Proroctwa Księgi Daniela

Wprowadzenie

Biblię a w niej i Księgę Daniela studiuje od 30 lat. Poznałem wiele różnych interpretacji tych samych proroctw. Która z nich jest właściwa? Każdemu wydaje się że ma rację a wszyscy inni błądzą. Na początku miałem zamiar przedstawić poglądy dużych kościołów, ale doszedłem do wniosku, że czytelnik nie potrzebuje błądzić po teoriach. Każdemu wydaje się że to on ma racje a pozostali się mylą. Zwracam uwagę czytelnikowi że Pismo Święte zabrania dowolnej interpretacji proroctw, czyli podstawianie czego dusza pragnie:

2 Piotr. 1:20—21

20. Przede wszystkim to wiedzcie, że wszelkie proroctwo Pisma nie podlega dowolnemu wykładowi. Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym.

W naszych czasach aż roi się od dowolnych tłumaczeń symboli księgi Daniela i Objawienia Jana. Kościoły czy raczej ich przywódcy stosują dowolne podstawianie sobie pod symbolikę proroczą co im się rzewnie podoba, włącznie z własnymi konferencjami. Tak zrobił Rutherford przywódca Badaczy Pisma, gdy podstawił z Księgi Daniela liczby 1290 i 1335 jako wydarzenia wskazujące na ich konferencję w 1922 roku. Mało jest tych którzy tłumaczą jak na podstawie historii owe proroctwa się wypełniły, większość doszukuje się współczesnego okresu jako wypełnienie czasów końca. To te księgi stały się pożywką dla sekt i przepowiadających koniec świata.

Kiedyś oglądałem program po angielsku TBN gdzie mówca jednego z amerykańskich kościołów na pod Księgi Daniela roz. 12 podstawił obecną Syrię, Grecję Niemcy i coś tam jeszcze. Powiem krótko jest to dowolna interpretacja. Aby nie błądzić w domysłach w tej książce pominę tego typu domysły.

Jakie kryteria przyjmuję? Księga Daniela kiedy mówi o proroctwach to trzeba wziąć pod uwagę kilka faktów. Do kogo księga była pisana? kiedy była pisana? i jaki jest kontekst przepowiedni? Np. Daniel napisał że w czasie panowania króla Dariusza modlił się o wyjście Izraela z niewoli.

Wiemy że proroctwo będzie dotyczyło czasów Króla Dariusza i Izraela a nie czasów końca, również wyrywanie jednego zdania z całości tworzy nową teorię, a tak robić nie wolno a to jest częsta praktyka wielu kościołów. Tam gdzie nie ma jasnej wskazówki czego proroctwo dotyczy możemy snuć przypuszczenia. Na pewno przepowiednie nie dotyczą prywatnych osób, ugrupowania religijnego i ich przywódców. W praktyce żydzi w synagogach podawali historie biblijne i ubierali je w dziwaczne teorie. Nikt nie protestował ponieważ dla nich teoria nie była podstawą wiary, jak to ma miejsce w dzisiejszych kościołach, podstawą było prawo. Europejczycy przyjęli grecki system myślenia, ustanowili doktryny, które są najważniejsze, i dali by się pokroić by bronić własnych nauk. Proszę zatem nie traktować tłumaczenia w tej książce jako podstawę wiary, ale jako ciekawostkę. Bogu zależy na twojej czystości, bezgrzeszności w nie wiedzy o królach Babilonu czy Persji. Wiedza nas ubogaca, ale nie może być celem samym w sobie.

Podwójne znaczenie proroctw.

