Bezpłatny fragment - Budowanie wizerunku

Tożsamość, reputacja, wizerunek?

Trzy pojęcia związane z firmą, biznesem — często ze sobą utożsamiane, a jednak wykazujące pewne różnice, jednocześnie mające wpływ na siebie wzajemnie. Czym są i w jaki sposób je rozróżnić?

TOŻSAMOŚĆ — powstaje na początku budowania marki. Związana jest z elementami widzialnymi takimi jak identyfikacja wizualna, oprawa graficzna, rozciągająca się — szczególnie w większych firmach dalej: na strój pracowników, charakterystyczny wystrój wnętrz, oraz tymi niewidzialnymi jak np. kultura organizacyjna, czy sposób obsługi Klienta. Tożsamość to cała indywidualna osobowość i idea firmy mające na celu wyróżnić ją spośród konkurencji.

REPUTACJA — społeczny wymiar oceny działań firmy, opinia o niej, jej renoma. To efekt wszystkiego tego, co firma na rynku w rzeczywistości robi.

WIZERUNEK — najprościej ujmując jest obraz firmy powstający w umyśle Klienta lub odbiorcy w momencie, kiedy styka się on z marką, doświadcza jej. Zarówno bezpośrednio, samodzielnie, jak i za pośrednictwem innych osób, które są już “użytkownikami” marki. Wizerunek jest o tyle specyficzny, że kreuje się nie tylko na podstawie doświadczeń, faktów i informacji, ale także na podstawie emocji, doznań i skojarzeń. Różne osoby mogą patrzeć na określoną markę — w sposób świadomy bądź nieświadomy — zupełnie inaczej. A wynikać to może także z różnic w systemach wartości i potrzebach. Wobec tego nie można samemu bezpośrednio kreować wizerunku, jednak można starać się na ten wizerunek oddziaływać. Przy tym warto zauważyć, że wizerunek ma charakter indywidualny, często niepowtarzalny.

Myśląc o wprowadzeniu do WSPÓŁPRACY, która wiązać się będzie z budowaniem i wpływaniem na wizerunek postanowiłam sięgnąć do “źródła” — do Wikipedii. I co? I znalazłam w niej definicję, która odpowiada mi najbardziej ze wszystkich tych, z którymi spotkałam się wcześniej. I lepiej bym tego ująć nie mogła, a mianowicie:

„Współpraca — zdolność tworzenia więzi i współdziałania z innymi, umiejętność pracy w grupie na rzecz osiągania wspólnych celów, umiejętność zespołowego wykonywania zadań i wspólnego rozwiązywania problemów. Zdolność tą zalicza się do kompetencji EMOCJONALNYCH: umiejętność ta stanowi jeden z wyróżników kompetencji społecznych, które warunkują jakość relacji z innymi ludźmi. Współpraca i współdziałanie prowadzą do tworzenia wewnętrznych więzi wśród członków grupy, jak też rodzą ich poczucie tożsamości z zespołem, co zapewnia trwanie i sprawne funkcjonowanie tego zespołu na rzecz osiągania wspólnych celów jego członków”

Wizerunek a współpraca

Budowanie wizerunku jest procesem długotrwałym i w obecnych czasach — mającym kluczowe znaczenie w dłuższym czasie dla działalności firmy. Budowanie renomy to inwestycja na przyszłość — dla potencjalnych Klientów i przyszłych przychodów. Niezależnie od tego, czy budujemy ją intensywnie angażując pokaźne kwoty, czy budując ją przez jakość i zaangażowanie. Istnieje wiele czynników, które mają znaczący wpływ na renomę jaką budujemy, a współpraca jest jednym z nich…

Nasza reputacja wpływa na potencjalną współpracę, ale także współpraca może mieć znaczący wpływ na nasz wizerunek i reputację — jest to zależność idąca w dwie strony, dlatego tak istotne jest działanie przemyślane i rozsądne.

