Jak to się zaczęło?

O autorce Nie jestem pisarką. Jestem kobietą, może podobną do Ciebie, która musiała coś opowiedzieć, żeby przetrwać. Pisanie było moim sposobem na oddychanie, gdy wszystko inne przestało działać. Przez lata uczyłam się milczeć i dopasowywać. Dziś uczę się mówić: o bólu, o miłości, o tym, jak bardzo można się zgubić i jak powoli, czasem idąc drogą dookoła, można się odnaleźć. Nie wiem, dokąd mnie to zaprowadzi. Ale jeśli choć przez chwilę poczujesz, że nie jesteś sam, to ta książka miała sens.