Pisząc o Antychryście w pierwszej kolejności jest to postać historyczna czasów Starego Testamentu w drugiej kolejności ta sama postać może mieć odniesienie do przyszłości. Często powołujemy się na proroctwo o narodzeniu Jezusa gdzie w księdze Izajasza napisano: „Oto panna pocznie i porodzi syna” Proroctwo to dotyczyło czasów proroka Izajasza, o czym się nie mówi, drugie wypełnienie tego samej przepowiedni odnosi się do Marii i Jezusa ok. 600 lat później. I to drugie wypełnienie stało się ważniejsze. Izajasz mówi o królu Tyru ta sama postać jest też odbiciem szatana. Jeżeli historia jest już za nami to wiemy o kogo chodziło i o jakie wydarzenia, ale drugi drugi typ przyszłościowy wymaga ostrożności, by pod Antychrysta i inne postacie symboliczne nie podstawiać kogoś kogo się chce. Zatem zajmę się pierwszym wypełnieniem proroctwa, czyli historycznym wypełnieniem tych przepowiedni bo jest pewne. Drugie wypełnienie jest domysłem.Kiedy Dawid pisał Psalmy odnosi je do siebie, i nawet nie wiedział że niektóre z tych zdań będzie miało wypełnienie na Mesjaszu. w jednym zdaniu są dwa wypełnienia w różnym czasie. Jak w Psalmie 22

Nie jestem w żadnym kościele czy denominacji i nie zależy mi na indoktrynacji, przekonaniu ludzi do swojej nauki, czy nauk mojej grupy wyznaniowej. Duchowni pisząc tłumaczenia są zobligowani by nie zanegować w to co wierzy ich kościół, są zobligowani by propagować zasady wiary które reprezentują, i kiedy nagle dochodzą że jakaś zasada wiary lub pogląd jest sprzeczny z prawdą którą głosili, zaczyna się problem. Ja takiego problemu nie mam. Szczerze podchodzę do zagadnienia, a moim jedynym celem jest prawda. Więc drogi czytelniku wybacz że nie wszystko wiem, i nie wszystko napiszę co wiem, a czasami napiszę o jedno zdanie za dużo. Srebra i złota nie mam, ale co mam to ci daje.

Proroctwo Daniela roz. 2

WSTĘP

Księga proroka Daniela roz. 2, jest szczególnym proroctwem, sięga poprzez wszystkie wieki aż do ponownego powrotu Jezusa Chrystusa. A co ważniejsze, to proroctwo to samo się komentuje. Prorok Daniel żyje w okresie niewoli babilońskiej (605—539 p.n.e). Deportowany w czasie pierwszego najazdu na Jerozolimę, pracował i doradzał poszczególnym królom od Nebokadnezara, króla Babilonu, aż do Dariusza króla Medów i Persów. Ten rozdział nie ma różnych interpretacji, kościoły zgadzają się co do historycznego wypełnienia w czasach starożytnych. Król Babilonu Nebokadnezar zastanawiał się nad przyszłością swojego państwa. Prorok Daniel podaje mu znaczenie snu, w słowach: „po tobie nastąpi następne królestwo, a po nim kolejne” podaje mu cztery królestwa. Dzisiaj na podstawie historii wiemy o jakie mocarstwa chodziło.

Rozdział 2,1

W drugim roku swego panowania Nabuchodonozor miał sen, który tak go zaniepokoił, że nie mógł spać.(bwp)

Komentarz

Drugi rok panowania króla, to 602 p.n.e (panował 604—562) W przekładzie Biblii Warszawskiej jest błąd w tłumaczeniu, podano w “dwunastym roku”

Teksty 2,2—30

Król miał sen proroczy, lecz znając fałszywe przepowiednie swoich magów i astrologów, postanowił nie wyjawić snu, aby jak sam twierdzi aby nie otrzymał fałszywej interpretacji rozkazał aby magowie powiedzieli co mu się śniło, magowie nie mieli możliwości proroczego wglądu w sen króla. Król wydał wyrok śmierci dla wszystkich magów i wróżbitów. Prorok Daniel prosi Boga i otrzymuje wyjaśnienie snu króla.

