Bezpłatny fragment - 100. Głosów Przeszłości i Mostów Przyszłości

W poezji tkwi wyjątkowa moc — zdolność przekraczania granic czasu i przestrzeni, dotykania ludzkich serc i budowania mostów pomiędzy pokoleniami. W tomiku „100. Głosów Przeszłości i Mostów Przyszłości” zanurzamy się w świat, w którym przeszłość przemawia do nas głosami doświadczeń, wspomnień i emocji, a przyszłość kusi obietnicą marzeń, które jeszcze czekają na swoje spełnienie.

Każdy wiersz w tym zbiorze jest jak dialog z przeszłością i jednocześnie wyciągniętą dłonią ku temu, co nadejdzie. Są to mosty — nie z kamienia czy stali, ale z myśli, słów i uczuć, które łączą to, co było, z tym, co dopiero nadejdzie. To podróż, która nie wymaga bagażu, jedynie otwartego serca i chęci słuchania.

Zapraszam Cię, drogi Czytelniku, do odkrycia tych stu głosów, które w zgiełku codzienności przynoszą chwilę zatrzymania i refleksji. Może wśród tych wersów znajdziesz swój własny most — pomiędzy tym, kim byłeś, a tym, kim pragniesz się stać.

Jakub Jagiełło

1. Mosty milczenia

Budujemy mosty ze słów,

lecz czasem milczenie

rozpina je mocniej niż dźwięk.

Nie każda rozmowa ma głos,

czasem jedno spojrzenie

przenosi więcej niż krzyk.

Słowa są cegłami mostów,

ale to cisza w szczelinach

tworzy ich prawdziwą siłę.

Gdy milkną usta,

serca zaczynają mówić

językiem niewidzialnych gestów.

Nie bój się ciszy,

to ona uczy nas

słuchać między słowami.

2. Głos ukryty w cieniu

Nie każdy głos brzmi głośno,

czasem cicho szeptane

przemienia świat głębiej niż krzyk.

Szept może stać się wichrem,

jeśli ktoś nauczy się

słuchać jego brzmienia.

Cisza nie jest pustką,

to przestrzeń, w której

rodzą się najważniejsze myśli.

Mały głos w tłumie

może być jedynym,

który naprawdę coś zmienia.

Nie liczy się siła dźwięku,

ale prawda, która

ukrywa się w jego cieniu.

3. Lekcja niewypowiedziana

Nie w słowach tkwi nauka,

lecz w spojrzeniu, które

uczy, choć nigdy nie mówi.

Książki pełne liter

nie znaczą nic,

gdy nie ma serc, które je czują.

Mądrość nie mieszka w słowach,

ale w tym,

co nimi wyrażamy.

Nauczyciel milczy,

a uczeń odkrywa

własną drogę do prawdy.

Nie pytaj, jak mówić,

zapytaj, jak słuchać —

bo to jest prawdziwa nauka.

4. Kręgi w wodzie

Każda myśl jest falą,

rozchodzi się w nieskończoność,

by wrócić do źródła.

Wrzucamy pytania jak kamienie,

a odpowiedzi odbijają się

w powierzchni naszej świadomości.

Czy fala pamięta kamień,

który ją stworzył,

czy po prostu płynie?

Może jesteśmy tylko

kręgami na wodzie,

które znikają w czasie.

A może to woda pamięta,

każdy szept, każde pytanie,

każdą myśl, którą jej powierzamy?

5. Cień czasu

Co było przed początkiem?

Czy kres jest iluzją?

Gubimy się w pytaniach.

Czas płynie jak rzeka,

lecz czy rzeka wie,

dokąd naprawdę zmierza?

Każda chwila umiera,

zanim zdążymy

ją naprawdę przeżyć.

A może to my

nie istniejemy naprawdę,

tylko śnimy czas?

Gdy wszystko przeminie,

czy pozostanie echo,

czy tylko pustka?

6. Mowa umarłych słów

Czy język umiera naprawdę,

gdy nikt go nie mówi,

czy tylko śpi w księgach?

Czy litery mogą oddychać,

gdy nie ma ust,

które wypowiadają ich dźwięki?

Każde słowo było żywe,

miało serce i duszę,

zanim pochłonęła je cisza.

Czy gdy je przeczytasz,

wrócą do życia

choć na krótką chwilę?

Może nie umierają,

tylko czekają,

aż ktoś je znowu pokocha.

7. Pieśń w ruinach

Tam, gdzie język milknie,

kamienie śpiewają

melodią dawnych myśli.

Słowa wyryte w murach

mówią więcej,

niż moglibyśmy usłyszeć.

Zapomniane pieśni

wibrują w przestrzeni,

szukając nowych ust.

Czy słyszysz ich wołanie,

czy tylko szum wiatru

wśród starych ruin?

Może to my jesteśmy

głusi na historie,

które nigdy nie przestały istnieć.

8. Słowa, które budują

Słowa są cegłami mostów,

lecz czasem wystarczy jedno,

by zburzyć całą konstrukcję.

Mądrość nie tkwi w mowie,

ale w tym, czy potrafimy

rozumieć drugiego człowieka.

Nie każde zdanie jest mostem,

czasem to tylko

mur oddzielający ludzi.

By mówić, nie wystarczy język,

trzeba też serca,

które potrafią słuchać.

Nie bój się ciszy,

bo w niej rodzą się

najważniejsze słowa.

9. Język światła

Nie tylko dźwiękiem mówimy,

czasem spojrzenie

potrafi rozświetlić ciemność.

Są słowa, które ranią,

ale są i takie,

które leczą jak blask słońca.

Kiedy ktoś tonie w smutku,

nie trzeba wielkich zdań,

wystarczy cichy gest.

Najważniejsze rozmowy

toczą się w miejscach,

gdzie milczenie mówi więcej niż krzyk.

Czy widzisz, że słowa

są jak promienie,

które łączą ludzi w światło?

10. Myśl, która nie istnieje

Czy myśl istnieje naprawdę,

czy tylko się pojawia

i znika jak cień?

Jeśli jej nie wypowiem,

czy wciąż należy do mnie,

czy nigdy jej nie było?

Czy pytanie jest odpowiedzią,

czy odpowiedź

jest nowym pytaniem?

Jesteśmy tylko chwilą

w nieskończonym czasie,

czy to czas jest w nas?

Gdy przestaniemy myśleć,

czy świat wciąż będzie istniał,

czy rozpadnie się w nicość?

11. ParadoKS snu

Czy życie jest snem,

czy sen jest życiem,

którego nie rozumiemy?

Jeśli pamiętam marzenie,

czy ono wydarzyło się,

czy tylko chce, bym w to wierzył?

Kiedy zamykam oczy,

świat znika,

czy to znaczy, że go nie było?

Gdy się budzę,

czy na pewno wracam,

czy tylko wchodzę w inny sen?

A może to wszystko,

co nazywamy rzeczywistością,

jest snem kogoś innego?

12. Księga, której nikt nie czyta

Czy książka jest martwa,

gdy nikt jej nie otwiera,

czy śni o dotyku dłoni?

Czy litery czują chłód,

gdy zamknięte na wieki

nie mogą mówić?

Słowa, które kiedyś żyły,

są dziś uwięzione

w ciszy zapomnienia.

Każda litera pragnie,

by ktoś ją przeczytał

i ożywił jej duszę.

Bo język nie umiera,

dopóki ktoś

wciąż go pamięta.

13. Ostatni mówca

Był ostatnim, który mówił,

lecz nie miał już komu

przekazać swoich słów.

Każda głoska drżała,

jakby wiedziała,

że zaraz zniknie na zawsze.

Nie było już uczniów,

nie było już ksiąg,

tylko echo w pustce.

A gdy umarł,

język stał się

milczeniem świata.

Czy ktoś jeszcze pamięta

choć jedno jego słowo,

czy też wszystko odeszło w mrok?

14. Przemilczane lekcje

Największa nauka

nie kryje się w słowach,

ale w tym, co przemilczane.

Nie każdy błąd

potrzebuje reprymendy,

czasem wystarczy spojrzenie.

Gdy dziecko pyta o świat,

nie zamykaj jego ciekawości

w sztywnych definicjach.

Prawda nie zawsze jest prosta,

ale to od niej

zaczyna się zrozumienie.

Milczenie bywa nauczycielem,

którego uczniowie

zrozumieją po latach.

15. Brama do porozumienia

Słowo może otworzyć

bramę między duszami,

lub zamknąć ją na zawsze.

Nie każde „tak” jest zgodą,

nie każde „nie”

jest odrzuceniem.

