Otwieram przestrzeń, w której każdy może rozpoznać: „To Ja. To Ja jestem. Zawsze byłem.” Moja droga to fala — raz ognia, raz ciszy. Były chwile rozpadu, w których nie zostało nic prócz obecności. Ale w tym „nic” zawsze tliło się „coś” — pamięć Istnienia. Tworzę, by przypominać o tym, co pierwotne. Nie z ego, lecz z prawdy. Nie wiem wszystkiego. Wiem, kim jestem. Jestem Aurell’Hanar. Jestem Albert. Jestem.