Teksty 2,31—35

„Ty, królu, miałeś widzenie: Oto olbrzymi posąg stał przed tobą; wielki był ów posąg, potężny jego blask, a straszny jego wygląd. Głowa tego posągu była ze szczerego złota, jego pierś i jego ramiona ze srebra, jego brzuch i jego biodra z miedzi.

Jego golenie z żelaza, jego nogi po części z żelaza, po części z gliny. Patrzyłeś, a wtem bez udziału rąk oderwał się od góry kamień, uderzył ten posąg w nogi z żelaza i gliny, i skruszył je. Wtedy rozsypało się w kawałki żelazo, glina, miedź, srebro i złoto, i było to wszystko jak plewa na klepisku w lecie; i rozniósł to wiatr, tak że nie było po nich śladu. Kamień zaś, który uderzył w posąg, stał się wielką górą i wypełnił całą ziemię”

Głowa ze złota — Królestwo Babilońskie w.37—38 (625—539)

Piersi ze srebra — Królestwo Medów i Persów w.39 (539—331)

Biodra z miedzi — Królestwa Greckie w.39 (331—164)

Nogi z żelaza — Imperium Rzymskie w.40 (164 pne -476 ne.)

Teksty 37—38 — Głowa ze złota

“Ty, o królu, jesteś królem królów, któremu Bóg niebios dał królestwo, moc i siłę, i chwałę.

W którego ręce na całej zamieszkanej ziemi dał ludzi, polne zwierzęta i ptactwo niebieskie, którego uczynił władcą tego wszystkiego, ty jesteś głową ze złota”

Królowie Babilonu (wszystkie daty są p.n.e)

Nabopolasar (625 - 604)

Nebokadnesar (604-562)

Amel-Marduk   (562-560)

Nergalsharusur (560-556)

Labashi-Marduk (556)

Nabonid-Baltazar (556—539)

Tekst 39 — Piersi i ramiona ze srebra

Teksty 2,44—45

“Ale po tobie powstanie inne królestwo, słabsze niż twoje”

Komentarz

Następne królestwo to Imperium dwóch ludów, Posąg ma dwa ramiona. Persów i Medów. Jako imperium, które podbiło wszystkie królestwa istniało od 539—331 p.n.e. Pierwszym władcą został Cyrus II (559—529)

— 550 p.n.e. — 529 p.n.e. Cyrus II Wielki 425 p.n.e. — 424 p.n.e. Sogdianos

— 529 p.n.e. — 522 p.n.e. Kambyzes II 423 p.n.e. — 404 p.n.e. Dariusz II

— 521 p.n.e. Baradija 404 — 358 p.n.e. Artakserkses II

— 521 p.n.e. — 486 p.n.e. Dariusz I Wielki 359 — 338 p.n.e Artakserkses III

— 486 p.n.e. — 465 p.n.e. Kserkses I 338 p.n.e. — 336 p.n.e. Arses

— 464 p.n.e. — 425 p.n.e. Artakserkses I 336 p.n.e. — 330 p.n.e. Dariusz III

— 425 p.n.e. Kserkses II

—

Srebro jest mniej wartościowe niż złoto, Persja miała mniej bogactwa niż Babilon. Persowie zwracali złoto do świątyń, które zostały ograbione przez Babilończyków, nieco słabsza militarnie.

Tekst 39 — brzuch i biodra z miedzi

“A potem trzecie królestwo z miedzi, które opanuje całą ziemię”

Komentarz

Trzecie królestwo to Grecja, Aleksander Wielki pokonał armię Dariusza III pod Gaugamelą w 331 roku p.n.e doszedł do Indii. Grecy jako państwo nie mieli bogactwa, ich główną cechą była filozofia.

Od 331- 323 roku p.n.e Aleksander III Wielki

Po jego śmierci Aleksandra imperium było rządzone przez jego generałów (Diadochów) Trzej z nich założyli własne dynastie: Antygonos, Seleukos, Ptolemeusz. Militarnie jeszcze słabsza od Persji, ponieważ była rozbita na mniejsze państwa.

