei, by żyć musi się rozwijać przez całe życie, podejmować aktywność, wypełniać zadania.

Człowiek pełni w swoim życiu role, wypełnia przez to określone zadania. Przez to więc się zarazem rozwija. Jak wskazuje Erikson i Levinson, na każdym etapie życia człowiek musi podjąć nowe zadania, by się rozwijać.

Kryzysy mogą być rozwiązywane negatywnie, to duża strata w rozwoju społecznym. Jednak trzeba pamiętać, że każdy człowiek ma swój plan życia. Nie zawsze jest w stanie wykształcić określone zasoby i poradzić sobie z zadaniami życia.

Kryzysy pojawiające się w ciągu życia są zawsze ważne, jak jednostka sobie poradzi. Wspomnę o tym, jak Erikson opisał sprawę względem od adolescencji do wieku dojrzałego:

Adolescencja:

Kryzys tożsamość vs pomieszanie ról: właściwe rozwiązanie to poczucie siebie jako osoby, negatywnie rozwiązanie to niejasne poczucie siebie, poczucie fragmentacji siebie, własnego „ja”.

Wczesna dorosłość: