W przestrzeni, gdzie cisza ma własne imię, a dźwięk odciska się w strukturze snu, otwiera się „Głos Otchłani”. To nie opowieść, lecz drganie — przewodnik po krajobrazach niewysłowionych prawd. Pomiędzy pamięcią planety a wibracją duszy, dzieci Tatarii wchodzą w rezonans z tym, co pierwotne, pradawne, ukryte. Księga, która nie mówi — lecz brzmi.