Irena Ziółkowska z domu Bańkowska. Matka, babcia i prababcia, której największym marzeniem było podzielenie się ze światem bólem i tęsknotom, które przez lata nosiła w swoim sercu. Autorka ma nadzieje, że te wiersze będą cząstką, która po niej pozostanie dla jej wnuków, prawnuków oraz wszystkich zainteresowanych, którzy zechcą ją wspomnieć oraz westchnąć nad jej tragicznymi losami.