Wskrzeszenie

Książka opowiada o losach dwojga młodych, skrzywdzonych przez los, ludzi. Pokazuje w jaki sposób, złe relacje między dzieckiem a ojcem, wpływają na przyszłość i bieg wydarzeń. Alicja nie znała swojej mamy. Od ojca dowiedziała się tylko tyle, że zmarła przy porodzie. Jednak mężczyzna skrywa wiele tajemnic. Jest opryskliwy, rygorystyczny i sprawia wrażenie nadopiekuńczego. Niewątpliwie ogromny wpływ ma na to jego stresująca i odpowiedzialna praca policjanta. Przemek mieszka ze swoją matką w niewielkim miasteczku. Jego spokój ducha zakłóca pojawienie się na obiedzie ojca, który pracuje za granicą. Wizyta mężczyzny przyczynia się do rozdrapania starych ran, z którymi zmagał się syn. Przemek nie wytrzymując napiętej atmosfery, postanawia uciec z domu, raz na zawsze zostawiąc za sobą cienie przeszłości. Tych dwoje wpada na siebie w najtrudniejszych dla siebie czasach. Ich przypadkowa znajomość nie skończy się na jednej rozmowie. Połączy ich trudna przeszłość, o której nie da się zapomnieć, lecz można się z nią pogodzić. Czekają na nich niesamowite przygody, które wpłyną na ich samopoczucie, bezpieczeństwo a nawet życie. Autor pokazuje nam z jakimi trudnościami spotykają się osoby niepełnosprawne, jeżdżące na wózku. Kiedy to kończy się niezależność a pomoc i wsparcie drugiego człowieka jest niezastąpione. Jest to druga książka Emila, którą miałam przyjemność zrecenzować. Jestem pod ogromnym wrażeniem w jaki sposób autor opisuje losy bohaterów, przedstawia ich historie. Czytając miałam wrażenie, że jestem koło nich, utożsamiałam się z nimi, przeżywałam wszelkie rozterki i radości. Polecam, tę książkę może przeczytać każdy. Niesie ze sobą ważną naukę życia, którą po prostu powinniście poznać. Polecam!

Książka trzyma w napięciu od początku do końca. To jedna z tych powieści podczas których człowiek żyje historią bohaterów i pragnie się z nimi utożsamić. Bardzo polecam!

Czasem życie przelatuje nam przed oczami, bo godzimy się na to, co złe. Trzeba zacząć walczyć o dobro i pojąć, że to każdy z nas sam tworzy swoją przyszłość. Bohaterami książki Emila Malanowskiego są dwie młode osoby, Alicja i Przemek. On porzucił dotychczasowe życie, aby odciąć się od okrucieństwa. Kiedy próbuje na nowo ułożyć swoją rzeczywistość, wplątuje się w coś strasznego. Ona nigdy nie zaznała w domu spokoju, choć ma niespełna szesnaście lat, jest wręcz odizolowana od innych. Oboje stoją na życiowym rozdrożu spowodowanym przez zło innych ludzi. Choć ich problemy są różne, w pełni się rozumieją. Jednak czy uda im się wspólnie stawić czoła temu, co przerażające i zawalczyć o lepszą przyszłość dla siebie? "Wskrzeszenie" to druga książka Emila Malanowskiego, która tak samo jak "Zanikanie" naprawdę zasługuje na uwagę. Autor przedstawia opowieść z perspektywy dwóch głównych bohaterów, dzięki czemu czytelnik ma możliwość poznać ich najskrytsze myśli i obawy. Ponadto pokazuje, że z pozoru błahe problemy "zamiatane pod dywan" mogą urosnąć do rangi okrutnych i trudnych do zniweczenia. To opowieść o codzienności, której nikt tak naprawdę nie chciałby doświadczać, a jednak nie jedna osoba na naszym świecie musi z nią mierzyć. "Wskrzeszenie" zachęca do lektury nie tylko przyciągającym tytułem, ale przede wszystkim bogatą treścią pełną wartościowych przemyśleń. Jednak jest to przede wszystkim historia dwójki skrzywdzonych ludzi, którzy odnajdując siebie, zrozumieli, że nie można dawać za wygraną i trzeba walczyć o swoje szczęście. Choćby nie wiem co, nie można od razu się poddawać. Nawet jeśli życie kładzie kłody pod nogi, to nie znaczy, że nie można ich pokonać. Emil Malanowski po raz drugi udowadnia, że "ciężkie" tematy nie są mu obce i świetnie potrafi przedstawić ludzkie trudności na kanwie doświadczeń bohaterów. Choć nie jest to łatwa lektura, to czyta się ją na jednym wdechu. Gorąco polecam.

Przyznaję, książka była w innej tematyce niż na codzień czytam. Mimo to, chętnie zagłębiłam się w powieści. Z początku ciężko szło mi czytanie przez większą ilość opisów ale dałam jej szanse - i nie żałuję! Jak zapewne wiecie, uwielbiam gdy rozdziały są pisane z perspektywy różnych bohaterów i w tym przypadku tez tak było! Motyw zbrodni, miłości i zemsty cały czas nam towarzyszą. Rzadko czytam książki podchodzące pod kryminał, jednak w tym przypadku sprawdziło się to na plus 🥳 Pióro pisarza jest łatwe i lekkie do czytania. Jedynym minusem były dla mnie długie opisy ale jednak to dodaje uroku całej książce - zagłębiamy się w emocje oraz otoczenie. Książkę oceniam pozytywnie. Wszystkie sceny ukazane przez autora mnie zaciekawiły. Jest to książka, po którą warto sięgnąć - jesteśmy w stanie wyciągnąć z niej wnioski i doceniać to co mamy ❤️