Elisabeth Coleger
Bielsko-Biała
23.02.2020r.
Jak radzić sobie z trudnym dzieckiem?
Przedmowa Autora
Umiejętność dyscyplinowania trudnego dziecka jest nie lada wyzwaniem dla każdego z rodziców. Nikt nie uczy tych umiejętności przyszłych rodziców, ani też nie jest to coś, co większość rodziców przewiduje, że nie musi wiedzieć, jak to zrobić. A jednak większość rodziców ma za zadanie dyscyplinować emocjonalne dzieci i nie jest trudno czuć się samotnym. Od czasu do czasu nawet najłatwiejsze dzieci mogą być trudne.
Naszym zadaniem jako rodziców jest nauczanie naszych dzieci, gdzie są i jak się w nich zachowywać.
Ale kiedy masze dziecko jest zbyt emocjonalne, często łatwiej to powiedzieć niż zrobić, gdy każde przekroczenie granicy może przerodzić się w emocjonalną burzę, która jest wyczerpująca dla każdego z was i grozi zmarnowaniem całej dobrej pracy, którą oboje wykonaliście do tej pory. Te emocjonalne zmagania o władzę mogą być trudne w dobrym dniu, a pozornie niemożliwe, gdy mamy gorszy dzień. Nie tylko napady złości, złe zachowania wymagają ograniczeń, a wiedza, co robić, nie jest łatwa.
Nigdy nie wiadomo, kiedy nasze dziecko może dostać napadu złości, a wiedza o tym, jak sobie z tym poradzić i zdyscyplinować, rzadko jest wystarczająca, żeby racjonalnie i spokojnie dany problem rozwiązać. Niezależnie od tego, czy dziecko prosi o cukierki przy kasie, odmawia mycia zębów lub bije rodzeństwo, zachowanie dzieci jest oczywiste.
A jednak na tym polu bitwy mamy największą szansę pomóc naszemu dziecku rozwinąć umiejętności, których potrzebuje, aby regulować swoje emocje i swoje zachowanie.
Porady dotyczące dyscyplinowania trudnego dziecka
Przejmij i zachowaj kontrolę
Twoje dziecko wymyka się spod kontroli, ale nie możesz sobie na to pozwolić. Bez względu na to, jak bardzo jesteś zmęczony, jeśli zrezygnujesz z kontroli, poddasz się, sprawdzisz go, pokażesz mu, że może używać tych sztuczek do manipulowania tobą, a to przysporzy więcej kłopotów i zwiększy ilość napadów złości i utrudni kontakt z dzieckiem, a nie go ułatwi. Dwa cele napadu złości to konsekwencje i deeskalacja. Może nie pokazać ci swojej słabości, zamiast tego zdecyduje się wykazać złość i bunt, ale rozpoznanie, dlaczego jego zachowanie wymyka się spod kontroli, może pomóc ci znaleźć kontrolę potrzebną do zarządzania sytuacją i zachować spójność.
Jeśli krzyczysz, rób to z miłością
Jeśli zachowanie spokoju wydaje się niemożliwe, a czujesz, że twój temperament i głos podnoszą się pomimo twoich najlepszych prób zachowania spokoju, upewnij się, że kontrolujesz to, co mówisz. Wywoływanie nazwisk, etykietowanie lub oskarżenia nie są produktywne, a podczas gniewu mogą szybko przerodzić się w bolesne, a nawet obelżywe słowa, które mogą zaszkodzić dziecku przez wiele lat.
Skoncentruj się na swoich uczuciach
Zbytnio troszczę się o ciebie, aby pozwolić sobie na krzywdę. Za bardzo cię kocham, abyś mógł się zranić. Twoje wybory naprawdę mnie zdenerwowały i jestem zły. Oznaczanie uczuć pomaga dziecku zrozumieć twoje doświadczenia, co ważne, daje ci również możliwość kontrolowania. Przekazywanie miłości swojemu dziecku, nawet podniesionym głosem, pomoże przekierować twoje negatywne emocje w stronę pozytywnych, które pomogą wam obojgu.
Wyraź empatię, aby dzielić kontrolę
Napady złości to burze emocjonalne, w których twoje dziecko czuje się poza kontrolą i jest przestraszone mimo, że tego nawet nie okazuje. Dostrajanie się do jego uczuć i nazywanie ich dla niej jest potężne, zarówno dla niego, gdy uczy się artykułować, jak i odegrać swoje uczucia, a także dla ciebie, gdy starasz się zachować spokój. Wiem, że naprawdę chciałeś tego cukierka i jesteś sfrustrowany, że nie możesz go teraz mieć. Wiem, że jesteś zmęczony i nie chcesz teraz brać prysznica. Nazywanie wprost tego co dziecko właśnie przeżywa, pomaga mu poczuć się rozumianym i oferuje mu kontrolę nad doświadczeniem poprzez nazywanie tego doświadczenia.