Dobra współpraca i budowanie za jej pośrednictwem lepszego wizerunku to mnóstwo korzyści pojawiających się w potencjale: zyskujemy zaufanie jako partner biznesowy (co jest szczególnie istotne w perspektywie czasu), jako człowiek, to daleko idąca wiarygodność i jednocześnie kreowanie wizerunku eksperta w swojej dziedzinie.

Niemniej jednak — kiedy współpraca niekoniecznie dobrze się rozwija (pomijając kompletnie jej efekty) — może stanowić to rysę wizerunkową, której usunięcie będzie wymagać bardzo dużo czasu. Dobrą renomę można wypracować łatwo i szybko, jednak usunięcie rys wizerunkowych — jest zwykle zadaniem mocno rozciągniętym w czasie i żmudnym…

Myśląc o współpracy — skupmy się na odpowiedzi na następujące pytania:

* W jakim celu?

* W jakiej formie?

* Z kim?

* W jakim czasie?

* W jaki sposób? (etapy)

CEL który przyświeca współpracy pojawić się może:

przed rozpoczęciem współpracy — jako przyczyna jej podjęcia — efekt poczucia pewnego rodzaju deficytu kompetencyjnego oraz motywacji do jego uzupełnienia poprzez współpracę z osobami, które (wraz ze swoimi kompetencjami) będą dążyć do wspólnej celu tego realizacji, bądź…

po rozpoczęciu współpracy — jest efektem kreatywności i potrzeb zespołu w realizowaniu wspólnego przedsięwzięcia.

FORMA współpracy może być wieloraka — w zależności od celu jaki zamierzamy osiągnąć, a szczególnie jego wielkości i stopnia skomplikowania. W przypadku celów mniej skomplikowanych (zarówno pod kątem działań jak i jednostki czasu w jakich będą one zrealizowane) — współpraca może mieć charakter “nie-inwazyjny”, czyli nie musi wymagać znaczącego zaangażowania dodatkowych osób — może skupić się jedynie na dawaniu wsparcia (np. networking — wsparcie w zakresie pozyskania odpowiednich kontaktów) lub na kreowaniu pomysłów czy rozwiązań (np. mastermind). W przypadku pojawienia się potrzeby uzupełnienia kompetencji w zespole — współpraca następuje w formie pracy we wspólnym zespole projektowym, w którym dojdzie do podziału obszarów do pracy pomiędzy uczestników zespołu projektowego

DOBÓR OSÓB DO WSPÓŁPRACY — w przypadku networkingu oraz grupy mastemind — możemy nie mieć dużego wpływu na dobór osób do grupy wsparcia (o ile to nie my tą grupę budujemy). Zagadnienie to jest bardzo istotne w doborze uczestników do zespołu projektowego. To praca grupy, relacje w niej panujące oraz w pewnym zakresie efekty pracy będą miały znaczący wpływ na to, w jaki sposób zbudujemy wizerunek. Na wizerunek ten będą miały wpływ:

* cechy osobowościowe oraz kompetencje uczestników,

* relacje między współpracującymi uczestnikami grupy,

* ustalone zasady regulujące pracę osób współpracujących,

* wizerunek osób wchodzących w skład zespołu,

*poziom etyczny uczestników grupy.

CZAS WSPÓŁPRACY — w zależności od tego jaki cel mamy do zrealizowania — może to być współpraca krótkoterminowa, jednorazowa, bądź trwać może przez dłuższy okres czasu.

