Bezpłatny fragment - Cały w świetle

Każdym dniem rozkwitają wiosenne drzewa naszych serc —

w promieniach prawdziwego słońca.

Domaczaja

wstęp

Kochany Czytelniku

„Gdy ktoś nie chowa swoich ran, wzrasta jak drzewo”

Każdy lęk, smutek i każda rana rozpływa się pod dotykiem miłości.

Jesteśmy kwiatami wiosennego drzewa.

Każdym świtem wzrastamy w siłę.

Cały w świetle nasz czas.

Miłości i serdeczności Wszystkim :)))

Domaczaja, meme

Prozą o Tobie cz. I

Gdy świt lekko puka w okno i uśmiecha się Stwórca — przysiadasz cicho jasnym światłem minionej chwili, którą byłeś i na powrót się tlisz.

Pochylony nad wspólnym stołem i czasem, opowiadasz siebie i całym sobą przemilczasz skrawki dróg.

W dłoniach trzymasz filiżankę kawy i ciepło serca — na wyciągnięcie myśli.

A one:

unoszą się ponad zapatrzeniem i na czarno — białych fotografiach malują tęczę. Jak subtelne wspomnienia nieba… W kolory wplatasz wdzięczność i pogodzenie drogi, choć tęsknota marzeń zagląda w pełne piękna serce — pragnieniem spełnienia. Między promieniami jasnych analiz, spojrzenie na chwilę tonie w zapętlonych troskach. Wiesz jednak, otulony zaufaniem, że to znów tylko chwila, która przecież przeminie.

Jesteś i słońcem i deszczem na każdą duszę. W zieleni traw spacerujesz uśmiechem i choć orzeźwiasz kroki przyjaciół — z utęsknieniem wypatrujesz samotności, by złapać lekki oddech.

To wtedy na mojej dłoni przysiada motyl.

Nie płoszę go i nie zatrzymuję żadnym szeptem. W sercu zostaje ciepłem i ciszą każdego „przed”, „teraz” i „potem”…

04.11.22021r.

Wiem, że jesteś cz. II

Przychodzisz ciszą.

Między wersami wyczytujesz wspólne ścieżki i te, które porozdzielał nam czas.

Przysiadasz na chwilę zostawiając światło, wśród zieleni, gdy w dłoniach jak ciepły pocałunek, ułożyłeś wiersz.