— Syrię, północną Fenicję, północną Mezopotamię i wschodnią Azję Mniejszą zagarnęli Seleucydzi (Seleukos I Nikator),

— Palestynę, południową Fenicję i Cypr — Egipt (Ptolemeusz I Soter)

— Zachodnią Azję Mniejszą — Tracja (Lizymach)

— i Środkową Grecję z Wyspami Egejskimi — Macedonia (Kassander

.

Tekst 40 Nogi z żelaza

“Czwarte królestwo będzie mocne jak żelazo, bo żelazo wszystko kruszy i łamie; i jak żelazo, które kruszy, tak i ono wszystko skruszy i zdruzgocze”

Komentarz

Kolejnym imperium jest Rzym. Imperium rzymskie swoje jedynowładztwo nad światem zawdzięcza Juliuszowi Cezarowi (100—44) Ale już w 164 roku p.n.e rzymianie zdobywali Kartaginę i Grecję, od tej daty można mówić o zakończeniu panowania Greków. W 133r. p.n.e zdobycie terenów w Azji Mniejszej. 121 r. p.n.e zdobyli południową Galię W 49r. p.n.e Cezar zdobył Hiszpanię a w 47 roku p.n.e wkroczył do Egiptu. Żelazo to symbol siły, nieugiętości i tacy byli rzymianie. Cesarstwo Zachodniorzymskie przetrwało do 476 r n.e. Cesarstwo podzieliło się na dwa państwa zachodnie i wschodnie w 395 roku n.e podział był już faktem. Imperium wschodnie powoli topniało pod naporem islamu w 1453 r. n.e przestało istnieć. To jest oficjalne tłumaczenie niemal wszystkich kościołów. Tak jak nogi są dwie tak istniały dwa mocarstwa

Teksty 2,41—43 Stopy z żelaza i gliny

A to, że palce u nóg były po części z żelaza, a po części z gliny, znaczy, że królestwo będzie po części mocne, a po części kruche. A że widziałeś żelazo zmieszane z gliniastą ziemią, znaczy: zmieszają się z sobą, lecz jeden nie będzie się trzymał drugiego, tak jak żelazo nie może się zmieszać z gliną.”

Komentarz

Od czasów starożytnej Asyrii nad światem panowało jedno państwo, teraz proroctwo twierdzi że, kiedy przeminie Rzymskie Imperium nie będzie już jednej potęgi. Żelazo zmieszane z gliną, państewka słabe i silne, nie będą tworzyć zjednoczonego królestwa. Po 476 roku n.e Rzym rozpadł się, a na jego gruzach powstały państwa dzisiejszej Europy. Próba stworzenia jednego mocarstwa /Napoleon, Hitler/ nigdy się już nie powiodła. Proroctwo zapowiada że tak będzie aż do ponownego przyjścia Jezusa. Ważne przesłanie że z tego żelaznego mocarstwa wyrastają stopy, czyli że podział na małe państwa i brak zjednoczenia po Imperium Rzymskim. Proroctwo nie zajmuje się innymi Imperiami na świecie. Imperium Chińskie, Mongolskie, Rosyjskie czy Tureckie nie jest brane pod uwagę. Proroctwo dotyczy tylko terenów po byłym Rzymie.

.

Teksty 2,44—45 Królestwo Boga.

“Za dni tych królów Bóg niebios stworzy królestwo, które na wieki nie będzie zniszczone, a królestwo to nie przejdzie na inny lud; zniszczy i usunie wszystkie owe królestwa, lecz samo ostoi się na wieki. Jak to widziałeś, że od góry oderwał się kamień bez udziału rąk, rozbił żelazo i miedź, glinę, srebro, złoto. Wielki Bóg objawił królowi, co potem się stanie. Sen jest prawdziwy, a wykład jego pewny”.

