Historia Tomasza
Starożytne pismo powstałe przed końcem II wieku naszej ery. Wskazuje, że językiem oryginału mógł być syryjski. Dzieło znane było starożytnym Ojcom Kościoła, zaginęło i zostało odnalezione w 1945 r.
Tekst zawiera ponad 100 powiedzeń Jezusa Chrystusa, które miał zapisać Tomasz. Jest jednym z najważniejszych pism. To są tajemne słowa, które Jezus żywy wypowiedział do swoich uczniów, a zapisał je Didymus Juda Tomasz.
No to zaczynamy!
Kto ma uszy do słuchania, niech słucha.
Rzekł Jezus:
„Kto znajdzie znaczenie tych słów, nie zakosztuje śmierci”.
„Kto szuka, niech nie ustaje w poszukiwaniu, aż znajdzie. A jeśli znajdzie, zadrży. Jeśli zadrży, będzie zdumiony i będzie panował nad Pełnią”.
„Gdy ci, którzy wam przewodzą powiedzą wam: Oto królestwo jest w niebie, wtedy ptaki niebieskie będą pierwsze przed wami. Jeśli powiedzą wam, że ono jest w morzu, wtedy ryby będą pierwsze przed wami. Bo królestwo jest tym, co jest w was i tym, co jest poza wami”.
„Jeśli poznacie samych siebie, wtedy będziecie poznani zrozumiecie, że jesteście synami Ojca żywego. Jeśli zaś nie poznacie siebie, wtedy istniejecie w nędzy i sami jesteście nędzą”.
„Człowiek, stary w swoich dniach, nie będzie się wahał pytać małego chłopca o miejsce życia i będzie żył. Gdyż wielu pierwszych będzie ostatnimi i staną się jednym”.
„Poznaj to, co jest przed twoim obliczem, a to, co ukryte przed Tobą, wyjawi się Tobie. Nie ma bowiem nic ukrytego, co nie zostaje odkryte”.
Wtedy jego uczniowie zapytali go i powiedzieli mu:
„Czy chcesz, abyśmy pościli? I jak mamy się modlić, dawać
jałmużnę i na jakie pokarmy zwracać uwagę”?
Rzekł Jezus:
„Nie kłamcie, nie czyńcie tego, czego nienawidzicie. Gdyż wszystko jest jawne wobec nieba. Nie ma bowiem nic ukrytego, co nie będzie objawione i nic tajnego, co nie będzie ujawnione”.
„Szczęśliwy lew, którego zje człowiek i lew stanie się człowiekiem. I wstrętny jest człowiek, którego zje lew i lew stanie się człowiekiem”.
„Człowiek jest podobny do rozumnego rybaka, rzucił swą sieć do morza. Wyciągnął ją z morza pełną małych ryb. Wśród nich rozumny rybak znalazł jedną dużą, ładną rybę. Wyrzucił wszystkie małe ryby do morza i bez trudu wybrał dużą rybę. Kto ma uszy do słuchania, niech słucha”.
„Oto wyszedł siewca, napełnił swą rękę i rzucił.
Niektóre padły na drogę. Przyleciały ptaki i wydziobały je. Niektóre padły na skałę i nie wypuściły korzenia w głąb ziemi i nie wydały kłosów ku niebu. Niektóre padły między ciernie, a te przydusiły nasienie i robak je zjadł. Ale niektóre padły na ziemię dobrą. I ta wydała dobry owoc przyniosła sześćdziesiąt miar i sto dwadzieścia miar”.
„Przyniosłem ogień na świat i oto podtrzymuję go aż zapłonie”.
„Oto niebo przeminie i tamto, które jest nad nim przeminie i zmarli nie żyją, a żywi nie będą umierać. W dniach, w których jedliście coś śmiertelnego, uczynicie to żywym. Jeśli znajdziecie się w światłości, co uczynicie? W dniu, w którym jesteście jednym, staliście się dwoma. Jeśli zaś staliście się dwoma, co uczynicie”?
