Bezpłatny fragment - bezsensowny tomik poezji

czas

czas mija

szybko

nieubłaganie

jeszcze wczoraj był nowy rok

a już święta za pasem

wszystko mija

dzień za dniem

tydzień za tygodniem

nawet nie wiesz

kiedy

a już minął rok czy dwa

życie ulatuje ci przez palce

ale co to za życie?

już lepiej nie czekać

i skończyć to

tu i teraz

depresjo

depresjo

droga przyjaciółko

dlaczego odwiedzasz mnie tak często?

przychodzisz rano

gdy zmywam z powiek ślady snu

i w środku dnia

kiedy znoszę trudy zajęć mych

oraz wieczorem

gdy zmęczony

kładę głowę na posłanie

czekając na sen

odwiedziny twe

bolesne

odbierają siły

i do życia chęć

i wciąż pchają

w objęcia śmierci

czarnej

złej

a tak upragnionej

depresjo

proszę

odejdź

nie chcę już dłużej żyć

inni mają gorzej

nie ważne co cię trapi

jakie problemy

sprawy

przygniatają

miażdżą

odbierają dech

oni powiedzą

„inni mają gorzej”

twe problemy

dla ciebie

ogromne

wielkie

nie do pokonania

dla innych

malutkie

nieznaczące nic

w obliczu ich spraw

jesteś nikim

malutkim nieudacznikiem

niepotrafiącym nic

„nie przejmuj się”

„nie smuć się”

ciągle słyszysz to z ich ust

i masz dość

nóż ostry

przecina żyły

ciepła krew

strumieniem

leje się

i tak to się kończy

ty płakałeś sam

w pokoju swym zamknięty

a oni?

na pogrzebie twym

jesień

za oknem deszcz

ponury

ciemny świat

i ty

rutyna cię dobija

smutek zżera od środka

a myśli samobójcze wykańczają

masz już dość

ale jesteś zbyt słaby

by wstać

wyciągnąć z szuflady nóż

i podciąć sobie żyły

wycierasz więc jedynie łzy

w wyrwaną kartkę z kalendarza

i wypatrujesz końca

niedługo zima

a później wiosna

może wraz z roślinami

twoja chęć do życia

powróci do życia?

kto

kto będzie płakać nad mym grobem?

kto upadnie na kolana

ukryje twarz w dłoniach

powstrzymując łzy?

nie wiem

depresja podpowiada: nikt

serce mówi: ukochany zwierz

a jak naprawdę będzie?

nie wiem

być może

jakaś staruszka

stanie nad nagrobkiem mym

i uroni łzę

gdy zobaczy

że tak młody człowiek

poddał się

i zakończył życie swe

tak marne

tak słabe

ale i

jedyne

kys

pada słowo

depresja

niektórzy w śmiech

inni z niepokojem rozglądają się w około

są też tacy

co pogardliwie prychają

i lenistwo wytykają

pada słowo

samobójstwo

strach w ich oczach jest już dobrze widoczny

nie rozumieją

i nie chcą zrozumieć

ale i tak

jeden czy drugi

rzuci

„zabij się”

spełnij ich żądanie

a oni?

zdziwieni

że tak się kończy

ten ich wytwór wyobraźni

i lenistwo

ludzie

nie przejmuj się

tym co o tobie mówią

nie zwracaj uwagi

na ich wyzwiska

lekceważący wzrok

nie są ciebie warci

ignoruj ich

i nie załamuj się

bo jeden nazwie cię

debilem

albo zjebem

nie warto

nawet jeśli miałbyś

zamknąć się

w małej celi

zwanej samotnością

nie przejmuj się

lepiej jest być smutnym samemu