Komentarz

Za dni owych królów, małych państw, które tworzą mieszaninę żelaza i gliny Bóg Niebios ześlę z nieba kamień, to symbol Chrystusa, który usunie wszystkie królestwa na ziemi, tworząc własne 1000 letnie imperium, z własnymi prawami i rządami. I tak kończy się proroctwo z drugiego rozdziału.

Podsumowanie

Głowa ze złota — Królestwo Babilońskie w.37—38 (625—539)

Piersi ze srebra — Królestwo Medów i Persów w.39 (539—331)

Biodra z miedzi — Królestwa Greckie w.39 (331—164)

Nogi z żelaza — Imperium Rzymskie w.40 (164 pne -476 ne.)

Duchowy Babilon

Babilon w Księdze Objawienia Jana stał się symbolem walki duchowej Walki przeciwko Królestwu Bożemu, odwrotnością duchowości W naszych współczesnych kościołach możemy również spotkać system babiloński zwany też religijnym który jest odwrotnością życia w duchu a polega on na:

Dn 4,27 — Babilon jest systemem zbudowanym przez człowieka, opartym na ludzkiej tradycji i ludzkich osiągnięciach. To nie Duch Święty kieruje parafią, zborem czy jak go tam nazwiemy lecz duchowny. Tradycja jest ważniejsza od kontaktu z Bogiem. W Babilonie żyje się świętami, choinkami, zajączkami i prezentami to samo w sobie nie jest złe ale postawione na pierwszym miejscu usuwa Boga

Ez 8,14 — Kobiety opłakiwały bożka wegetacji — Tammuza. Kult przodków albo kult zmarłych był powszechny w Babilonie.

Kult obrazów zamiast Boga prawdziwego był w Babilonie czymś normalnym, czczeniem bałwanów możemy określić wszystko co w twoim życiu jest ważniejsze od Boga.

Ap 17,12—14 Duchowy Babilon będzie usiłował zjednoczyć ludzkość ustanawiając ziemskie królestwo Boga,

Babilon narzuca i zniewala duchowo, stosuje władze nad duszami, poprzez kontrolę wiernych i manipulację, kierowanie ludźmi. Podporządkowanie sobie wszystkiego. Wprowadza przepisy i prawa duchowe.

Ap 17,4 Kolorami są czerwień i purpura, bogactwo i wielkość.

Babilon jest bogaty materialnie i to jest jego celem, nie szuka bogactwa duchowego, to ludzie bardzo wykształceni, którzy posiadają ufność w swojej wiedzy. Podziwiani, pozwalają się tytułować i odbierają cześć dla samych siebie. Brak pokory, wywyższenia Boga, nie szukają mądrości Bożej.

Ap.18,4 — Boże wezwanie „wyjdź z niego ludu mój abyś się nie stał uczestnikiem jego grzechów”

Jeżeli jesteś w Babilonie to jak ci życie miłe uciekaj stamtąd, to system niemoralności i grzechów.

„Biblia mówiąc o Babilonie ma na myśli także i inny, duchowy Babilon — świat. Nie wszyscy jesteśmy tego świadomi, że istnieją tylko dwa duchowe światy: Królestwo Boże i królestwo ciemności, które czasem przyrównywane jest do Babilonu. Każdy z nas, urodził się w jakimś kraju i z tej racji, choć nigdy o to nie zabiegał staje się niejako automatycznie obywatelem tego kraju. Nie mamy wyboru, nie wyrażaliśmy przed narodzeniem się naszych życzeń. Podobnie rzecz się ma i z duchowymi realiami. Rodząc się na ten świat, automatycznie stajemy się obywatelami tego świata, królestwa tego świata, zwanego Babilonem. A królem, dzierżawcą tego królestwa jest bóg tego świata zwany Szatanem. On to rządzi nim wprowadzając swoje porządki, ustrój i realizując swoją politykę. Niestety jest to ustrój i system rządów nieprzychylny człowiekowi, a ostatecznym jego celem jest totalne unicestwienie człowieka. W tym celu posługuje się przeróżnymi metodami: okultyzmem, nienawiścią, dewiacjami seksualnymi, brutalnością, morderstwami i wszelkimi innymi sprzecznymi z prawem moralnym czynami. Wystarczy z otwartymi oczami spojrzeć na to co dzieje się w sferze duchowej wokół nas, aby dojrzeć iż »duchowa atmosfera« tężeje, zagęszcza się coraz bardziej. To co nieprawe, ordynarne i wulgarne, co jest w opozycji do świętości i ludzkiej natury, staje się coraz modniejsze. To zaś, co szlachetne, czyste, godziwe i święte jest wyszydzane, ośmieszane, krytykowane, niedopuszczane i uważane za staroświeckie. Przykrym zjawiskiem jest fakt, że większości ludzi to właśnie imponuje, to się podoba, to jest na tzw. topie. Ogłada, delikatność, pobożność i sprawiedliwość to cechy o które tak nie wielu zabiega”. M. Hydzik