CYKL ŻYCIA ZESPOŁU — pozornie wydawać się może — że nie ma żadnego wpływu na wizerunek, jednakże w zależności od niego — następuje w zespole wiele interakcji budzących różnorodne stany emocjonalne, co nie pozostaje bez pływu na to w jaki sposób będziemy postrzegane. Szczególnie, jeżeli współpraca ma miejsce w dłuższej jednostce czasu. Wizerunek budujemy my, a także nasz zespół i relacje w nim panujące. Wobec tego ważne jest by mieć na uwadze i monitorować etapy funkcjonowania zespołu, by ograniczyć momenty mogące budzić negatywne emocje takie jak np. złość, rozczarowanie i frustracja, a w momencie kiedy się pojawią — umiejętnie z nimi pracować, neutralizować je. Współpraca będzie przechodziła przez następujące fazy:

tworzenie zespołu oraz jego integracja — dobór członków projektu na zasadzie różnorodności, by możliwe były do osiągnięcia założone cele. Różnorodność nie tylko osobowościowa ale i kompetencyjna, gdyż zwykle praca nad projektem wymaga szeregu umiejętności i ogromu wiedzy. Integracja to podstawa do zbudowania odpowiedniej atmosfery w zespole i poczucia bezpieczeństwa, które mają niebagatelny wpływ na osiągane wyniki oraz satysfakcję z pracy każdego członka zespołu;

“docieranie się” — po efekcie “miodowego miesiąca”, który występuje w trakcie tworzenia i integracji zespołu — zaczynają się uwypuklać różnice między osobami pracującymi w grupie, co powodować może napięcia i konflikty. Nie powinno to przerażać lidera zespołu, ponieważ jest to absolutnie naturalne zjawisko w przypadku różnych osobowości. Istotne na tym etapie jest wypracowanie tolerancji i wzajemnego szacunku dla różnic, których my sami i nasza natura są źródłem. Jest to bardzo istotne, ponieważ to pomaga szybciej dotrzeć do następnej fazy cyklu życia i pracy zespołu;

efekt synergii — czyli czas najbardziej kreatywny i efektywny. Kiedy szanując siebie wzajemnie i różnice pomiędzy uczestnikami — zespół osiąga wspólnie więcej niż suma efektów pracy każdego z członków wtedy, gdyby pracował on sam. To moment, kiedy zaczynamy być na bakier z matematyką i 2+2 zaczyna wychodzić 5 albo i więcej. To najbardziej owocny czas i to ten etap właśnie ma bardzo duże znaczenie w budowaniu lub wzmacnianiu wizerunku;

faza kryzysu — dokładnie tak, jak w każdej innej relacji — w pewnym momencie zaczyna pojawiać się rutyna i znudzenie. Powoduje to zmęczenie oraz efekt braku motywacji w zespole. Pojawia się poczucie bezsensu pracy, wypalenia — może się okazać, że niektórzy uczestnicy zaczną myśleć o tym by opuścić grupę. Faza ta ma także bardzo istotny wpływ na postrzeganie nas i biznesu, który tworzymy. Dlatego tak istotny jest w tym momencie wkład energii lidera w pracę zespołu — praca nad motywacją, nad wytyczaniem dodatkowych celów, na wpływaniu na pobudzenie pozytywnej aktywacji zespołu;

reaktywacja zespołu, czyli praca lidera nad podniesieniem morale, motywacji i aktywności grupy projektowej. W przypadku braku takich działań — zamiast reaktywacji zespołu nastąpi efekt równi pochyłej, który doprowadzi do bezsensownej, nawet długotrwałej stagnacji, lub w lepszym wypadku do rozwiązania zespołu.

Współpraca — zasady i warunki

Współpraca ZAWSZE ma wpływ na wizerunek — pytanie czy będzie to wpływ dobry, czy niekoniecznie. Dlatego warto zadbać o to, by całość projektu nie budziła żadnych wątpliwości oraz by przebiegała sprawnie i bez zakłóceń, co przełoży się na odczucia uczestników. A to one budować będą wizerunek, bo o odczuciach zwykle się mówi. Szczególnie, kiedy są… negatywne…

