Urodziłem się w Podkarpackim Trójmieście. W przedsionku Beskidu Niskiego. Schyłkiem lata, początkiem jesieni, gdzie zodiakalna Panna odebrała poród, by mnie ochrzcić żywiołem ziemi. Staram się być miłośnikiem życia, chłonąc je, pracować nad sobą, tworzyć i uczyć się, tak, by to wszystko przypominało mi o schowanych po kieszeniach synonimach człowieczeństwa. Piszę o życiu, miłości i śmierci. O wnętrzu człowieka, jego radościach i bolączkach, bziku, słabościach i pokusach. O kobietach, pożądaniu, Bogu i tym drugim. O sobie samym. Od najmłodszych lat podszyty dźwiękiem. Najpierw była muzyka i to z nią przebywałem. A gdy zacząłem dorastać, zobaczyłem w niej kochankę. Gdy odchodziła, płakałem, bo myślałem, że na zawsze. Ale zawsze wracała i za każdym razem w innej kobiecej postaci. Ten sam rytm bicia serca, ale co rusz inna intensywność, ze zmienną nutką pożądania. Innym razem, to ja jej wykrzykiwałem: „mam dość, idź stąd i nie wracaj więcej!”. Też wracała. I tak jest do dziś, aż z mego serca zrobiła sobie dom. Później nastało wielkie pisarstwo. I tak żyjemy w tym romantycznym biseksualnym trójkącie, we mnie te dwie muzy, Erato i Aojde.