Młodzi i odwiecznie skłóceni uczniowie szkoły ponadgimnazjalnej postanowili na chwilę zakopać wojenny topór i razem stworzyć dzieło, to dzieło. Wspólna praca, zaangażowanie i cel połączyły tak odmienne charaktery. Dawid, odwiecznie niezrównoważony człowiek, podjął się tego wyzwania ze swoją nieograniczoną wyobraźnią. Kreatywność i błyskotliwość przelał na papier, lecz w tym wszystkim pomogły mu Klaudia, która wsparła go swoją humanistyczną stroną i wiedzą w zakresie czarnej magii oraz Patrycja, która swoją ręką zdziałała cuda, nie tylko w tekście, ale także w szacie graficznej. Pamiętajmy również o Joli, która zainicjowała podjęcie się tego jakże trudnego zadania. Ze stalowymi nerwami okiełznała całą grupę, ukierunkowując ich na właściwe tory, chociaż sama puściła wodze fantazji, tworząc nieprzeciętne szkice.