Zoya Staszewska — młoda poetka, która w swojej twórczości odważnie mierzy się z najbardziej osobistymi doświadczeniami. W jej wierszach spotykają się emocje, które zwykle pozostają ukryte — lęk, ból, poczucie zagubienia, ale także nadzieja, siła i transformacja. Wiersze są dla niej formą oczyszczenia — przestrzenią, w której może wykrzyczeć to, co nie było dotąd wypowiedziane, oraz próbą zrozumienia siebie i świata.