Kocham moje miasteczko
Położone nad rzeczką
Rzeczka w słońcu się mieni
A miasteczko zieleni
Znam tu wszystkich
Każdego dorosłego i dziecko
I mnie też wszyscy znają
W moim małym miasteczku
Kiedy to pisałem płakałem
Kiedy to czytam wspominam
Wspomnienia z 2012 r.
Różan — małe miasteczko położone nad rzeką Narew szczyci się bogatą ponad 600-letnią historią. Było stolicą Ziemi Różańskiej i prężnym ośrodkiem handlowym i turystycznym.
Prawa miejskie otrzymał w 1378 r.
Na rozwój miasta miało wpływ jego korzystne usytuowanie i lokalizacja koszar.
Drogi wodne i lądowe miały wpływ na powstanie miejsc targowych, gdzie odbywała się wymiana towarów pochodzenia lokalnego jak i przywożonych przez kupców z dalszych dzielnic kraju.
W okresie międzywojennym Różan liczył 5000 mieszkańców, w tym 40% stanowili Żydzi zajmujący się głównie handlem.
Ze względu na położenie Różana (fortyfikacje) od najazdu szwedzkiego, każda wojna przynosiła znaczne zniszczenia, które w czasie II wojny światowej i okupacji hitlerowskiej doszły aż do 95%.
W XV w. Różan stał się stolicą ziemi zwanej różańską. Po przyłączeniu Mazowsza do Korony, Różan został siedzibą starosty grodowego. Według lustracji królewskiej z 1565r. miasto liczyło 330 domów (około 2 tys. mieszkańców). W granicach miasta prawdopodobnie wzniesionych było 6 kościołów i zamek spełniający ważne funkcje obronne z uwagi na bliskość ziem pruskich i litewskich. Bruki daleko sięgały poza gród i odkopywane były zarówno jak i mury piwnic w ornych polach. Wedle tradycji królowa Bona odbudowawszy zamek tutejszy w nim niekiedy przebywała. Z zamku i kościołów nie pozostało śladu. Z zabytków przeszłości pozostał jedynie kościół parafialny p. w. Św. Anny, odnowiony w 1841r. Późniejsze przemiany i dodatki zatarły ostrołukowy charakter budowli pochodzący z początku XVI w.
Źródło: UG Różan
Oto róża z Różana
Oto róża z Różana
Z różanego sadu zerwana
Chociaż jest miastem pełnych zabytków
Nie widać po nich żadnych ubytków
Mamy nawet rzekę Narew
To nie jest żaden zalew
I tak na koniec tego czytania
Rusz się do Różana!
Patrzeć w gwiazdy
Gdy patrzę w gwiazdy na niebie
Szukam Ciebie obok siebie
Wiem, że gdzieś świecisz dla mnie
Jest jasno nawet, gdy jest w pokoju ciasno
Spoglądam na niebo
Szukam „to tu”, „to tam”
Dla Ciebie wszystko mam
Żebyśmy się tylko ze sobą kochali
Ze wszystkim dogadywali
Kup książkę, aby przeczytać do końca.