Szczęśliwym się nie jest, szczęśliwym się bywa – to chyba najczęściej spotykana próba zdefiniowania błogiego stanu, który dla wszystkich jest zazwyczaj za bardzo ulotny. Z drugiej zaś strony, pomimo swojego krótkiego czasu trwania, jego pozytywna intensywność sprawia, że pragniemy, by trwał w nieskończoność. Jak więc o szczęściu myśleć, pisać no i rozmawiać? Piotr Griffin w swoim tomiku pt. „Rozmowy o szczęściu” podejmuje próbę scharakteryzowania tej emocji i opisania jej przejawów. Co zdradza czytelnikowi o szczęściu?
Autor w formie narracyjnej liryki przedstawia rozważania na temat szczęścia i jego form: jest więc o ogromnej sile miłości, nieugiętej wierze czy o wielkich marzeniach. Szczęściem jest więc promienny uśmiech bliskiej osoby, wschód słońca oglądany w parze, dobrze dokonany wybór czy poczucie życiowego spełnienia. „Pocałunek” zdaje się najtrafniej ujmować nietrwałość i piękno, które kryje w sobie szczęście. Z kolei „Historia jednego marzenia” traktuje o głębokim uczuciu, które jest codziennym powodem do radości i celem na horyzoncie życia. Utwór pt. „Wdzięczność” jest apoteozą życia na własnych zasadach – takiego, gdy nie ma się ogromnych wymagań i oczekiwań, a wszystko co nas spotyka jest miłym prezentem od losu.
Griffin zadaje w tomiku sporo pytań, jakby zapraszając czytelnika to tytułowej konwersacji na temat stanu błogości. Refleksje na temat przemijania i śmierci nie mają w sobie mrocznego zabarwienia, a towarzyszy im poczucie wypełnienia życiowej misji oraz wewnętrzny spokój. Czy w tym tkwi przepis na szczęście – w postawie pogodzenia się z nieubłaganym losem? W toku lektury „Rozmów…” dotykamy także sfery sacrum, którą stanowi dla podmiotu lirycznego krainę szczęścia właśnie. W „Pięknie wiary” czytamy o błogim uczuciu wolności, które towarzyszy wszystkim, którzy nie lękają się śmierci. Prowokacyjnie zatytułowany wiersz pt. „Czy jest życie przed śmiercią?” zdaje się zmuszać do refleksji nad osobami, które żyjąc w ciągłym strachu, tak naprawdę nigdy nie poczuły adrenaliny i prawdziwej pełni swojego istnienia.
Niemal siedemdziesięcio-stronicowa książka to zbiór luźnych myśli na temat szczęścia. Choć oczywiście dla każdego szczęściem może być coś innego (wyobrażam sobie, że dla niektórych największym szczęściem byłby kubek ciepłej herbaty po ciężkim dniu albo nieplanowane wakacje), nadrzędne wartości zawarte w publikacji są bardzo uniwersalne dla każdego grona czytelników.
Co to jest miłość, co to jest rozum, co to jest czas?
Miłość jest kompromisem z rozumem oraz z czasem.
Rozum jest kompromisem z miłością oraz z czasem.
Czas jest kompromisem z miłością oraz z rozumem.
(fragment wiersza pt. „Olśnienie”)
Z pewnością czytelnicy pozostałych publikacji Piotra Griffina dostrzegą analogię i uzupełnienie dla „Esencji miłości” i „Koncepcji istnienia”. Odnośnie tej ostatniej Autor dodaje: Nie wszystkie elementy koncepcji istnienia, z uwagi na intymność tego procesu, można bowiem przekazać prozą, część z nich można przekazać jedynie w postaci metaforycznych elementów lirycznych, które przenoszą stan duchowego ożywienia twórczego. Jeśli zatem „Rozmowy o szczęściu” to lektura, która zwróciła na siebie uwagę i zainteresowanie, warto sięgnąć po pozostałe tomy Griffina pomimo, że nie stanowią one trylogii, a jedynie pozwalają pełniej zrozumieć autorski przekaz.
Tytuł: „Rozmowy o szczęściu”
Autor: Piotr Griffin
Autorka recenzji: Małgorzata Świerad
Książkę można nabyć w Księgarni Ridero
