Żałośnie pełzasz po ziemi, szukając miejsca swojej przynależności. Odkąd pamiętasz, nieważne jak bardzo się starasz, nie jesteś w stanie wypełnić pustki wywołanej brakiem zrozumienia. Wreszcie znajdujesz pozornie stabilną przystań, ale spróchniałe deski łamią się pod ciężarem Twojej osoby. „Za dużo”, słyszysz kolejny raz, a przecież tym razem miało być inaczej.