Nieco gorzko-kwaśna historia o samotności i bezrobociu. Literacki debiut Anki Tomczyk, ale przede wszystkim pełna emocji opowieść o odrzuceniu, społecznym niedopasowaniu, bolesnej samotności i skazanej na porażkę — walce marzeń z rzeczywistością. Główna bohaterka — Pola to nieśmiała i zagubiona dziewczyna przed trzydziestką. Wyalienowana, niezamożna, niezbyt atrakcyjna. Z obojętnością przyjmuje to, co przynosi jej życie, obserwując z ironicznym przymrużeniem oka, otaczający ją świat oraz ludzi.

Przeczytaj Spis treści

Opinie

6 stycznia 2023, o 07:50

Dobra książka napisana w formule pamiętnika bohaterki z okresu wchodzenia w dorosłe życie. Jak pisze autorka słodko gorzka historia... na pewno liryczna, bardzo pobudzająca uczucia i emocje, które "buzują" w trakcie czytania. Nie ma tu infantylnych dialogów i scen, nie ma wielkiej miłości, sukcesów, wytyczonej kariery.... jest determinacja, pomimo przeciwności, w poszukiwaniu własnej drogi. Jest doskonałe, czasem ironiczne przedstawienie różnorodnych postaci spotykanych przez bohaterkę. Bardzo dobry, lekki a zarazem staranny styl autorki (debiut) sprawia, że książka wciąga, pobudza emocje, denerwuje i wzrusza nie pozostawia obojętnym.

20 września 2021, o 08:25

Tezeusz

Świetnie przedstawione realia życia młodych Polaków sprzed 10/15 lat. Sam dobrze pamiętam ten brak perspektyw, brak kasy, brak sensu. Bardzo dobry warsztat pisarski autorki i przyjemna nuta melancholii, która przewija się między linijkami tej powieści, tworzą kawał dobrej literatury.

30 sierpnia 2021, o 13:42

Gorąco polecam. Książka młodej, polskiej autorki (debiut) wydana w 2020 roku. Opowieść - pamiętnik bohaterki wciąga, budzi wiele (czasem różnych) emocji. Nie ma tu romantycznego klimatu, nie ma ckliwego zakończenia. Nie ma szczęśliwej super bohaterki z jasno wytyczoną karierą. Jest dziewczyna, która z determinacją poszukuje swojego miejsca, swojego ja. Książka na pewno nie pozostawia obojętnym. Czytając miałem w głowie znaną sentencję: "....Każde z moich dzieci wezwałem do pójścia inna ścieżką, wyznaczoną wyłącznie dla niego. Nie daj się nikomu przekonać, że jego droga jest jedynym słusznym wyborem. I pilnuj się aby nie wychwalać własnej ścieżki, twierdząc , że jest lepsza niż inne...." Napisana dobrym stylem, spowodowała, że przeczytałem "na jeden raz". Polecam.

18 czerwca 2021, o 11:12

Czytelnik

Polecam. Bardzo dobra, pełna emocji książka młodej autorki. Książka napisana w formule pamiętnika z pierwszej dekady XXI wieku nie pozostawia czytelnika obojętnym budząc wiele, niekiedy skrajnych uczuć: czasem irytację, czasem zrozumienie dla poszukiwania własnej drogi bohaterki. Bardzo dobry styl spowodował, że przeczytałem "jednym tchem".

11 czerwca 2021, o 10:13