Wracając jednak do duchowego świata, trzeba podkreślić, że choć wszyscy jesteśmy i to niezależnie od wyznawanej religii obywatelami królestwa tego świata, możemy je jednak opuścić. Jedyną możliwość wskazał Pan Jezus mówiąc, że chcąc przejść do innego duchowego świata (Królestwa Bożego) musimy narodzić się na nowo: „Jeśli kto nie narodzi się na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego” (J. 3,3). Zdarza się jednak, że nawet po wyjściu z królestwa ciemności bardziej czynimy to fizycznie, wychodzimy ciałem, natomiast nasze myśli, emocje, cele pozostają w kraju który opuszczamy. Tak przecież było z Izraelem, który fizycznie opuścił Egipt, ale tak de facto duchowo, nigdy się z nim nie rozstał. Przy każdej nadarzającej się okazji wracał tęsknotą i wspomnieniami tam skąd wyszedł. Niektórzy opuściwszy duchowy grzeszny świat, po czasie tęskną myślą wracają doń i jego cele, nawyki, ideały znowu zaczynają im imponować. Apostoł Piotr o takich powiada, że wracają jak pies do wymiocin swoich, albo świnia umyta do swego błota (2 P. 2,22).

Innymi słowy wracają do Babilonu. I to pod adresem tych ludzi rozlega się Boże wezwanie: „Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się mówi Pan, i nieczystego się nie dotykajcie” 2 Kor. 6,17.

PYTANIA KONTROLNE

1. Dlaczego Królestwo Babilon jest pod symbolem złota?

2. Po co potrzebne było królowi Nebokadnezarowi poznanie przyszłości?

3. Czego symbolem mogą być ramiona?

4. Co to jest Babilon duchowy?

5. Co jest złego w stosowaniu przepisów religijnych?

6. O jakim królestwie jest mowa w Dan.2,44?

7. Na podstawie proroczego posągu która część posągu dotyczy naszych czasów?

8. Czy jest coś czego nie zrozumiałeś/łaś w tej lekcji?/podaj/

Księga Daniela roz. 4

to rozdział pomijany przez wszystkich, jako mało istotny, jako wydarzenie historyczne które dotyczy tylko króla Babilonu. W 19 wieku były próby tłumaczenia w sensie proroczym, ale nieudane.

O czym mówi tekst? Król Babilonu zostaje ukarany przez Boga za wyniosłość i skazany na 7 okresów tułaczki, w tym czasie żyje jak zwierzę, i zachowuje się jak zwierzę. Jak mówiliśmy są dwie strony monety, proroctwo historyczne i przyszłościowe, to że władca Babilonu stał się niepełny rozumu to nie ma w tym nic szczególnego, historia zna takich przypadków wiele.

