Weronika Szewczyk (ur. 2002) stara się łączyć wrażliwość egzystencjalną z filozoficzną głębią i symbolicznym obrazowaniem. Pisze o tym, co niewygodne, przemilczane, rozpadające się — i o tym, co się z tego rodzi. Z wykształcenia kognitywistka i matematyczka, po godzinach obserwatorka procesów świata i człowieka w nim.