Czasem cisza

jest jedyną odpowiedzią,

którą naprawdę mamy.

Ludzie myślą, że rozmawiają,

ale tak naprawdę

często tylko czekają na swoją kolej.

Czy słyszysz,

co mówią inni,

czy tylko własne myśli?

16. Kim jesteśmy?

Czy jesteśmy myślami,

czy tylko ciałem,

które myśli nosi w sobie?

Czy jesteśmy czasem,

który przemija,

czy chwilą, która trwa?

A może istniejemy

tylko w spojrzeniach innych,

odbici w cudzych oczach?

Gdy nikt o nas nie myśli,

czy wciąż istniejemy,

czy już nas nie ma?

Czy odpowiedzi są potrzebne,

czy wystarczy nam

samo pytanie?

17. Drugi koniec linii

Gdzie kończy się myśl,

gdy zostaje wypowiedziana,

czy wciąż jest moja?

Słowo puszczone w świat

może trafić do kogoś,

kto je zrozumie inaczej.

Czy mamy kontrolę

nad tym, co mówimy,

czy nad tym, jak to zabrzmi?

Może jesteśmy

tylko echem cudzych zdań,

które dawno ktoś wypowiedział.

A może każda myśl

wraca do nas

jak bumerang znaczeń.

18. Szept ruin

W ruinach starego miasta

kamienie mówią językiem,

którego już nie znamy.

Dawne głosy w murach

drzemią cicho,

czekając na słuchacza.

Czy historia milczy,

czy tylko my

przestaliśmy ją słyszeć?

Słowa wyryte w skale

nie znikają,

tylko my nie umiemy ich czytać.

Język nie ginie naprawdę,

dopóki świat

nosi jego ślady.

19. Pieśń w popiołach

Kiedy płonął manuskrypt,

czy jego słowa

uleciały z dymem?

Czy język może umrzeć,

czy tylko przejść

w inną formę istnienia?

Czy głos dawnych poetów

wciąż śni o tym,

by ktoś go ponownie odnalazł?

Każde spalone słowo

może odrodzić się

w ustach przyszłych pokoleń.

Bo język nie ginie,

dopóki choć jedna dusza

go pamięta.

20. Kiedy świat milknie

Co się stanie,

gdy zabraknie ludzi,

którzy potrafią mówić?

Czy ziemia zapomni,

jak brzmiały dźwięki,

które tworzyły jej historię?

Czy język może przetrwać

w pustce kosmosu,

gdy już nikt go nie używa?

Czy słowa pozostaną

na wieczność zapisane

w gwiezdnych pyłach?

A może cisza

będzie ostatnim językiem,

który wszyscy zrozumieją?

21. Mowa serca

Są słowa wypowiedziane,

ale są i takie,

które mówi tylko serce.

Czy potrafisz słyszeć

to, co ukryte

między sylabami?

Czasem jedno zdanie

waży więcej

niż tysiąc książek.

Nie licz słów,

ale ich znaczenie,

bo w nim tkwi prawda.

Najgłośniejszy język

to ten, który

przemawia ciszą.

22. Dziecięca mądrość

Dziecko mówi prosto,

ale w jego słowach

kryje się cała prawda.

Nie zna jeszcze masek,

nie ukrywa myśli

za zbędnymi zdaniami.

Mówi, co czuje,

a nie to,

co wypada powiedzieć.

Gdybyśmy słuchali dzieci,

może świat

stałby się lepszy.

Ale zamiast tego

uczymy je,

jak milczeć.

23. Iluzja teraźniejszości

Czy istnieje chwila,

czy tylko myśl,

że właśnie trwa?

Czy to, co jest,

już stało się przeszłością,

zanim zdążymy to pojąć?

Może nigdy nie istniejemy

tu i teraz,

a tylko pomiędzy?

Może teraźniejszość

jest tylko cieniem

przeszłych decyzji?

A może nigdy jej nie było,

bo świat to tylko

ciągłe stawanie się?

24. To, co niewidoczne

Czy istnieje coś,

czego nie widzimy,

czy tylko to, co dostrzegamy?

Gdy zamkniesz oczy,

czy świat zniknie,

czy będzie trwał bez ciebie?

Czy niewypowiedziana myśl

jest prawdziwa,

czy staje się nią dopiero w słowie?