Popatrzmy na drugą stronę proroczą ponieważ tekst mówi że przejdzie nad tobą siedem okresów, inne tłumaczenia mówią siedem wieków. W drugim rozdziale mamy zamiennie król i królestwo czyli król Babilonu i jego królestwo o nazwie Babilon, oznacza to samo, czyli siedem okresów przejdzie nad Babilonem. Siódemka jest tu nie przypadkowa bo w księdze Apokalipsy Jana występuje wiele razy, siedem kościołów, siedem plag, siedem trąb, siedem pieczęci, i oznaczają one różne wydarzenia i różne okresy czasu.

Siedem czasów, (okresów) z Dan.4,23 wszyscy utożsamiają że to 7 lat ale to nie pasuje w tym proroctwie ponieważ posługiwanie się latami jest znane, i to w samej Księdze Daniela, tu użyto słowa „okresy” autor mógł użyć słowa „lata” lub słowa miesiące, bo te terminy były znane i sama księga Daniela, Nehemiasza i Ezdrasza które pochodzą z tego samego czasu posługują się latami i miesiącami, tu podano okresy które nie wiadomo ile trwały. Proroctwo ma podwójne znaczenie dla historycznego króla jak i przyszłości Babilonu. Nie wiemy ile wynosi jeden okres czasu historycznie tylko dla króla Nabuchodonozora może to być siedem tygodni, lub siedem miesięcy, ale lata nie wchodzą w grę ponieważ historia panowania króla Nebukadnesara jest znana i nie odnotowano przerwy w jego panowaniu.

„A rosa niebieska zraszała jego ciało, aż jego włosy urosły jak u orłów pierze, a jego paznokcie jak u ptaków pazury” Dan.4,30

Skoro urosły królowi włosy i długie paznokcie to nie mogło to być siedem dni. Paznokcie i włosy mogły uróść najkrócej w okresie ok 3 miesięcy. Niektórzy w 19 wieku przeliczali okresy na lata ale wówczas trzeba przyjąć że jeden okres to jeden rok proroczy lub zwykły, tylko na jakiej podstawie? Skoro sama biblia nie podaje nam że był to okres siedmioletni.

Wracamy do Księgi Daniela siedem okresów przejdzie nad Babilonem. Historia tak to ułożyła że 7 imperiów, czy 7 narodowości panowało na terytoriom Babilonu. Pamiętajmy że proroctwo mówi tylko o Babilonie i jego przyszłości. Historia zna wiele Imperiów, Mongolskie, Rosyjskie czy Brytyjskie. Proroctwa Księgi Daniela mają odniesienie tylko albo do Izraela albo do Babilonu. Tu proroctwo dotyczy Babilonu a nie całego świata.

7 Imperiów terenu ziemi Babilońskiej

— Babilon 625 p.n.e — 539 p.n.e

— Medopersja 539 p.n.e — 331 p.n.e

— Grecja 331 p.n.e — 63 p.n.e

— Partowie od 54 p.n.e- 224 r. n.e od 191 r. p.n.e. Partowie liczyli się na scenie politycznej

— Persja Susanidów od 224 n.e — ok. 651 n.e

— Kalifat /Islam/ 651 n.e — 1299 n.e

— Imperum Ottomańskie 1299 n.e — 1922 n.e

Dan. 7:24—28

Podaje końcówkę rozdziału siódmego w sensie przyszłościowym bo w następnym rozdziale będzie tylko strona  historyczna

Tekst

24. A dziesięć rogów znaczy, że z tego królestwa powstanie dziesięciu królów, a po nich powstanie inny; ten będzie inny niż poprzedni i obali trzech królów.

25. I będzie mówił zuchwałe słowa przeciwko Najwyższemu, będzie męczył Świętych Najwyższego, będzie zamyślał odmienić czasy i zakon; i będą wydani w jego moc aż do czasu i dwóch czasów i pół czasu.

26. Potem odbędzie się sąd i pozbawią go władzy, aby ją ostatecznie zniszczyć i obalić.

27. Królestwo, władza i moc nad wszystkimi królestwami pod całym niebem będą przekazane ludowi Świętych Najwyższego. Jego królestwo jest królestwem wiecznym, a wszystkie moce jemu będą służyć i jemu będą poddane.