Wybierz i zastosuj odpowiednie konsekwencje
Uczucia dziecka mogą nie być kontrolowane, ale jego zachowanie musi być. Gdy ważne zasady łamią nasze dzieci, takie jak ranienie ludzi lub odmawianie pewnych rzeczy, które nie podlegają negocjacjom (bezpieczeństwo, higiena, uczęszczanie do szkoły), naszym obowiązkiem jest zaszczepienie konsekwencji, aby powstrzymać je od powtórzenia takiego zachowania. Wybór odpowiednich konsekwencji pod presją nie jest łatwe. Każdy sposób może być dobry wystarczy jedynie wyczuć co najbardziej działa na nasze dziecko i to stosować będąc jednocześnie wyrozumiałym widząc, gdy dziecko żałuje swoich błędów odpuszczamy.
Dobrymi sposobami kar dla dziecka są:
1. Ograniczenie( telewizora, internetu, telefonu).
2. Zabronienie pójścia( do kolegi, na rower, na plac zabaw).
3. Stanie w kącie.
Bądź konsekwentny:
Gdy zdecydujesz się na pewne zasady staraj się nie odpuszczać nawet w chwili słabości, ponieważ dziecko to wyczuję i każdą twoją słabość wykorzysta, dlatego też należy być bardzo konsekwentnym, gdy zauważamy każde nieprawidłowe zachowanie dziecka musimy dane zachowanie potępić i wymierzyć adekwatną kare w stosunku do przewinienia.
Rodzicielstwo i dyscyplina emocjonalnego dziecka nie jest łatwa. Wiemy, że musimy ustalić limity, ale nie chcemy skrzywdzić naszego dziecka. Koncentracja na empatii i ustalanie limitów może pomóc w osiągnięciu równowagi.
Jak zauważyć, że dziecko ma problemy z gniewem?
15 znaków Twoje dziecko ma problem z gniewem
Spotkanie z wyszkolonym profesjonalistą nie oznacza, że twoje dziecko jest szalone, ani nie oznacza, że jesteś niekompetentnym rodzicem. Czasami, z tego lub innego powodu, dzieci potrzebują trochę dodatkowego wsparcia lub innego rodzaju dyscypliny, aby wykonać to, co najlepsze. Wczesna interwencja jest często kluczem do skutecznego leczenia.
Jeśli zastanawiasz się, czy Twoje dziecko może potrzebować pomocy, nie wahaj się szukać leczenia. Jeśli nie ma poważnych problemów, porozmawiaj ze specjalistą ds. Zachowania dziecka. Jeśli zostaną wykryte problemy, specjalista może rozwiązać problem, zanim się pogorszy.
Test na agresję dziecka
Poniższy spis obejmuje bardziej powszechne objawy gniewu u dzieci. Wszystkie dzieci przejawiają te objawy, ale jeśli kilka z nich jest uporczywych lub jeśli twoje dziecko świadczy o wielu z nich, możesz mieć problem.
Opis do testu:
Aby rozwiązać test należy do każdego z poniższych stwierdzeń od 1 do 15 przypisać skale ocen od 0 do 3. Łączna suma ocen ze wszystkich 15 stwierdzeń daje wynik.
Spis stwierdzeń
1. Moje dziecko jest negatywne, celowo powolne i opiera się robieniu tego, co mu się każe, do tego stopnia, że dyscyplina staje się impulsem.
2. Moje dziecko obwinia innych za swoje kłopoty.
3. Moje dziecko nie lubi żadnych zmian i gniewa się, gdy zmiana jest wymuszona na nim.
4. Moje dziecko rzuca lub łamie rzeczy, gdy czuje się sfrustrowane lub rozdrażnione.
5. Ilekroć moje dziecko się denerwuje, uspokojenie go zajmuje dużo czasu.
6. Przyjaciele mojego dziecka nie lubią się z nim bawić, ponieważ jest agresywny.
7. Moje dziecko szuka argumentów lub powodów, by się zdenerwować, nawet gdy wszystko jest w porządku.
8. Kiedy moje dziecko uczy się czegoś nowego, łatwo staje się sfrustrowane i chce zrobić coś innego.
9. Moje dziecko zmienia zasady gry podczas zabawy z innymi dziećmi.
10. Moje dziecko mówi o złośliwych lub pełnych nienawiści rzeczach, gdy tylko czegoś mu zabraniamy.
11. Moje dziecko krzyczy i narzeka na innych.