Uczniowie powiedzieli do Jezusa:
„Wiemy, że odejdziesz od nas. Kto będzie wtedy nad nami panował”?
Rzekł im Jezus:
„Dokąd zawsze się udajecie?… — do Jakuba Sprawiedliwego powinniście się teraz udać. To z jego powodu powstały niebo i ziemia”.
Jezus rzekł swoim uczniom:
„Porównajcie mnie i powiedzcie mi, do kogo jestem podobny”?
Rzekł mu Szymon Piotr:
„Jesteś podobny do sprawiedliwego anioła”.
Powiedział mu Mateusz:
„Jesteś podobny do człowieka, roztropnego filozofa”.
Powiedział mu Tomasz:
„Nauczycielu, moje usta nie mogą zupełnie znieść tego abym powiedział, do kogo jesteś podobny”.
Rzekł Jezus:
„Ja nie jestem twoim nauczycielem, ponieważ wypiłeś i upoiłeś się ze kipiącego źródła, które ja wymierzyłem”.
I wziął go, odprowadził na bok i powiedział mu trzy słowa. Gdy Tomasz przyszedł do swoich przyjaciół, zapytali go: Co powiedział Jezus”?
Rzekł im Tomasz:
„Jeśli wam powiem jedno ze słów, które mi powiedział,
podniesiecie kamienie, aby rzucić we mnie, a ogień wyjdzie z kamieni aby was spalić”.
Rzekł im Jezus:
„Jeśli pościcie, sprowadzacie na siebie grzechy, a jeśli się
modlicie, będziecie skazani, jeśli dajecie jałmużnę, popełniacie zło wobec swoich duchów. Jeśli wychodzicie do jakiegoś kraju, i jeśli wędrujecie po jego terenie, to jeśli przyjmują was, jedzcie, co przed wami położą, uzdrawiajcie chorych, którzy są wśród nich. Bowiem to, co, wejdzie do waszych ust, nie zanieczyści was, ale raczej to, co wychodzi z waszych ust jest tym, co was zanieczyści”.
„Jeśli ujrzycie takiego, którego nie zrodziła kobieta, padnijcie na wasze twarze i uczcijcie go — ten jest waszym ojcem”.
„Ludzie może myślą, że przyszedłem, aby przynieść pokój na świat, a nie wiedzą, że przyszedłem, aby przynieść rozdarcia na ziemię, ogień, miecz, walkę. Gdy bowiem pięciu będzie w domu, trzech powstanie przeciw dwom, a dwu przeciw trzem. Ojciec przeciw synowi, a syn przeciw ojcu. I staną się wobec siebie jakby pojedynczy”.
„Dam wam to, czego oko nie widziało i czego ucho nie
słyszało i czego ręka nie dotknęła i co, nie weszło do serca człowieka”.
Rzekli uczniowie do Jezusa:
„Powiedz nam, jaki będzie nasz koniec”?
Odrzekł im Jezus:
„Czy odkryliście już początek, aby poszukiwać końca? Bowiem tam, gdzie jest początek będzie także koniec. Błogosławiony kto stanie na początku, ponieważ pozna koniec i nie zakosztuje śmierci”.
„Błogosławiony kto istniał, zanim się stał. Gdy będziecie
moimi uczniami i będziecie słuchać słów moich, te kamienie będą wam służyły. Pięć drzew bowiem macie w raju. Nie zmieniają się ani latem ani zimą, a liście ich nie spadają. Kto je pozna, ten nie zakosztuje śmierci”.
Rzekli uczniowie do Jezusa:
„Powiedz nam, do czego podobne jest królestwo niebieskie”?
Rzekł im Jezus:
„Podobne jest do ziarna gorczycy, najmniejszego ze
wszystkich nasion. Jeśli spadnie na ziemię, którą się uprawia, ta wydaje ogromną gałąź, i ta staje się osłoną dla ptaków niebieskich”.
Rzekła Mariham do Jezusa:
„Do kogo podobni są twoi uczniowie”?
Odrzekł Jezus:
Kup książkę, aby przeczytać do końca.