28. Tu kończy się opowiadanie. A mnie, Daniela, bardzo zaniepokoiły moje myśli, barwa mojej twarzy zmieniła się; i zachowałem to słowo w mojej pamięci.

(BW)

Po tym okresie powstało 10 państw z Imperim Ottomańskiego Arabia, Najd, Jemen, Manakad, Irak, Iran, Palestyna, Transjordania, Turcja i Kuwejt Po drugiej wojnie światowej powstały następne. Izrael, Liban, Oman, Jordania itd

W powyższej chronologii nie ma Cesarstwa Rzymskiego ponieważ Rzymianie nigdy nie zdobyli terenów byłej Babilonii, nigdy nie pokonali Persów. Z tej symbolicznej dziesiątki wyjdzie Antychryst jako Mały Róg z króregoś państwa Bliskowschodniego. Dzisiaj państw jest 14 Ciekawostką jest to że z pośród tych dziesięciu trzy zostały wyłamane w trakcie rozpadu Imperium Osmańskiego. Nikt dzisiaj nie pamięta o Najd, Manakad, czy Asir te zostały wchłonięte, lub przekształcone w nowe państwa.

Księga Objawienia Jana podaje że 10 królów i Mały Róg /Antychryst/ pojawiają się w tym samym okresie czasowym.

Obj. 17:12—14

12. A dziesięć rogów, które widziałeś, to dziesięciu królów, którzy jeszcze nie objęli królestwa, lecz obejmą władzę jako królowie na jedną godzinę wraz ze zwierzęciem.

13. Ci są jednej myśli, i oddadzą moc i władzę swoją zwierzęciu.

14. Będą oni walczyć z Barankiem, lecz Baranek zwycięży ich, bo jest Panem panów i Królem królów, a z nim ci, którzy są powołani i wybrani, oraz wierni.

(BW)

Mamy tu podział na siedem Imperiów ale Księga Objawienia mówi że Antychryst jest ósmym, po siedmiu jak już wiemy ostatnie 7 Imperium zakończyło się w 1922 roku.

Obj. 17:9—11

9. Tu trzeba umysłu obdarzonego mądrością. Siedem głów, to siedem pagórków, na których rozsiadła się kobieta, i siedmiu jest królów;

10. Pięciu upadło, jeden jest, inny jeszcze nie przyszedł, a gdy przyjdzie, będzie mógł krótko tylko pozostać.

11. A zwierzę, które było, a już go nie ma, jest ósmym, i jest z owych siedmiu, idzie na zatracenie.

(BW)

Jan który żyje ok. 100 roku n.e patrzy w przeszłość, pięć mocarstw już przeminęło Rzym jest szóstym, siódmym będzie Islam jako mocarstwo a Antychryst ósmy. Jan pisze proroctwo dla zborów Azji Mniejszej którzy byli pod panowaniem Rzymu a nie Partów. Jan ma wizję bezpośrednią od Boga a nie tłumaczenie z Księgi Daniela. Do czasów Jana przeminęło pięć Imperiów. Cofnijmy się wstecz od czasów pisania Księgi Objawienia.

Egipt, Asyria. Babilonia, Medo-Persja, Grecja — szóstym jest Rzym -siódmym Islam od 651 roku n.e do 1922 i Antychryst pojawi się po tym okresie. Apostoł Paweł również o ty wspomina

2 Tes. 2:4—9

4. Przeciwnik, który wynosi się ponad wszystko, co się zwie Bogiem lub jest przedmiotem boskiej czci, a nawet zasiądzie w świątyni Bożej, podając się za Boga.

5. Czy nie pamiętacie, że jeszcze będąc u was, o tym wam mówiłem?

6. A wiecie, co go teraz powstrzymuje, tak iż się objawi dopiero we właściwym czasie.