Iga Kowalska — rocznik bez znaczenia, bo liczy się temperament. Zamiast medytować w lesie, woli pisać o kobietach, które się nie mieszczą — ani w sztywnych ramach, ani w cierpliwości facetów. Z wykształcenia może być kimkolwiek, ale z powołania — prowokatorką uśmiechu. Tworzy bohaterki, które mówią to, co myślą, chociaż nie wypada. Uwielbia historie z pęknięciem, humorem i pazurem. Pisze dla tych, które wolą się śmiać niż zamartwiać, i wiedzą, że miłość najlepiej smakuje z nutką ironii.