Projekt zakończony sukcesem — nie jest pewnym wyznacznikiem tego — w jaki sposób współpraca nad nim wpłynie na wizerunek. Ocena realizacji projektu to jedno, a ocena współpracy nad projektem to drugie. Projekt może się zakończyć spektakularnym sukcesem, ale osoby biorące w nim udział mogą wyjść z niego z niesmakiem, negatywnymi doświadczeniami i z brakiem chęci do ewentualnej dalszej współpracy — wizerunkowo to na dobre nie wyjdzie… Z drugiej jednak strony — jeżeli projekt zakończy się fiaskiem — może się okazać, że zespół projektowy został dobrany tak dobrze, że współpraca układała się rewelacyjnie mimo “porażki”. Uczestnicy takiego projektu — mimo osiągniętych efektów — będą kreować pozytywną atmosferę wokół siebie wzajemnie, co będzie miało znaczący wpływ na pozytywny odbiór na zewnątrz.

By współpraca niosła wymierne korzyści — warto pamiętać o kilku ważnych aspektach, dzięki którym marka osób biorących udział w projekcie nie ucierpi — a wprost przeciwnie — poszybuje w górę, co przełoży się w perspektywie czasu na nowe możliwości biznesowe. O czym warto pamiętać?

LUDZIE — kwintesencja projektu. Odpowiedni dobór osób do projektu i przydzielenie im właściwych zadań. Rozpisując działania warto brać pod uwagę kompetencje osobiste i możliwości konkretnych osób — niedopasowanie ich może się wiązać z utrudnieniami w realizacji planów. Ludzie mówią o swoich odczuciach. Jeśli nie będą one korzystne, a jednak zostaną zasygnalizowane Tobie — masz szansę na korekty, jednak głoszone „na zewnątrz” mogą mieć negatywny wpływ na to, jak jesteś odbierana.

PLAN — rozpisany w czasie, na działania, z podziałem na zadania. Z jasno określonym celem, z uwzględnionym sposobem ewaluacji wszystkich działań. Dokładny plan pozwoli uniknąć nieporozumień. Szczegółowo rozpisany może stać się dla Ciebie świetną rekomendacją jako dobrego stratega i organizatora.

ZASADY — spisane szczegółowo. Dostępne w każdej chwili, w jednym miejscu dla wszystkich uczestników projektu. Jasne, nie pozostawiające miejsca na dowolne interpretacje. Pamiętaj, że niedoprecyzowując ich może okazać się, że różnych interpretacji jest nawet tyle, ilu uczestników projektu, a nie to jest Twoim celem. By osiągnąć efekt synergii i pozytywnie wpływać na swój wizerunek — zabezpiecz się czytelnym rozpisaniem zasad, a także umów określających korzyści i zobowiązania wszystkich biorących w projekcie osób.

KOMUNIKACJA — szczerość i asertywność w imię wspólnego celu. Musi być ona płynna, między wszystkimi uczestnikami. Bez niedomówień, które mogą wprowadzić sporo zamieszania. W zasadach współpracy ureguluj sposoby komunikowania się, by w przypadku pojawiających się ewentualnych problemów — móc sprawnie reagować.

KONTAKT — regularne spotkania uczestników i omawianie postępów, planów i szukanie rozwiązań na “schody”. Spotkania są doskonałym elementem angażującym w pracę nad realizacją projektu, pozwalają motywować dzięki wspólnej wymianie informacji odnośnie postępów prac. Pozwalają także w momentach, kiedy poszczególne osoby współpracujące natrafiają na bariery — przeprowadzić wspólną burzę mózgów i wspierać się wzajemnie w poszukiwaniu rozwiązań i możliwości.

SPINACZ — osoba, która dopilnuje spotkań, komunikacji, wymiany informacji, będzie czuwała nad spójnością, będzie DOSTĘPNA niemal zawsze i wszędzie — dokładnie tak jak zbiór zasad. Osoba, która koordynuje wszelkie działania i osoby w jedno oraz czuwa nad tym, żeby plan się nie “rozjechał”. Będzie to oko i ucho projektu, a także jeśli potrzeba — PRowiec całego przedsięwzięcia.